Σε… κλοιό ζημιών η βιομηχανία του Ευάγγελου Βουλγαράκη, που ο Τράα «έσπρωχνε» στα Βαλκάνια
ΟΙ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΜΕΤΟΧΩΝ ΓΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΚΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ Η ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ήταν Φεβρουάριος του 2013 όταν ο τότε μόνιμος τοποτηρητής του ΔΝΤ στην Ελλάδα, Μπομπ Τράα, ο άνθρωπος που υποτίθεται ότι είχε αποστολή να βρει το «φάρμακο» για μια βαριά άρρωστη ελληνική οικονομία και να προτείνει λύσεις για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας προέτρεπε τον Ευάγγελο και Αναστάσιο Βουλγαράκη να μεταφέρουν το εργοστάσιο που διατηρεί η Υαλουργία Γιούλα από την Ελλάδα στα Βαλκάνια.
Οι δύο άντρες δεν πίστευαν στα αφτιά τους. Ούτε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, όταν στη συνάντηση που είχε πραγματοποιηθεί τότε μεταξύ υπουργών του και ισχυρών εκπροσώπων της βιομηχανίας με «μενού» τα μεγάλα προβλήματα του κλάδου, ο κ. Βουλγαράκης αποκάλυψε τον διάλογο με τον κ. Τράα.
Και μπορεί οι επικεφαλής της Υαλουργία Γιούλα να μην ακολούθησαν τις συμβουλές του Ολλανδού, εκείνος μάλιστα να αποχώρησε από την Ελλάδα, όμως, τα «αδιέξοδα» για τον ελληνικό όμιλο παραμένουν. Ακόμη και αν πρόκειται για τον leader στην αγορά παραγωγής γυάλινων συσκευασιών με μακρά ιστορία πάνω από 44 χρόνια.
Για την Υαλουργία Γιούλα η τελευταία 7ετία είναι η πιο δύσκολη στην ιστορία της. Επτά «πέτρινα» χρόνια. Μια μακρά περίοδος που οι ζημιογόνες χρήσεις- με εξαίρεση το 2009 οπότε και σημείωσε κέρδη 692.000 ευρώ- διαδέχονται η μία την άλλη. Στα 1,7 εκατ. ευρώ διαμορφώθηκαν οι ζημίες το 2007, στα 12,4 εκατ. το 2008, στα 6,071 εκατ. ευρώ το 2011, στα 10,9 εκατ. το 2012, ενώ πέρυσι ανήλθαν στα 4 εκατ. ευρώ.
Η παραγωγική μονάδα στο Αιγάλεω παρά το γεγονός ότι η διοίκηση αναγκάστηκε να προχωρήσει δύο φορές την περίοδο 2010- 2014 σε περικοπές μισθών, εξοικονομώντας έτσι περίπου 1 εκατ. ευρώ και σε μειώσεις άλλων εξόδων, λειτουργεί με ζημίες την τελευταία 7ετία.
Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το υψηλό ενεργειακό κόστος (όπως είχε πει και παλαιότερα ο κ. Ευάγγελος Βουλγαράκης η Γιούλα για την ενέργεια που καταναλώνει, φυσικό αέριο και ρεύμα, καταβάλλει σε μηνιαία βάση 1 εκατ. ευρώ περίπου), δημιουργεί ένα «εκρηκτικό μείγμα» για την βιομηχανία.
ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ
Πριν από μερικές ημέρες κυκλοφόρησε έντονα πως ο Ευάγγελος και ο Αναστάσιος Βουλγαράκης σκέφτονται να κλείσουν το εργοστάσιο της οδού Ορυζομύλων στο Αιγάλεω. Ο πρόεδρος της Γιούλα Υαλουργική έσπευσε αμέσως να διαψεύσει την φήμη, όμως, κανείς δεν γνωρίζει πόσο θα αντέξουν, αν η κατάσταση δεν αλλάξει άμεσα.
Ήδη οι εισηγήσεις από άλλα μέλη της διοίκησης και μετόχους της επιχείρησης έχουν «πέσει» εδώ και αρκετό στο τραπέζι σχετικά με το να εξετάσουν το ενδεχόμενο μεταφοράς της παραγωγής στα Βαλκάνια από την στιγμή που τα αδιέξοδα παραμένουν.
Δρόμο που ακολούθησαν και άλλες ελληνικές βιομηχανίες τα τελευταία χρόνια.
Η οικογένεια Βουλγαράκη δεν επιθυμεί μια τέτοια λύση κυρίως για συναισθηματικούς λόγους. «Θέλουμε να έχουμε μία βάση στην Ελλάδα, παρά το γεγονός ότι μόλις το 20%- 22% του τζίρου της «Υαλουργία Γιούλα» προέρχεται από την ελληνική αγορά και παρόλο που αν μεταφέραμε το εργοστάσιο στη Βουλγαρία θα είχαμε ένα όφελος 5 εκατ. ευρώ» απαντά χαρακτηριστικά.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στο θέμα του ενεργειακού κόστους, αλλά και στο ζήτημα της ανταγωνιστικότητας γενικότερα. Όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος ο Ευάγγελος Βουλγαράκης, παρά τις μειώσεις στο ενεργειακό που εξήγγειλε η κυβέρνηση, το κόστος στην παραγωγή εξακολουθεί να είναι κατά 40% ακριβότερο σε σχέση με τη Βουλγαρία ή τη Γερμανία. Είναι χαρακτηριστικό πως η Γιούλα για να αγοράσει ρεύμα στην Βουλγαρία χρεώνεται με 56 ευρώ/ MWh, στη Ρουμανία με 70 ευρώ περίπου, ενώ στη χώρα μας με 94 ευρώ η MWh (ενώ μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου το ποσό αυτό ανερχόταν στα 102 ευρώ).
Πάντως, σε καμία περίπτωση η οικογένεια Βουλγαράκη δεν θέλει να ανοίξει ένα ακόμη δύσκολο «κεφάλαιο» στην ιστορία της, μεταφέροντας την παραγωγή της εκτός συνόρων, όπως είχε γίνει πριν από 7 χρόνια, όταν έβαλε «λουκέτο» στην υαλουργική μονάδα επιτραπέζιων ειδών της Ελευσίνας λόγω κυρίως του αδυσώπητου ανταγωνισμού από υαλουργίες χωρών χαμηλού κόστους, όπως η Κίνα και η Τουρκία που είχε ως αποτέλεσμα να απολέσει μερίδιο πάνω από 25% σε μια 5ετία. Τότε είχε μεταφέρει την παραγωγή των θρυλικών ποτηριών Γιούλα που «φιγούραραν» στα τραπέζια των καφενείων παλαιότερα, στη Βουλγαρία.
ΤΟ 80% ΤΟΥ ΤΖΙΡΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΞΑΓΩΓΕΣ
«Φιλί της ζωής» από τις 6 μονάδες στο εξωτερικό
Μέσα σε ένα δύσκολο οικονομικό και επιχειρηματικό περιβάλλον, αν το εργοστάσιο του Αιγάλεω βρίσκεται ακόμη εν… ζωή το οφείλει στις έξι μονάδες που διατηρεί η υαλουργία Γιούλα στο εξωτερικό (Βουλγαρία, Ρουμανία και Ουκρανία), οι οποίες «επιδοτούν» τη λειτουργία του.
Σχεδόν το 80% του συνολικού τζίρου του ομίλου προέρχεται από τις ξένες αγορές, καθώς τα προϊόντα της βιομηχανίας ταξιδεύουν σε περισσότερες από 30 χώρες, έχοντας αποσπάσει σημαντικά μερίδια αγοράς.
Χαρακτηριστικό είναι πως ελέγχει το 80% της αγοράς στην Βουλγαρία και το 60% της αγοράς στη Ρουμανία, ενώ στα σκαριά υπάρχουν και σχέδια για νέες επενδύσεις.
Το ζητούμενο όμως, για την οικογένεια Βουλγαράκη είναι πως πρέπει να γίνουν περισσότερο ανταγωνιστικά τα ελληνικά προϊόντα, προκειμένου να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις ξένες εταιρίες, οι οποίες μην έχοντας να αντιμετωπίσουν τόσο αυξημένα λειτουργικά κόστη, όπως στην Ελλάδα, μπορούν και πωλούν σε χαμηλότερες τιμές.