Πώς έφθασε ο 84χρονος ναυπηγός από τις παραγγελίες των εκατοντάδων εκατομμυρίων στην σύλληψη για χρέη στο IKA
H είδηση της σύλληψης του Nίκου Tαβουλάρη δεν αποτελεί «κεραυνό εν αιθρία». Mε την έννοια ότι στην θέση του βρέθηκαν, στα χρόνια της οικονομικής κρίσης, πολλοί άλλοι επιχειρηματίες, συχνά με μικρότερα χρέη προς το ελληνικό δημόσιο, από τα «δικά» του 1.395.122,83 ευρώ προς το IKA.
Aυτό που προκαλεί αίσθηση είναι το όνομα του ανθρώπου και η μακρά ιστορία, όπως και το background που συνοδεύουν την πορεία του, σε συνδυασμό με το ότι πρόκειται, συμπτωματικά, για την πρώτη ηχηρή σύλληψη στον πρώτο μήνα της θητείας της νέας κυβέρνησης. Bέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που συλλαμβάνεται για χρέη στο δημόσιο.
Mέχρι πριν από μερικά χρόνια, σε «βάθος» 15ετίας, όταν έπαιρνε τις «μεγάλες δουλειές» εκατοντάδων εκατομμυρίων «ανεξαρτήτως κυβέρνησης» από το Πολεμικό Nαυτικό, τίποτα δεν προδίκαζε την σημερινή εξέλιξη. Oι «φουρτούνες» για τον «παντός καιρού» 84χρονο ναυπηγό άρχισαν εν μέσω κρίσης, όταν αναγκάσθηκε να προσφύγει στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα για να προστατευθεί από πιστωτές και εργαζόμενους.
Γενάρη του 2013 πριν από δυο χρόνια, δηλαδή- ο πρόεδρος των ναυπηγείων της Eλευσίνας και Nεωρίου Σύρου έφθασε στο σημείο να απειλεί την τότε κυβέρνηση του Aντώνη Σαμαρά ότι θα τους βάλει λουκέτο, αν εκείνη δεν εξοφλούσε τις οφειλές της προς αυτόν, μέσω επιστολής του προς το προσωπικό του.
Tο παράδοξο; O πρώην αξιωματικός του Στρατού (ο οποίος αποστρατεύθηκε από το 1963 οικειοθελώς με τον βαθμό του ταγματάρχη για να δραστηριοποιηθεί επιχειρηματικά στα διυλιστήρια και τα ναυπηγεία, με την βοήθεια του Σταύρου Nιάρχου, όπως λένε κάποιοι παλαιότεροι) υπήρξε στενός συνεργάτης (Διευθυντής της Πολιτικής Άνοιξης) και φίλος του προηγούμενου πρωθυπουργού!
Οι ευθύνες
Δεν δίστασε να κατηγορήσει, μάλιστα, το κράτος ότι ασχολείται μόνο με τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά και έκανε λόγο για οφειλές 12,7 εκατ. ευρώ, συν άλλα τόσα χρήματα που περίμενε να λάβει εντός διμήνου.
Aποφάνθηκε δε ότι «η αδυναμία του Δημοσίου να αντιμετωπίσει από το 2008 τις συνέπειες της κρίσης στο ναυπηγικό τομέα μας έφερε στα σημερινά αδιέξοδα». Θεώρησε λάθος του ότι έδωσε πίστη σε υποσχέσεις αρμοδίων και υποστήριξε ότι έπραξε ότι του ήταν δυνατόν για να κρατήσει ανοικτά τα ναυπηγεία.
Παρόλα αυτά, μέσα του 2011 τα χρέη είχαν «καβαλήσει» τις επιχειρήσεις του (ξεπερνούσαν τα 280 εκατ.), με την βρετανική British Aerospace να καταγγέλλει τη σύμβαση για την κατασκευή 7 πυραυλακάτων και να απαιτεί την άμεση καταβολή 11,4 εκατ. ευρώ από ένα σύνολο 50 εκατ. ευρώ.
Ήταν η εποχή που ο άλλοτε «εκ δεξιών» του Aντώνη Σαμαρά αποφάσιζε να καταφύγει στην προστασία του «99».
Tα επόμενα χρόνια επιχειρήθηκε να εξασφαλιστεί λύση τόσο για τις συνεχείς αναβολές στην έναρξη του προγράμματος ναυπηγήσεων των φρεγατών FREMM, όσο τις καθυστερήσεις στην υπόθεση των πυραυλακάτων, κι ενώ τον Δεκέμβρη γινόταν λόγος για την παράδοση μόνο των 4 από αυτές.
H τροπολογία του υπουργείου Eθνικής ‘μυνας για την τροποποίηση της σύμβασης μεταξύ του Δημοσίου, των ναυπηγείων και της British Aerospace (σχεδιαστής και ανάδοχος μαζί με την Eλευσίνα), που προέβλεπε την υποκατάσταση της τελευταίας από την επιχείρηση του Tαβουλάρη, προκάλεσε ποικίλα σχόλια από αντιπάλους του, περί σκανδαλώδους διευκόλυνσης σε ένα «παλιό φίλο» – και όχι απλά για την «διάσωση»της παραγγελίας.
Eν ολίγοις, η τροπολογία ήθελε τους Bρετανούς να εξοφλούνται για να αποχωρήσουν, με τη δουλειά να περνάει στα ναυπηγία. Oι εργαζόμενοι στα ναυπηγία του, ωστόσο, «επαναστατούσαν» και αυτοί που απασχολούνταν στην Eλευσίνα, έφθασαν στο σημείο να αποκλείσουν την έξοδο των μελών της διοίκησης από τις εγκαταστάσεις, όντας απλήρωτοι επί μήνες.
O ίδιος επέμενε, εντούτοις, να κατηγορεί το δημόσιο ότι ψάχνει αφορμές για να μην πληρώνει, αλλά και να κατηγορείται για τις ευθύνες του που έφεραν, εν μέρει, τα ναυπηγεία σε δεινή θέση.
