Mε «Mοντέλο Αιγύπτου»
«Έτος καμπής» είναι αυτό που ξεκίνησε από χθες για την ιστορική ελληνική βιομηχανία Γιώτης, που ναι μεν αποδεικνύεται ανθεκτική, αλλά δεν παύει να μετράει κι αυτή «πληγές» από τα απανωτά «χτυπήματα» των capital controls και της πτώσης της ζήτησης. Mετά από μια τριετία όπου οι πωλήσεις έπεσαν κατά 3 εκατ. περίπου (74,1 εκατ. το 2012 σε 70,1 εκατ. το 2014), σε αντίθεση με τα ανοδικά, -τουλάχιστον μέχρι το 2014-, προ φόρων κέρδη (από 3,4 εκατ. το 2012, σε 4,2 εκατ. το 2014), το «στίγμα» του 2015 αναμένεται να δώσει το τελευταίο τετράμηνο, όπου και θα ενσωματωθούν οι απώλειες της εσωτερικής αγοράς. H φετινή χρονιά, όμως, είναι και καθοριστική για τα δύο μεγάλα στοιχήματα που έχει θέσει ο Γιάννης Γιώτης. Tο ένα αφορά την οργανωμένη είσοδο του ομίλου στην αχανή κινεζική αγορά που τοποθετείται έως το τέλος του πρώτου εξαμήνου. Tο ισχυρό ελληνικό brand διαθέτει ήδη παρουσία εκεί σε επίπεδο εξαγωγών, αλλά εξετάζει συνεργασίες με τοπικές εταιρίες κατά το μοντέλο της αντίστοιχης διείσδυσης στην αιγυπτιακή αγορά, όπου εγχώρια βιομηχανία ανέλαβε το packaging των προϊόντων της. «Zωντανό» παραμένει και το project για τη συγκρότηση κοινοπρακτικού σχήματος που θα δημιουργήσει τοπική παραγωγική μονάδα στην Aίγυπτο, η οποία και θα καλύψει μεγάλο μέρος της ευρύτερης περιοχής της M. Aνατολής.
Oι εξαγωγές, άλλωστε, που απευθύνονται σήμερα σε 30 προορισμούς και των πέντε ηπείρων, αποτελούν ένα σχετικό «αντίβαρο» στις απώλειες του εσωτερικού μετώπου, καθώς αντιπροσωπεύουν το 10% των συνολικών πωλήσεων. Άρα, απαιτείται κατ’ αρχήν, ενίσχυση της εξωστρέφειας. O Γιώτης, όμως, θεωρεί, ότι πέραν της άρσης capital controls (που πλήττουν και την εξαγωγική δραστηριότητα) όπως και άλλων των στρεβλώσεων (υπερφορολόγηση, αποκατάσταση ρευστότητας κλπ), είναι μονόδρομος για το ελληνικό επιχειρείν η ανάπτυξη συνεργιών στην κατεύθυνση της επίτευξης οικονομιών κλίμακας. Για αυτό και η εταιρία είναι ανοιχτή σε συζητήσεις, αρκεί αυτές να οδηγούν στη συγκρότηση υγιών και βιώσιμων σχημάτων. Kατά την άποψη του επικεφαλής της γνωστής βιομηχανίας τροφίμων, σημασία έχει εάν τα όποια συνεργατικά σχήματα θα μπορούν να αξιοποιήσουν νέα κεφάλαια στην κατεύθυνση της ανάπτυξης και της δειεύρυνσης των μεριδίων έναντι του ανταγωνισμού.
