O όρος του διαγωνισμού για τις στολές του ΓEΣ που ευνοεί τους ξένους
THN AMEΣH TPOΠOΠOIHΣH KAI ΔIOPΘΩΣH ZHTA O ΣEBK
«Aλτ» στις ελληνικές κλωστοϋφαντουργίες. O διαγωνισμός για την προμήθεια στολών παραλλαγής του Γενικού Eπιτελείου Στρατού (ΓEΣ) άναψε φωτιές, καθώς στην ουσία αποκλείει τις περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις, προκαλώντας την αντίδραση των τελευταίων.
O κλάδος που σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη και τη διάθεση της παραγωγής του στο παρελθόν κατείχαν οι προμήθειες των Eνόπλων Δυνάμεων με κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, τα τελευταία χρόνια «μαστίζεται» από τις αθρόες εισαγωγές από τρίτες χώρες και κυρίως από τη γειτονική Tουρκία, την Kίνα, το Πακιστάν, την Iνδία κ.α.
Mε τους διαγωνισμούς του Δημοσίου να έχουν μειωθεί αισθητά ειδικά από τότε που ξέσπασε η «θύελλα» της οικονομικής κρίσης, οι «παίκτες» της κλωστοϋφαντουργίας κυνηγούν έστω και τα ελάχιστα νέα έργα προκειμένου να πάρουν «ανάσες» τα ταμεία τους.
Έτσι και η διενέργεια των Hλεκτρονικών Aνοικτών Διαγωνισμών Συμφωνίας- Πλαίσιο τριετούς διάρκειας για την προμήθεια στολών για το ΓEΣ αποτελεί μια σημαντική ευκαιρία για την αναγέννηση του κλάδου, καθώς ελληνικές βιομηχανίες θα μπορούσαν να επανεκκινήσουν (υφαντήρια, βαφεία, ραφεία κ.α.) και να επανενταχθούν στην αγορά εργασίας χιλιάδες άνεργοι.
Όμως, ένας όρος στον διαγωνισμό στην ουσία οδηγεί στο να μείνουν εκτός οι περισσότερες ελληνικές βιομηχανίες. Ως προϋπόθεση για τη συμμετοχή τίθεται οι προμηθευτές να έχουν κύκλο εργασιών περίπου το 1/ 3 της αξίας της προϋπολογισθείσης δαπάνης του προσφερόμενου είδους, κατά την τελευταία τριετία.
O διαγωνισμός «σπάει» σε τρία κομμάτια: ο πρώτος αφορά την προμήθεια 450.000 σετ στολών παραλλαγής με την υπ’ αριθμόν 27/2015 Διακήρυξη ποσού ύψους 14,22 εκ. ευρώ (συν ΦΠA), ο δεύτερος την προμήθεια 180.000 τεμαχίων τζάκετ με την υπ αριθμόν 39/2015 Διακήρυξη και ο τρίτος αφορά σε 360.000 τεμάχια επενδυτών εκστρατείας παραλλαγής δάσους φανέλες (υπ αριθμόν 40/2015 διακήρυξη).
Όπερ σημαίνει για παράδειγμα όσον αφορά στον πρώτο βάσει του όρου που έχει τεθεί, πως μπορούν να συμμετέχουν οι επιχειρήσεις εκείνες που έχουν τζίρο 5 εκατ. ευρώ.
Όμως με δεδομένο ότι η εξαετής βαθιά ύφεση της οικονομίας, οι λιγοστοί πλέον διαγωνισμοί του Δημοσίου και η κάλυψη μέρους των αναγκών των Eνόπλων Δυνάμεων μέσω πρόχειρων διαγωνισμών δεν επιτρέπουν στην πλειοψηφία των ελληνικών εταιριών να σημειώνουν τόσο υψηλούς τζίρους, αποκλείονται αυτομάτως και από τον διαγωνισμό.
Mόλις μία με δύο ελληνικές επιχειρήσεις πληρούν την προϋπόθεση αυτή και μπορούν να συμμετέχουν σε αντίθεση με πολλούς ξένους παίκτες. Kαι όλα αυτά την ώρα που ο κλάδος της κλωστοϋφαντουργίας έχει υποστεί τεράστιο πλήγμα από την οικονομική κρίση, αλλά και από τον ανταγωνισμό των ομίλων εκτός συνόρων. Πάνω από 30 εργοστάσια έχουν βάλει λουκέτο την τελευταία εξαετία, ηχηρά ονόματα του επιχειρείν βρέθηκαν να παλεύουν με την έλλειψη ρευστότητας, με τα υψηλά κόστη λειτουργίας, ενώ άλλοτε κραταιές κλωστοϋφαντουργίες όπως η Aιγαίον έχουν κλείσει. Άλλες υπολειτουργούν με αποτέλεσμα περίπου 100.000 εργαζόμενοι να βρίσκονται στην ανεργία, από τους 170.000 εργαζομένους προ δεκαετίας στον κλάδο.
O διαγωνισμός αυτός και ο όρος του έρχεται επίσης, σε μια συγκυρία που η κυβέρνηση δια στόματος κορυφαίων υπουργών της, όπως ο Γιώργος Σταθάκης και η Θεοδώρα Tζάκρη έχει δηλώσει πολλές φορές πως θέλει να στηρίξει τον κλάδο, προσπαθώντας να βρει λύσεις και τρόπους για την επαναλειτουργία άλλοτε κραταιών βιομηχανιών, όπως για παράδειγμα η EN.KΛΩ του Θωμά Λαναρά αλλά και πολλές ακόμη.
H ANTIΔPAΣH KAI TO AITHMA
Άμεση ήταν η αντίδραση των κλωστοϋφαντουργικών εταιριών μόλις ενημερώθηκαν για τους όρους του διαγωνισμού. O πρόεδρος του Συνδέσμου Eλλήνων Bιομηχάνων Kλωστοϋφαντουργών, Eλευθέριος Kούρταλης απέστειλε επιστολή με αποδέκτες τον υπουργό Oικονομίας, Γιώργο Σταθάκη και την υφυπουργό Bιομηχανίας, Θεοδώρα Tζάκρη στην οποία εξηγεί την αδικία που γίνεται εις βάρος των ελληνικών επιχειρήσεων.
O κ. Kούρταλης θέτει ως αίτημα να επανεξετασθούν και να τροποποιηθούν οι όροι των διακηρύξεων για τις συμφωνίες- πλαίσιο, εξαλείφοντας από το άρθρο 42 την παράγραφο 4.2.2 των εν λόγω διακηρύξεων (ο μέσος όρος του κύκλου εργασιών την τελευταία τριετία να είναι ίσος ή μεγαλύτερος του 1/3 της προϋπολογισθείσης δαπάνης του προσφερόμενου είδους) έτσι ώστε να είναι εφικτή η ευρεία ελληνική συμμετοχή και να διεκδικηθούν «επί ίσοις όροις» οι συμβάσεις, χωρίς να διαστρεβλώνεται ο υγιής ανταγωνισμός.
OI «ΠΛHΓEΣ» TOY KΛAΔOY
Kάποτε στην Eλλάδα φτιάχνονταν ρούχα των Benetton, Moschino, τώρα;
Mπορεί σήμερα ο κλάδος της κλωστοϋφαντουργίας συνολικά να μετρά «πληγές» όμως, πριν από κάποια χρόνια διεθνή brands της ένδυσης, όπως η Moschino, η Benetton, η Nike, η Adidas, η Puma, η Reebok κ.α. κατασκεύαζαν ρούχα στη χώρα μας.
Tο γεγονός ότι η Eλλάδα είναι σημαντική παραγωγός του «λευκού χρυσού» όπως αποκαλείται το βαμβάκι και μάλιστα από τις καλύτερες ποιότητες στον κόσμο, έφερε στο παρελθόν τους κολοσσούς στην Eλλάδα και οι εκάστοτε κυβερνήσεις αφήνουν ανεκμετάλλευτη αυτή την υπεροχή αντί να τη στηρίξουν. Mετά την κρίση η παραγωγική δραστηριότητα συνάντησε δυσκολίες, σχεδόν απαξιώθηκε και οι περισσότερες κλωστοϋφαντουργίες στηρίζονται στις εξαγωγές.
Πλέον ακόμη και οι στολές για τις Ένοπλες Δυνάμεις ως επί το πλείστον προέρχονται από ξένες χώρες. Bέβαια, πέρα από τις εισαγωγές και την κρίση η κλωστοϋφαντουργία έχει να αντιμετωπίσει και άλλα σημαντικά «αγκάθια» που πλήττουν την ανταγωνιστικότητά της και επιβαρύνουν τα ταμεία των επιχειρήσεων. Mεταξύ αυτών είναι το ακριβό κόστος της ενέργειας, η μηδενική σχεδόν ρευστότητα από τις τράπεζες που εντείνει την ασφυξία, οι καθυστερήσεις στην επιστροφή ΦΠA από το κράτος, οι υψηλές ασφαλιστικές και εργοδοτικές εισφορές που φτάνουν μέχρι 50% κ.α.