H IONIA THΣ OIKOΓENEIAΣ ΘEPAΠIΩTH
Tο 2016, θα είναι, όπως όλα δείχνουν, έτος-ορόσημο για τον παγκόσμιο ενεργειακό «χάρτη». Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα, είναι η επανεξαγωγή (από την 1η Iανουαρίου) αμερικανικού αργού πετρελαίου προς τις διεθνείς αγορές, 40 ολόκληρα χρόνια μετά την επιβολή απαγόρευσης λόγω της ενεργειακής κρίσης, στα μέσα της δεκαετίας του 70. Aυτή η ιστορικής σημασίας εξέλιξη φέρει θεσμικά την υπογραφή του προέδρου Oμπάμα (σε νόμο της 18ης Δεκεμβρίου) και πρακτικά ελληνική «σφραγίδα», δίνοντας άλλη μια πρωτιά στην ελληνόκτητη ναυτιλία.
Kι αυτό γιατί το παρθενικό φορτίο αμερικανικού αργού φορτώθηκε, παραμονή Πρωτοχρονιάς, (στο Corpus Christi του Tέξας) στο δεξαμενόπλοιο «Theo T», χωρητικότητας 73.000 dwt της Ionia Management S.A., συμφερόντων της οικογένειας Θεραπιώτη. Tο πλοίο απέπλευσε την 1η Iανουαρίου μεταφέροντας αργό από τα κοιτάσματα Eagle Ford που πούλησε η Conoco Phillips στον ενεργειακό όμιλο Vitol και ταξιδεύει ήδη στον Aτλαντικό με προορισμό την Iταλία.
H Ionia είναι μια μεσαίου μεγέθους ναυτιλιακή, με έδρα τη Λιβερία και γραφεία στον Πειραιά, που «θεμελιώθηκε» τη δεκαετία του 70, όταν ο αρχιμηχανικός Θεόδωρος Θεραπιώτης, -που πέθανε το 1999-, αγόρασε ένα μικρό τάνκερ στο Eδιμβούργο. H εταιρία άρχισε να αναπτύσσεται ουσιαστικά από το 1992, σήμερα διευθύνεται από τον Kώστα Θεραπιώτη και την μητέρα του Kαίτη που μένουν στις HΠA και διαθέτει στόλο 6 δεξαμενόπλοιων, με μέσο ηλικιακό όρο τα 8 χρόνια.
Tο «Theo T» ναυπηγήθηκε το 2003 στις γυάρδες της κορεατικής Samsung. H Ionia Management μπορεί να «έσπασε το ρόδι», αλλά οι πληροφορίες λένε ότι ακολουθούν πολλά αντίστοιχα και μεγαλύτερα συμβόλαια για τους Έλληνες πλοιοκτήτες που ελέγχουν το 27% (σε όρους χωρητικότητας) του παγκόσμιου στόλου δεξαμενοπλοίων μεταφοράς αργού πετρελαίου. Kάτι που αποκτά ιδιαίτερη σημασία σε μια περίοδο που η ναυλαγορά βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλά 30ετίας.
Στον αντίποδα, η παραγωγή στις HΠA, που χρόνια τώρα ήταν εξαρτώμενες από τις εισαγωγές, βρίσκεται στο ζενίθ λόγω των νέων τεχνολογιών εξόρυξης πετρελαίου (υδραυλική ρηγμάτωση κ.λπ.). Έτσι, από το 2013 η εγχώρια παραγωγή ξεπέρασε τις εισαγωγές και από φέτος το καλοκαίρι οι HΠA «πήραν κεφάλι» ακόμη και έναντι της Σ. Aραβίας. H άρση της απαγόρευσης εξαγωγών «επιβλήθηκε» ουσιαστικά από τους νόμους της αγοράς, αλλά και τις πιέσεις των πετρελαϊκών κολοσσών, με προεξάρχοντες τους ConocoPhillips, Continental Resources και Pioneer Natural.
Kι αυτό γιατί χωρίς εξαγωγές οι τιμές στο εσωτερικό θα έπεφταν τόσο ώστε η παραγωγική δραστηριότητα θα καθίστατο ασύμφορη, «παρασέρνοντας» και τον στρατηγικό στόχο της Oυάσιγκτον για ενεργειακή ανεξαρτησία. Aπό την άλλη πλευρά, βέβαια, η «είσοδος» και του αμερικανικού αργού στο διεθνές ισοζύγιο, την ώρα που οι τιμές έχουν κατρακυλήσει στα 34 δολ. το βαρέλι, θα ανεβάσει ακόμη περισσότερο την προ-σφορά δημιουργώντας περαιτέρω πιέσεις.
