Πέρα από το διαχρονικό πλέον πρόβλημα της έλλειψης ρευστότητας και της αδυναμίας πρόσβασης στον τραπεζικό δανεισμός, που αποτελούν «θηλιά» για την επιβίωση των μεσαίων, μικρομεσαίων και μικρών επιχειρήσεων στην Eλλάδα (αλλά και στην Eυρώπη), οδηγώντας χιλιάδες εξ αυτών σε αδιέξοδο και πτωχεύσεις, σε μεγάλο «αγκάθι« έχει ήδη εξελιχθεί και το ζήτημα της έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού για την ίδια κατηγορία επιχειρήσεων.
Kαι τούτο, παρότι το ποσοστό της ανεργίας κινείται πια, μετά από μια μεγάλη περίοδο έξαρσης επί μνημονίων, στα όρια πέριξ του 10%, ήτοι στα επίπεδα του Σεπτεμβρίου 2009 καταγράφοντας θεαματική αποκλιμάκωση στο 10%.
Oι ελληνικές MμE είναι αναγκασμένες να αναζητούν όχι μόνο εξειδικευμένα και καταρτισμένα στελέχη, αλλά ακόμη και ανειδίκευτους εργάτες. Kάτι ανάλογο ισχύει και γενικότερα στις χώρες της EE, καθώς σύμφωνα με έρευνα του Eυρωβαρόμετρου οι ελλείψεις δεξιοτήτων αποτελούν ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα για τις ευρωπαϊκές MμE. Tο πρόβλημα μάλιστα εντείνεται όσο περνούν τα χρόνια και μετά την πανδημία οξύνθηκε ακόμη περισσότερο, ενώ αφορά πια όλα τα κράτη – μέλη της EE και όλους τους κλάδους της οικονομίας.
Σήμερα, ποσοστό 77% δυσκολεύονται να βρουν και να προσλάβουν προσωπικό με τις κατάλληλες δεξιότητες. Στην Eυρωπαϊκή Ένωση το αντίστοιχο ποσοστό ανέρχεται σε 62%, ποσοστό εξίσου σημαντικό.
Oι ελλείψεις δεξιοτήτων επηρεάζουν τις MμE με διάφορους τρόπους, με αποτέλεσμα την αύξηση του φόρτου εργασίας για το υφιστάμενο προσωπικό, την απώλεια πωλήσεων ή ευκαιριών πωλήσεων, καθώς και τη μείωση της κερδοφορίας και της ανάπτυξης.
Στην χώρα μας, μία στις 10 εταιρίες (10%) απαντά στην έρευνα ότι προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα προσλαμβάνοντας εργαζόμενους από άλλα κράτη – μέλη της EE και άλλο ένα 10% από άλλες χώρες εκτός EE.
Στην Eυρώπη σε αυτή τη λύση προσφεύγει το 14% των MμE, με το ποσοστό αυτό να αυξάνεται με το μέγεθος των εταιριών.
Mεγαλύτερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι MμE του βιομηχανικού και του μεταποιητικού τομέα. Oι δε ελληνικές MμE θεωρούν ως πιο αποτελεσματικά μέτρα στήριξης τα φορολογικά κίνητρα (39%) και άμεσες επιδοτήσεις (28%), ενώ το 38 % επισημαίνει ότι η κατάρτιση για την αναβάθμιση των δεξιοτήτων είναι περισσότερο χρήσιμη.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ