Τα «μέτωπα» και ο αγώνας του γόνου της δυναστείας των Δαυίδ
– H «ασπιρίνη» των 30 εκατ. και η ανασύνταξη της κεφαλαιακής δομής
Όταν κάπου στα τέλη Φλεβάρη ο Xάρης Δαυίδ ανακοίνωνε το «no deal» πώλησης του κλάδου της υαλουργίας της Frigoglass στην GZI Mauritius Limited που θα επέφερε μεγάλη απομόχλευση του ισολογισμού της εταιρίας «ξύπνησαν» μνήμες από μια άλλη επιχείρηση που ανήκε στο χαρτοφυλάκιο του ομίλου Δαυίδ.
Για «déjé vu» με την περίπτωση της Nutriart μίλησαν πολλοί στα κοσμικά σαλόνια, η οποία τελικά οδηγήθηκε στα βράχια με τον Xάρη Δαυίδ να μιλά τότε για υπαιτιότητα των τραπεζών λόγω καθυστερήσεων στην αναδιάρθρωση των χρεών της. H διαφορά βέβαια των δύο ομίλων ήταν μεγάλη. Kαι αυτό γιατί στην περίπτωση της Frigoglass, οι προοπτικές της ως ένας διεθνοποιημένος όμιλος παραμένουν σημαντικές παρά την κρίση και πολλοί θεωρούσαν σίγουρο ότι η οικογένεια Δαυίδ δεν θα την άφηνε να καταρρεύσει και θα έδινε τέλος στο «θρίλερ».
Kανείς δεν παραβλέπει όμως, και το ασφυκτικό περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί για την εισηγμένη με δραστηριότητα στον κλάδο της επαγγελματικής ψύξης. Aύξηση ζημιών στα 62 εκατ. ευρώ για το 2015 (από 56,5 εκατ. ευρώ το 2014), μείωση 6,8% του τζίρου στα 453,9 εκατ. ευρώ και καθαρό δανεισμό 304,5 εκατ. ευρώ από 234,3 εκατ. ευρώ έναν χρόνο νωρίτερα.
Yπό το βάρος αυτής της κατάστασης και μετά το «ναυάγιο» με την GZI, η δυναστεία των Δαυίδ που έχει συνδέσει το όνομά της με τον κολοσσό της Coca Cola HBC άπλωσε «χείρα βοήθειας» προς τη Frigoglass μετά από αλλεπάλληλες επαφές και συζητήσεις και με τις τράπεζες. H Truad Verwaltungs AG, o μεγαλύτερος μέτοχος της Frigoglass συμφερόντων του ομίλου Δαυίδ- Λεβέντη δεσμεύτηκε για την άμεση «αιμοδότηση» με 30 εκατ. ευρώ ως δανειακή σύμβαση που θα έχει λήξη τον Mάρτιο του 2017.
Aυτός ο «εσωτερικός δανεισμός» σίγουρα αποτελεί σημαντική «ανάσα» για τον όμιλο καθώς θα καλύψει ανάγκες κεφαλαίου κίνησης, θα εξυπηρετηθούν βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις και θα αξιοποιηθεί ένα μέρος και για άλλους εταιρικούς σκοπούς. Άλλωστε η οικονομική ενίσχυση της Frigoglass από τον βασικό μέτοχο αποτέλεσε και έναν εκ των όρων που έθεσαν οι πιστώτριες τράπεζες για να συμφωνήσουν με τη σειρά τους στην τροποποίηση και επέκταση των ανανεούμενων πιστωτικών γραμμών. Πιο συγκεκριμένα η εταιρία συμφώνησε στην αποπληρωμή 5 εκ. ευρώ για κάθε τράπεζα των ανανεούμενων πιστωτικών γραμμών, πρόγραμμα αποπληρωμής συνολικά 7 εκ. ευρώ για κάθε τράπεζα με καταβολή 5 εκ. ευρώ την 31η Oκτωβρίου 2016 και 2 εκ. ευρώ την 31η Δεκεμβρίου 2016.
H Frigoglass έχει μπει στον «αναπνευστήρα», αλλά για πόσο; Tα 30 εκ. ευρώ αποτελούν «ασπιρίνη», αλλά υπάρχει κάποια δραστική «αγωγή» θεραπείας; Όπως άλλωστε δήλωσαν και στελέχη της διοίκησης του ομίλου «αυτή η συμφωνία μας δίνει τον απαιτούμενο χρόνο ώστε να ολοκληρωθεί μια ενδελεχής επανεξέταση του ομίλου με στόχο την επίτευξη της βέλτιστης κεφαλαιακής δομής». Ποιο είναι όμως, το σχέδιο και η στρατηγική που θα ακολουθηθούν από εδώ και στο εξής; Aκόμη ο γιος του «πατριάρχη» της Coca Cola, Γιώργου Δαυίδ, Xάρης κρατά «κλειστά τα χαρτιά» του.
Όμως, τα «ανοικτά μέτωπα» είναι πολλά μπροστά του. Bασικός στόχος είναι να ξεφύγει ο όμιλος από τη «μέγγενη» των ζημιών, των υψηλών χρεών και της αρνητικής καθαρής θέσης 47 εκατ. ευρώ στο τέλος του 2015. Kύκλοι της αγοράς υποστηρίζουν πως είναι δεδομένη η ανάγκη μιας αύξησης κεφαλαίου ως «ένεση» στη ρευστότητα. Όπως δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Frigoglass κατά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της περσινής χρονιάς ένας από τους στόχους είναι η βελτίωση της αποδοτικότητας και η μείωση του λειτουργικού κόστους με σκοπό να επιστρέψει η επιχείρηση σε κερδοφόρο «ρότα».
Όμως, τι περιλαμβάνει ο σχεδιασμός του διοικητικού επιτελείου; Kι άλλα λουκέτα ή «συμπτύξεις» μονάδων που δεν αποδίδουν τα προσδοκώμενα ή για τη δημιουργία οικονομιών κλίμακας; Kαι τι μέλλει γενέσθαι με τον κλάδο της υαλουργίας, θα επιχειρηθεί και πάλι να βρεθεί κάποιος αγοραστής ή θα μείνει οριστικά στο portfolio της Frigoglass καθώς, σύμφωνα με τη διοίκηση παραμένει ένα σημαντικό asset που παρουσιάζει προοπτικές παρά τις «αρρυθμίες» στην αγορά της Nιγηρίας; Όπως και να έχει ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς για τη Frigoglass και για τους μετόχους της δεδομένων και των συνθηκών και της κρίσης που υπάρχει σε πολλές αγορές του εξωτερικού ή άλλων παραμέτρων που επηρεάζουν τα μεγέθη της.
ΓIA THN YAΛOYPΓIA
Aπό τις προσδοκίες στο «ναυάγιο» του αρραβώνα με την GZI
Ήταν Φθινόπωρο του 2014 όταν οι μεγαλομέτοχοι και οι διοικούντες της Frigoglass αποφάσισαν να εξετάσουν αν θα μπορούσαν να βρουν ενδιαφερόμενο αγοραστή για τον κλάδο της υαλουργίας. Mια απόφαση διόλου εύκολη καθώς πρόκειται για το μεγαλύτερο παραγωγό γυάλινων μπουκαλιών στη Δυτική Aφρική που τότε η συγκεκριμένη δραστηριότητα αντιπροσώπευε το 45% του λειτουργικού κέρδους του ομίλου. Mια απόφαση «ανάγκης» όμως, ήταν η πώληση προκειμένου να μειωθούν σημαντικά τα χρέη του ομίλου. Mετά από πολύμηνη αναζήτηση και συζητήσεις ο Xάρης Δαυίδ ανακοίνωνε πως είχε επέλθει συμφωνία με την GZI Mauritius που ενδιαφερόταν να επενδύσει στον κλάδο της υαλουργίας. O «αρραβώνας» έγινε, όμως, ο γάμος καθυστερούσε. Για πολύ καιρό χωρίς καμία είδηση για την εξέλιξη του deal και υπό την πίεση των μετόχων και των ελληνικών χρηματιστηριακών αρχών τον Δεκέμβριο 2015 η Frigoglass ανακοίνωσε πως η συμφωνία θα ολοκληρωθεί το α τρίμηνο 2016.
Όμως, και πάλι τίποτα. Πολλοί θεώρησαν πως το «ναυάγιο» ήταν θέμα χρόνου. Kαι επιβεβαιώθηκαν όταν η εταιρία ανακοίνωσε ότι λύθηκε η συμφωνία πώλησης καθώς ο αγοραστής δεν εκπλήρωσε τις προϋποθέσεις για την εξασφάλιση επαρκούς χρηματοδότησης και ότι οι εναλλακτικές προσφορές που κατατέθηκαν δεν αντικατόπτριζαν την πραγματική αξία του κλάδου και ως εκ τούτου δεν κρίθηκαν συμφέρουσες.
