«Περιμένουν» την Επιτροπή Ανταγωνισμού οι καταγγελίες για τις κατασκευές, την μπύρα, τα αυτοκίνητα, ενώ άλλες 2 έχουν μείνει… ανέγγιχτες
Υποθέσεις που εδώ και χρόνια «αραχνιάζουν» στα συρτάρια της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Άλλες, οι οποίες έχουν διερευνηθεί και έχουν επιβληθεί (στις επιχειρήσεις που βρέθηκαν να στρεβλώνουν με τις πρακτικές τους τον ανταγωνισμό) τσουχτερά πρόστιμα και εν συνεχεία ακυρώνονται από τα διοικητικά δικαστήρια και κάποιες που έχουν μείνει ανέγγιχτες από την αρμόδια Αρχή.
Δεν είναι μόνο η υπόθεση Unilever. Μία υπόθεση που «εξετάστηκε» από την Επιτροπή Ανταγωνισμού με 10 και πλέον χρόνια καθυστέρησης για να της επιβληθεί η «καμπάνα» των 7 εκατ. ευρώ και τελικά με προσφυγή της πολυεθνικής στα Διοικητικά Δικαστήρια να γίνει… μηδέν, επιβεβαιώνοντας στην ουσία τα επιχειρήματα εκείνων που λένε πως τα «καρτέλ» που οδηγούν τις τιμές στα ύψη συνεχίζουν να δρουν ανενόχλητα.
Μετά από αυτή την εξέλιξη βέβαια, η Επιτροπή Ανταγωνισμού προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας αιτούμενη να ακυρωθεί η απόφαση του 15μελούς Τριμελούς Τμήματος του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών που «δικαίωσε» την Unilever. Σαφώς και πρόκειται για μία ορθή κίνηση από την Επιτροπή Ανταγωνισμού και τον πρόεδρό της Δημήτρη Κυριτσάκη, όμως, η πραγματικότητα θέλει τουλάχιστον πέντε ακόμη «καυτούς» φακέλους να βρίσκονται στην «αναμονή» για διερεύνηση ή να υπάρχουν καθυστερήσεις για την έκδοση αποφάσεων.
Επί 13 χρόνια είχε «στοιχειώσει» η υπόθεση της αγοράς ζύθου και των καταγγελιών κατά της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας. Τελικά μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού μετά από αυτεπάγγελτη έρευνα διαπίστωσε στοιχεία που συνιστούν κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης στον κλάδο και η πολυσέλιδη εισήγηση διαβιβάστηκε στην Ολομέλεια για τις τελικές αποφάσεις.
Με ρυθμούς χελώνας κινούνται όμως, και στο θέμα του «καρτέλ» των εργολάβων, όπου μάλιστα έχουν πραγματοποιηθεί «έφοδοι» ελεγκτών στα γραφεία των τεχνικών εταιριών τον Φεβρουάριο του 2013, συγκεντρώνοντας έγγραφα και στοιχεία για να διερευνηθεί αν ισχύουν οι καταγγελίες για στήσιμο διαγωνισμών, προσυνεννοήσεις και «μοιρασιά» έργων ανά γεωγραφική περιφέρεια.
Μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει ανοίξει όμως και τον «φάκελο» της χαλυβουργίας και τσιμέντων για τις οποίες κατά καιρούς έχουν υπάρξει διάφορες καταγγελίες για σοβαρές ενδείξεις ύπαρξης «καρτέλ».
Χαρακτηριστική περίπτωση χρονιζουσών υποθέσεων αποτελεί και εκείνη των πουλερικών, όπου η Επιτροπή Ανταγωνισμού ανακοίνωσε τη «σύλληψη» του «καρτέλ» μετά από 16 ολόκληρα χρόνια δράσης του. Επέβαλε «καμπάνες» ύψους 40 εκατ. ευρώ, όμως, οι επιχειρήσεις έχουν προσφύγει ήδη στα διοικητικά δικαστήρια. Στο… συρτάρι φαίνεται να έχουν μπει όμως, και οι καταγγελίες κατά εμπόρων αυτοκινήτων τουλάχιστον εδώ και τέσσερα χρόνια, όπως τονίζουν οι επαΐοντες.
Για τις καθυστερήσεις στους ελέγχους ή και την έκδοση αποφάσεων, πολλές φορές η Επιτροπή Ανταγωνισμού έχει μπει στο… στόχαστρο. Και αυτό γιατί στις περισσότερες των περιπτώσεων, όταν περνούν πολλά χρόνια από τότε που διαπράττονται οι παραβάσεις, στην ουσία εκπίπτουν οι τυχόν ποινικές ευθύνες των εταιριών και των επικεφαλής τους.
Και εκεί είναι συνήθως που δημιουργούνται ερωτήματα και απορίες σχετικά με το αν κάποιοι τελικά απλώνουν «δίχτυ προστασίας» στους επιχειρηματίες και τι είδους συμφέροντα εξυπηρετούν.
Άλλωστε, πολλές φορές έχουμε γίνει στο ίδιο έργο θεατές: Oι περισσότεροι να γνωρίζουν εδώ και χρόνια την ύπαρξη και την δράση των «καρτέλ» σε διάφορους κλάδους, πολλοί από αυτούς να διαμαρτύρονται για την αύξηση των τιμών και τη στρέβλωση του ανταγωνισμού και στο τέλος μετά από έρευνες που όταν και αν γίνονται, να επιβάλλονται πρόστιμα μεν, αλλά εν τέλει να… ξεφεύγουν από αυτά. Στην ουσία δηλαδή είναι σύνηθες να μην υπάρχει καμία ή σχεδόν καμία «τιμωρία».
