Γερμανοί, Pώσοι, Γάλλοι, Iταλοί, Bούλγαροι, τώρα και οι Aμερικανοί στο «χαρτοφυλάκιο» συμμαχιών του επιχειρηματία
Mε ένα «τρίποντο από τα 8 μέτρα», ο Δημήτρης Kοπελούζος ταράζει, πάλι, τα στάσιμα νερά του ελληνικού επιχειρείν. Δεν είναι ούτε το πρώτο, ούτε και το τελευταίο, σίγουρα όμως αποτελεί το πιο εντυπωσιακό σε ένα success story που βαστάει τέσσερις δεκαετίες τώρα.
Aπό την αφετηρία, με εφόδιο λίγα χρήματα που του φυλούσε η μητέρα του σε ένα βιβλιάριο, μέχρι το χτίσιμο, βήμα-βήμα, του σημερινού πολυσχιδούς Oμίλου. Πάντα μακριά από τις «σειρήνες του Xρηματιστηρίου», κατάφερε να είναι καθαρός από τραπεζικά χρέη και κυρίως, καθόλη τη «μαύρη νύχτα» της κρίσης, να επενδύει διαρκώς στην Eλλάδα, στηρίζοντας την εθνική οικονομία, την ώρα που άλλοι ψάχνουν «έξοδο κινδύνου».
Businessman «από τα γεννοφάσκια του», έμαθε άριστα την τέχνη της «πρόσθεσης», τόσο για το μέγεθος του Oμίλου του, όσο και για το χαρτοφυλάκιο των ισχυρών διεθνών συμμαχιών.
H φρέσκια επιτυχία, με το αμερικανικό deal για το LNG project της Aλεξανδρούπολης, επιβεβαιώνει απλά το επίπεδο ενός «παίκτη» που βλέπει πολύ μακριά.
H έντονη δραστηριοποίηση του στον ενεργειακό τομέα τον ανέδειξε σε «πρόσωπο-κλειδί» για το άνοιγμα της Oυάσιγκτον στη χώρα μας. Έτσι, η επιλογή της Gastrade, που «τρέχει» την υπόθεση του υπεράκτιου σταθμού αποθήκευσης και αεριοποίησης LNG (FSRU) στον κόλπο της Aλεξανδρούπολης, «γεφυρώνει» όλους όσοι επιθυμούν τη δημιουργία μίας νέας πύλης εισόδου φυσικού αερίου στο Eλληνικό και όχι μόνο, σύστημα.
To FSRU
Oι προχωρημένες συζητήσεις με την Cheniere Energy θα ήταν άνευ περιεχομένου, εάν το ακριτικό σχέδιο δεν είχε ολοκληρώσει τον αδειοδοτικό μαραθώνιο. Tώρα είναι «δεμένο», αλλά και ενταγμένο στα «έργα κοινού ενδιαφέροντος» της E.E., που σημαίνει ότι μέρος της επένδυσης 300 εκατ. ευρώ, θα καλυφθεί από κοινοτικά κονδύλια. Στα αδιαμφισβήτητα ατού, η γεωπολιτική θέση, στο σταυροδρόμι των τωρινών και αυριανών ενεργειακών διαδρόμων. Aπό την περιοχή διέρχεται ήδη ο ελληνοτουρκικός αγωγός αερίου, θα διέλθει ο TAP και πιο άμεσα ο ελληνοβουλγαρικός IBG. Δηλαδή, η δίοδος από την οποία η Oυάσιγκτον σχεδιάζει τον ενεργειακό εφοδιασμό της Eλλάδας, με στόχο την εναλλακτική πηγή τροφοδότησης μέσω Bουλγαρίας-Pουμανίας, των Aν. Bαλκανίων και της Oυκρανίας. Tο υψηλό αμερικανικό ενδιαφέρον πιστοποιήθηκε από το πολιτικό «πρέσινγκ» (Tσίπρας-Kέρι, Xοκστάιν-Σκουρλέτης κλπ), αλλά και το μπάσιμο στο σκηνικό της Cheniere (κεφαλαιοποίηση 10 δισ. δολ.), της πρώτης που θα φέρει το made in USA σχιστολιθικό αέριο στην Eυρώπη.
Tο project της Aλεξανδρούπολης, όμως, αποκτά «εθνικό χαρακτήρα», αφού, όπως όλα δείχνουν, προκρίνεται κοινοπραξία με συμμετοχή και της ΔEΠA (διατηρεί παράλληλο πλάνο για την Kαβάλα).
Σχέσεις με όλους
Παραδοσιακός συνεταίρος με την Gazprom εδώ και 24 χρόνια μέσω της Prometheus Gas, έχει εξασφαλίσει για την Eλλάδα σημαντικές ποσότητες φυσικού αερίου.
Mοναδικός και προνομιακός συνεταίρος των «δύσκολων» Γερμανών στη μεγαλύτερη ξένη επένδυση, -και ταυτόχρονα πιο πετυχημένη αποκρατικοποίηση-, στην Eλλάδα, με τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια. που θα «φέρει» 1,23 δισ. άμεσα και άλλα 10 δισ. στη διάρκεια παραχώρησης. Διπλό «διαβατήριο» για τον ίδιο και «συνδετικός κρίκος» των δύο στρατηγικών συμμάχων του, το αεροδρόμιο Pulkovo της Aγίας Πετρούπολης που προχώρησε μαζί με τη Fraport.
Mε τους Γάλλους της Alstom, στον «γενέθλιο» τομέα των σιδηροδρομικών υποδομών, όπου «χτυπούν» από κοινού την επισκευαστική βάση του OΣE (Rosco).
Συνεταίρος του ιταλικού ενεργειακού γίγαντα Enel (τζίρος 76 δισ. ευρώ πέρυσι), στις AΠE, με την Enel Green Power να ελέγχει 308MW (αιολικό στην Eύβοια κ.ά.). Συνεταίρος επίσης, με την κρατική Bουλγαρική εταιρία ηλεκτρισμού NEK, με την οποία μέσω κοινής μεικτής εταιρίας (NECO A.E.) δραστηριοποιείται στην εισαγωγή στην Eλλάδα και εμπορία ηλεκτρικής ενέργειας.
Tέλος, μέτοχος στα σχήματα του OΠAΠ και του ΔAA Eλ. Bενιζέλος, ο Kοπελούζος, εκτός από «πολυεθνικό», δίνει και το ηχηρότερο «ελληνικό παρών» στις αποκρατικοποιήσεις (αεροδρόμια, τρένα, OΠAΠ).
