H δωρεά του 8,67% των μετοχών από τον N. Στασινόπουλο στους γιούς του και ο ρόλος τους στη διοίκηση
Μια οικογενειακή επιχείρηση, ένας κολοσσός των μετάλλων που περνά από γενιά σε γενιά. Το 1960, ήταν ο Νίκος Στασινόπουλος με τον αδελφό του Ευάγγελο που πήραν τα «ηνία» της Βιοχάλκο από τον πατέρα τους, Μιχάλη και τους θείους τους. Τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα από το 2008 και έπειτα, η νεότερη γενιά, οι δύο γιοι του Νίκου, Μιχάλης και Ιπποκράτης – Γιάννης «βγαίνουν» όλο και πιο μπροστά στον όμιλο.
Ήδη πριν από μερικές εβδομάδες ο «πατριάρχης» της Βιοχάλκο προχώρησε σε μία ακόμη κίνηση που σηματοδοτεί τη νέα σελίδα διαδοχής του που γράφει εδώ και μια πενταετία τουλάχιστον και την ταυτόχρονη σταδιακή απόσυρση του ίδιου από την «ενεργό δράση». Μεταβίβασε με δωρεά την ψιλή κυριότητα του 8,67% των μετοχών της Βιοχάλκο στους γιους του. Έτσι, έκαστος απέκτησε 9.524.897 άυλες μετοχές, οι οποίες αντιστοιχούν σε ποσοστό 4,34%.
Η «προίκα» που αποκτούν οι διάδοχοι σε έναν πολυεθνικό «γίγαντα» με πολυπλόκαμη δραστηριότητα, 28 εργοστάσια και με την αξία του να υπολογίζεται στα 1,2 δισ. ευρώ, αυξάνεται διαρκώς. Μαζί με αυτήν, όμως, αυξάνονται και οι ευθύνες τους. Βέβαια, από το 2010 έχουν αναλάβει θέσεις στην διοίκηση του ομίλου ως εκτελεστικά μέλη και από την δεκαετία του ’90 ακόμη έχουν περάσει από διάφορα διευθυντικά πόστα, θητεύοντας στο πλευρό του πατέρα τους, αλλά και έμπειρων στελεχών της εταιρίας.
Ο, ήπιων τόνων Μιχάλης, έχει υπό την επίβλεψή του την ΕΛΒΑΛ και το εμπορικό κέντρο «River West» στον Κηφισό, ενώ συμμετέχει και στη γενική εποπτεία του ομίλου. Bon viveur ο μικρότερος αδελφός του, Γιάννης, δεν του λείπει η μαχητικότητα στις επιχειρηματικές αποφάσεις. Στον ίδιο πιστώνεται η σωτηρία της ΣΩΛΚ από την χρεοκοπία, όταν την εξαγόρασαν από την οικογένεια Μητρόπουλου.
Ο Νίκος Στασινόπουλος, ο οποίος διανύει την έβδομη δεκαετία της ζωής του, τα τελευταία χρόνια «προλειαίνει» το έδαφος για την υποδοχή των διαδόχων του στο «τιμόνι» της επιχείρησης. Όπως άλλωστε συμβαίνει και με πολλούς άλλους μεγαλοεπιχειρηματίες που και λόγω ηλικίας ως φυσική νομοτέλεια δίνουν «χώρο» στη νεότερη γενιά.
Στην περίπτωση της Βιοχάλκο αυτό ήταν και αναμενόμενο ως έναν βαθμό από τη στιγμή που ο βιομήχανος έχει επιλέξει τα τελευταία χρόνια να περνά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Ελβετία, όπως ψιθυρίζεται στους επιχειρηματικούς κύκλους.
Ο ίδιος, αν και παραμένει πρόεδρος της Βιοχάλκο, φέρεται εδώ και αρκετό καιρό να έχει αποφασίσει να αποτραβηχτεί από τον «νευραλγικό πυρήνα» των διοικητικών αποφάσεων, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι δεν παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις γύρω από τον όμιλο ή ότι οι κρίσιμες αποφάσεις δεν «περνούν» από τον ίδιο.
Άλλοι πάλι, θεωρούν ότι η σταδιακή «αποχώρηση» από το προσκήνιο έχει να κάνει και με το γενικότερο οικονομικό γίγνεσθαι της χώρας, αλλά και με την απογοήτευση που έχει αισθανθεί ο ίδιος προσωπικά τόσο από την πολιτική που έχει ακολουθηθεί από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και έχει οδηγήσει στην «αποβιομηχάνιση» της χώρας, αλλά και από τα «χτυπήματα» που έχει δεχτεί ο ίδιος με αφορμή κάποιες αποφάσεις του, όπως το να μεταφέρει την Βιοχάλκο στις Βρυξέλλες τον Σεπτέμβριο του 2013.
Για τον ίδιο ήταν μια επιχειρηματική κίνηση διεξόδου από την «θηλιά» του ακριβού κόστους χρηματοδότησης και της χρηματοοικονομικής ασφυξίας. Για πολλούς ακόμη και επιχειρηματίες, ήταν μια ακόμη «απόδραση» ενός μεγάλου ομίλου σε μια δύσκολη συγκυρία για τη χώρα.
ΜΕ ΑΝΟΙΚΤΑ «ΜΕΤΩΠΑ»
Το «νέο αίμα» έχει βγει… μπροστά και μάλιστα σε μία δύσκολη περίοδο όχι μόνο γενικότερα για το ελληνικό επιχειρείν, αλλά και για την ίδια την Βιοχάλκο, η οποία έχει αρκετά ανοικτά «μέτωπα». Αφενός οι ζημίες και η πτώση του κύκλου εργασιών, που στο τέλος Ιουνίου του 2014 ανέρχονταν στα 49 εκατ. ευρώ και στο 1,4 δισ. ευρώ (από 57 εκ. και 1,5 δισ. την ίδια περίοδο του 2013) αντίστοιχα.
Αφετέρου η νέα «περιπέτεια» στην οποία έχει μπει με την απόφαση για απορρόφηση της ΕΤΕΜ από την ΕΛΒΑΛ και που στις 30 Μαρτίου θα τον φέρει αντιμέτωπο με τον επί χρόνια πρώην συνεργάτη του και ιδρυτικό στέλεχος της ΕΤΕΜ Μάρκο Καλλέργη στις δικαστικές αίθουσες.
Ο τελευταίος υποστηρίζει πως η σχέση ανταλλαγής 6 μετοχές της ΕΛΒΑΛ προς 1 μετοχή της ΕΤΕΜ ζημιώνει κατά 6 εκ. ευρώ την οικογένεια Καλλέργη και αποτελεί «κούρεμα» 50 εκ. της αξίας της συνολικής περιουσίας της εταιρίας. Μία ακόμη περιπέτεια που ήρθε να προστεθεί σε εκείνες που προηγήθηκαν με την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και τις δημόσιες προτάσεις για τις 7 θυγατρικές του ομίλου, αν τελικά προχωρούσε η διασυνοριακή συγχώνευση με τη Viohalco SA. Τελικά αυτές δεν υποβλήθηκαν και η Επιτροπή επέβαλε πρόστιμο 230.000 ευρώ.
Το μεγάλο στοίχημα για την διοίκηση της Βιοχάλκο είναι η προσέλκυση μεγαλύτερων επενδυτών στο μετοχικό της κεφάλαιο. Αυτός είναι άλλωστε και ένας από τους λόγους που πήρε την απόφαση να πραγματοποιήσει είσοδο στο χρηματιστήριο Euronext των Βρυξελλών τον Σεπτέμβριο του 2013.
Η πορεία – 20 χρόνια στις επάλξεις του επιχειρείν
Mε σπουδές και οι δύο στα οικονομικά και στην διοίκηση επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο του City, Mιχάλης και Γιάννης Στασινόπουλος έχουν πέσει στα βαθιά του επιχειρείν από το 1995 ακόμη. Aπό τότε μυήθηκαν στα μυστικά του ομίλου Bιοχάλκο στο πλευρό του πατέρα τους, που μέχρι σήμερα παραμένει βασικός καθοδηγητής σε κάθε βήμα τους, αλλά και στο πλευρό των «κεφαλιών» της ιστορικής βιομηχανίας με τα οποία και σήμερα καλούνται να διαμορφώσουν από κοινού τη στρατηγική τους σε δύσκολους καιρούς.
O Mιχάλης Στασινόπουλος στο παρελθόν έχει διατελέσει και μέλος του ΔΣ του ΣEB, αλλά και του Eλληνο- Iαπωνικού Eμπορικού Eπιμελητηρίου. O μικρότερος αδελφός του Iπποκράτης- Γιάννης διατελεί μέχρι σήμερα μέλος του γενικού συμβουλίου του ΣEβ, του The Young Presidents Organization και του διοικητικού συμβουλίου της Endeavor Greece. Γεγονός που δείχνει πως δεν είναι «περιχαρακωμένοι» μόνο στα του οίκου της Bιοχάλκο, αλλά ενδιαφέρονται γενικότερα για τα κοινά του επιχειρείν.
