Σε σχετική επιστολή, ο β’ αντιπρόεδρος του ΕΒΕΘ, Εμμανουήλ Βλαχογιάννης προς τον κ.Μ. Χρυσοχοϊδη, επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι το ΕΒΕΘ δεν έχει αντίρρηση «για την εισαγωγή της δέσμευσης των μη συναινούντων πιστωτών από τους όρους της συμφωνίας εξυγίανσης, εφόσον συγκεντρώνονται οι προβλεπόμενες στο σχέδιο νόμου πλειοψηφίες».
Επίσης, το Επιμελητήριο «βλέπει» θετικά την πρόβλεψη ότι η αίτηση για την διαδικασία εξυγίανσης θα συνοδεύεται, με ποινή απαραδέκτου, από αίτηση εμπειρογνώμονα.
Θεωρεί, ωστόσο, ότι η πρόβλεψη, σύμφωνα με την οποία ως εμπειρογνώμονες ορίζονται αποκλειστικά πιστωτικά ιδρύματα ή ελεγκτικές εταιρείες, περιορίζει τις δυνατότητες επιλογής του οφειλέτη και τον επιβαρύνει υπέρμετρα στη δύσκολη οικονομική κατάστασή του.
Γι’ αυτό, το ΕΒΕΘ προτείνει να προστεθεί (στο άρθρο 100 παρ. 4) η δυνατότητα επιλογής του εμπειρογνώμονα από τις νόμιμα συγκροτημένες και λειτουργούσες εταιρείες συμβούλων επιχειρήσεων, που είναι μέλη του Συνδέσμου Εταιριών Συμβούλων Μάνατζμεντ Ελλάδος (ΣΕΣΜΑ) ή και από τον ίδιο το λογιστή/φορολογικό σύμβουλο του οφειλέτη, υπό τον όρο, όμως, στην τελευταία αυτή περίπτωση, ρητά να συνδέεται η υπογραφή της έκθεσης του με αστικές και ποινικές ευθύνες, όμοιες με εκείνες, που αναλαμβάνει κατά την υπογραφή της φορολογικής δήλωσης νομικού προσώπου.
Μάλιστα, σύμφωνα με το ΕΒΕΘ, η σχετική επιλογή (πιστωτικό ίδρυμα ή ελεγκτική εταιρεία ή εταιρεία συμβούλων επιχειρήσεων ή λογιστής/φορολογικός σύμβουλος) θα μπορούσε να εξαρτηθεί από το ύψος του μέσου όρου του κύκλου εργασιών των τελευταίων τριών ετών του συγκεκριμένου οφειλέτη.
Στην ίδια επιστολή σημειώνεται ακόμη πως η εμπειρία των τελευταίων τριών ετών απέδειξε ότι η εξυγίανση των επιχειρήσεων προσκρούει στην άρνηση των προμηθευτών του οφειλέτη να χορηγήσουν νέες πιστώσεις και στην άρνηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος να δανείσει την εταιρεία.
Γι’ αυτό το ΕΒΕΘ προτείνει στο άρθρο 106 του σχετικού νομοσχεδίου να προστεθεί διάταξη, με την οποία να δίνεται πλεονέκτημα προνομιακής κατάταξης, σε αυτούς που διευκόλυναν χρηματοοικονομικά τον οφειλέτη μετά τη σύναψη της συμφωνίας εξυγίανσης, όπως όμοια ρύθμιση προβλέπεται στο ισχύον άρθρο 105 παρ. 4 του ΠτΚ.
Ακόμη, για την προστασία των συμφερόντων των δανειστών του οφειλέτη, παλαιών και νέων, αλλά και για τη διασφάλιση της κινητής και ακίνητης περιουσίας του, το ΕΒΕΘ προτείνει να ορίζεται υποχρεωτικά από τη συνέλευση πιστωτών ειδικός εντολοδόχος. Επιπροσθέτως, σημειώνει ότι στην παρ. 2 του άρθρου 103 θα μπορούσε να προστεθεί η πρόβλεψη, με την οποία τα προληπτικά μέτρα δεν θα πρέπει να θίγουν έννομες σχέσεις, που απορρέουν από συμβάσεις μίσθωσης, εάν αυτές έχουν λήξει ή λυθεί και οφείλονται μισθώματα πέραν των έξι μηνών.
Σύμφωνα με το ΕΒΕΘ, καλό θα ήταν να προβλεφθεί ρητά ότι τυχόν αποδοχή εκ μέρους των δανειστών μείωσης της απαίτησής τους έναντι του οφειλέτη, θα συνεπάγεται αυτοδίκαια και τον ισόποσο περιορισμό των υποχρεώσεων των εγγυητών, στο μέτρο που οι τελευταίοι έχουν εγγυηθεί το σύνολο της οφειλής.
Τέλος, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης προτείνει η ευχέρεια -που παρέχεται στο σχέδιο νόμου- επιλογής από μέρους του οφειλέτη μιας εκ των δύο συμφωνίας (συνδιαλλαγής ή εξυγίανσης), να γίνεται υπό την απαραίτητη προϋπόθεση ότι ο οφειλέτης, για την υπαγωγή του στη διαδικασία εξυγίανσης, θα καταθέσει έκθεση εμπειρογνώμονα.
