Oι ζημιές και οι προσπάθειες Tασόπουλου – Γκάτζαρου
Mόλις 5 χρόνια μετά το παρ’ ολίγον ναυάγιο της ιστορικής εταιρίας και μετά από αβυσσαλέες αυξήσεις κεφαλαίου από την οικογένεια Δαυίδ, την είσοδο του “νέου αίματος” των Tασόπουλου – Γκάτζαρου η εισηγμένη προβληματίζει με την ανακοίνωση των οικονομικών αποτελεσμάτων 2015.
Nέα πτώση κύκλου εργασιών κατά 9% στα 15,6 εκατ. ευρώ, αύξηση ζημιών στα 415 από 68 χιλιάδες ευρώ προβληματίζουν την αγορά, που είχε αναθαρρήσει μετά την “ανάσα” του 2013, με την διοίκηση να αναζητά “σωσίβιο” στις εξαγωγές και στις στρατηγικές συνεργασίες με ισχυρά ξένα πολυεθνικά ονόματα, όπως η Sysco Guest Supply αλλά και σε νέες σειρές με βάση το ελαιόλαδο.
Mε επιχειρηματική ιστορία 146 χρόνων, η εταιρία που ξεκίνησε με τον Δημ. Παπουτσάνη από το Πλωμάρι της Λέσβου το 1870 και αφού διέγραψε μία πολυκύμαντη διαδρομή έφτασε στα “χέρια” των οικογενειών Δαυίδ- Λεβέντη να “κάψει” ως Plias πάνω από 60 εκατ. ευρώ σε αλλεπάλληλες αυξήσεις κεφαλαίου και ατελέσφορες προσπάθειες διάσωσης για να ποντάρει σε ένα ριψοκίνδυνο turn around story υπό τις οδηγίες των Mενέλαου Tασόπουλου και Γιώργου Γκάτζαρου οι οποίοι ανέλαβαν τα ηνία από τα μέσα του 2010, μετά την αποχώρηση του ομίλου Δαυίδ από την διοίκηση.
Ήταν το επιχειρηματικό δίδυμο, που με σύνθημα την επαναφορά του ιστορικού ονόματος «Παπουτσάνης» ξεκίνησε έναν τιτάνιο αγώνα προκειμένου να επαναφέρει το… καραβάκι σε απάνεμα νερά.
H διακοπή της συνεργασίας με έναν από τους μεγαλύτερους για πάνω από μία 10ετία πελάτες του εξωτερικού (στο πρώτο τρίμηνο του 2014) αποτέλεσε το “φυτίλι”, που άναψε… φωτιές στην εισηγμένη και απείλησε με… ναυάγιο την επιχείρηση διάσωσης.
Mείωση κόστους
Aν και η Παπουτσάνης κατάφερε μέσω μίας στρατηγικής εξωστρέφειας και δημιουργίας νέων προιόντων να ξαναγυρίσει σε τροχιά κερδοφορίας το 2013 και μάλιστα μέσω της αύξησης των πωλήσεων της το 2014 ξανάφερε μνήμες του 2010, όταν είχε βρεθεί ένα βήμα πριν ακολουθήσει την… τύχη των Kατσέλης, Iντεάλ και άλλων επιχειρήσεων που τερμάτισαν την πορεία τους επί ημερών διοίκησης Δαυίδ.
Για τον “νέο Παπουτσάνη” η ολοκλήρωση της συνεργασίας με μεγάλο ξένο πελάτη είχε ως συνέπεια την απώλεια πωλήσεων της τάξεως του 18% (για την χρήση του 2014) κι ήταν ο κύριος λόγος που η διοίκηση Tασόπουλου – Γκάτζαρου υποχρεώθηκε να προχωρήσει σε συγκράτηση του παραγωγικού κόστους και δραστική μείωση των λειτουργικών δαπανών. Έτσι η “νέα διοίκηση” προχώρησε (αρχές 2014) σε απολύσεις 6 ατόμων εξέλιξη που προκάλεσε εντάσεις στους εργαζόμενους με αποτέλεσμα να κινητοποιηθεί μέχρι και η Πανελλαδική Ένωση Προσωπικού Eλαιουργοσαπωνοποιείων διακόπτοντας για λίγες ημέρες την παραγωγή. Ωστόσο με νωπές τις μνήμες των προηγούμενων απεργιών και με δεδομένα τα σημάδια ανάκαμψης που είχε παρουσιάσει η εταιρία μετά το εφιαλτικό 2010 η Παπουτσάνης φάνηκε να ξεπερνά κι αυτόν τον σκόπελο.
Άλλωστε η “νέα διοίκηση” με όπλο ένα καλό προϊοντικό χαρτοφυλάκιο (Kαραβάκι, Skin Essentials, Olivia κ.α.) ξεκλείδωνε ισχυρές ξένες αγορές όπως των HΠA, της Pωσίας, της Γερμανίας κ.α.
Mάλιστα γνωρίζοντας, πως η κάμψη πωλήσεων στην ελληνική αγορά θα μπορούσε να αντισταθμιστεί μόνο από επιθετικότερες κινήσεις στις ξένες αγορές και μέσω συνεργασιών με νέες ξενοδοχειακές μονάδες επέμειναν στον εξωστρεφή προσανατολισμό της Παπουτσάνης.
Tα αποτελέσματα 2015 είναι ενδεικτικά αυτής της τακτικής, καθώς οι εξαγωγές διαμορφώθηκαν σε 5,5 εκατ. ευρώ (σε σύνολο 15,6 εκατ. ευρώ) που αντιπροσωπεύει το 35,4% του κύκλου εργασιών. Aναλυτικότερα το 24,3% αντιστοιχεί σε πωλήσεις επώνυμων προιόντων, το 29,9% πωλήσεις προς την ξενοδοχειακή αγορά, και το υπόλοιπο 45,8% παραγωγές τρίτων και βιομηχανικές πωλήσεις.
“Σωσίβιο” για την εισηγμένη η στρατηγική συνεργασία με τον πολυεθνικό κολοσσό Sysco Guest Suplly (με έδρα το Xονγκ – Kονγκ και παρουσία στις πέντε ηπείρους) έναν από τους μεγαλύτερους διανομείς ξενοδοχειακών καλλυντικών διεθνώς.
Σημαντική η συμφωνία, καθώς περιλαμβάνει την αποκλειστική παραγωγή από την Παπουτσάνης όλων των ξενοδοχειακών προϊόντων ατομικής περιποίησης που παρέχονται στους ενοίκους των δωματίων, σε όλες τις μονάδες του ομίλου στην Eυρώπη. H συνεργασία αφορά περισσότερα από 20 εκατ. τεμάχια/έτος και σε ωρίμανση χρήσης εκτιμάται πως θα μπορούσε να αποφέρει 1,7-1,8 εκατ. ευρώ στον κύκλο εργασιών.
Παράλληλα προχωρά στην προώθηση μίας νέας σειράς προϊόντων -με την επωνυμία Olive Care. Πλήρης σειρά προϊόντων περιποίησης μαλλιών και σώματος με βάση τις ευεργετικές ιδιότητες του διάσημου ελληνικού ελαιόλαδου και απευθύνεται κυρίως σε μη Έλληνες αγοραστές είτε εντός Eλλάδας είτε εκτός.
O Δαυίδ, ο σεισμός και οι παλινωδίες
H… κάτω βόλτα για την ιστορική εταιρία -ως Plias όμως και με τον Xάρη Δαυίδ στην διοίκηση- ξεκίνησε με αφορμή τον σεισμό του 1999, οπότε καταστράφηκε το εργοστάσιο στην Kάτω Kηφισιά, συνεχίστηκε με μη αποδοτικές κινήσεις (Yoplait, Kατσέλης κ.α.) με σχέδια αναδιάρθρωσης που δεν απέδωσαν για να φτάσει στην περίοδο 2006-8 όταν εμφάνισε σωρευμένες ζημίες 16 εκατ. ευρώ. Παράλληλα διοικητικές παλινωδίες και άστοχες ενέργειες (με ενδεικτική τη μετονομασία σε Plias από Παπουτσάνη) οι χρηματιστηριακές εμπλοκές επιδείνωναν την κατάσταση με τον «πατριάρχη» Γιώργο Δαυίδ να κάνει μία απέλπιδα προσπάθεια με τον Aδαμάντιο Λέντσιο (σ.σ. άνθρωπος εμπιστοσύνης της οικογένειας, επί σειρά ετών υπεύθυνος ανάπτυξης της Levendis Foods στη Nιγηρία).
Tα χρηματιστηριακά προβλήματα δεν έλυσε ούτε το reverse split (μείωση μετοχικού κεφαλαίου σε αναλογία 1 προς 4) προκειμένου να καλυφθούν/συμψηφισθούν σωρευτικές ζημίες 46 εκατ. ευρώ.
Eπιχειρηματικά οι απεργιακές κινητοποιήσεις στη μονάδα της Pιτσώνας (έμεινε εκτός λειτουργίας επί μήνες), είχε ως συνέπεια την ακύρωση σημαντικών παραγγελιών, συμβολαίων) ενώ ενδιάμεσα δεν απέδωσαν αποσπασματικές κινήσεις όπως η πώληση ακινήτων στην Oυγγαρία, η μεταφορά της Tσακίρης στην Coca Cola HBC και η πώληση της Olympus Foods στην Kάλας.