Την εποχή της εκτίναξης της κατασκευαστικής δραστηριότητας στην Ελλάδα, στα Βαλκάνια και στη Δυτική Ευρώπη η Αλουμύλ ήταν προσανατολισμένη κυρίως σε αυτό το τρίπτυχο. Από τότε που ξέσπασε η οικονομική κρίση, η οποία έπληξε δραματικά την εσωτερική και όχι μόνο, αγορά, ο Γιώργος Μυλωνάς προσπάθησε να ξεκλειδώσει «χίλιες νέες πόρτες» από τη Λατινική Αμερική μέχρι την Αυστραλία και την Ινδία για να βρει το αντίδοτο στις «αρρυθμίες» που παρουσιάστηκαν σε άλλοτε νευραλγικές αγορές για την βιομηχανία αλουμινίου του.
«Αρρυθμίες», οι οποίες τον… στρίμωξαν σε ζημίες και τον οδήγησαν στο να αλλάξει στρατηγική, προχωρώντας συνεχώς σε προσαρμογές για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που συνεχώς αναφύονται, όχι μόνο εξαιτίας της καθίζησης της οικοδομικής δραστηριότητας σε άλλοτε ισχυρά «προπύργια», αλλά και σε κατά τόπους αγορές εξαιτίας άλλων παραγόντων.
Ο Βορειοελλαδίτης βιομήχανος, που τα τελευταία χρόνια αποφεύγει τις πολλές δημόσιες παρεμβάσεις, «ξεσκονίζει» αυτή τη στιγμή τις δραστηριότητές του. Από τη μια, πριν από λίγο καιρό έβαλε «STOP» στο αρχικό του σχέδιο για δημιουργία παραγωγικής μονάδας στη γειτονική Τουρκία με συνεργάτη.
Αναγκάστηκε να κλείσει τη θυγατρική της Ουκρανίας, ενώ το προηγούμενο διάστημα επωμίστηκε και το κόστος από τις συναλλαγματικές διαφορές που προκύπτουν από τη λειτουργία της θυγατρικής στη Ρωσία, Alumil Russia, παρότι η ρωσική αγορά συνεχίζει να είναι μια δυναμική αγορά για τον όμιλο.
Στον αντίποδα, ψάχνει νέες ευκαιρίες όπως για παράδειγμα η στρατηγική συνεργασία που γνωστοποίησε πριν από ένα δίμηνο ότι θέλει να πετύχει στο Αζερμπαϊτζάν με ημικρατική βιομηχανία αλουμινίου, η οποία πιθανότατα θα λάβει τη μορφή joint venture. Εκεί ο ελληνικός όμιλος δραστηριοποιείται εδώ και 12 χρόνια, αλλά μέσω συνεργάτη και το τελευταίο διάστημα θέλησε να ενισχύσει την παρουσία του. Ταυτόχρονα ποντάρει πολλά και στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, στην αγορά των ΗΠΑ, όπου είχε αναλάβει το σημαντικό project για τα αλουμίνια του κολοσσού της Google.
Η εξωστρέφεια άλλωστε, αποτελεί ένα από τα «όπλα» που χρησιμοποιεί στη «μάχη» με την οικονομική κρίση και πέρυσι οι εξαγωγές του αυξήθηκαν κατά 2,3% σε σχέση με το 2013. «Αγκάθι» όμως, εξακολουθούν να αποτελούν οι ζημίες, οι οποίες το 2014, αν και μειωμένες, έφτασαν στα 11,2 εκ. ευρώ.
