Στον «αστερισμό» των αποκρατικοποιήσεων και οι ενεργειακές
Στον δρόμο των αποκρατικοποιήσεων παραμένουν και οι τρεις πρωταγωνιστές του χώρου -ΔΕΗ (κατά 17%), ΕΛΠΕ (κατά 35%) και ΔΕΠΑ (κατά 65%)-, παρά τα περί του αντιθέτου που εξέφραζαν χθες πηγές του Υπουργείου Ενέργειας.
Άλλωστε οι τρεις εταιρείες «φιγουράρουν» στην λίστα του ΤΑΙΠΕΔ με τις 19 αποκρατικοποιήσεις, που δημοσιεύτηκε χθες στο ΦΕΚ Β1472 από το Εθνικό Τυπογραφείο. Ουσιαστικά δεν άλλαξε τίποτα από το πρόγραμμα του περασμένου Ιουλίου για τις ιδιωτικοποιήσεις και ο Σεπτέμβριος αναμένεται «καυτός» στο ζήτημα αυτό, καθώς στα επόμενα δύο χρόνια είναι βέβαιο πως τα «πωλητήρια» των εταιρειών αυτών θα επικεντρώσουν το ενδιαφέρον τόσο της κυβέρνησης όσο και των επίδοξων «μνηστήρων».
Από το επικαιροποιημένο σχέδιο του ΤΑΙΠΕΔ προκύπτει ότι, έως το 3ο τρίμηνο του 2016, θα πρέπει να προχωρήσει η πρόσληψη συμβούλων που θα εισηγηθούν τον τρόπο ιδιωτικοποίησης για τα ποσοστά των τριών κρατικών επιχειρήσεων.
Στην αμέσως επόμενη φάση, λοιπόν, σύμφωνα πάντα με το σχέδιο του ΤΑΙΠΕΔ, θα πρέπει, μέχρι το 3ο τρίμηνο του 2016, να προσληφθούν σύμβουλοι. Διευκρινίζεται ότι η στρατηγική θα αποφασιστεί από το Ταμείο.
Προτεραιότητα στην ΔΕΗ
Περίοπτη θέση στον κατάλογο φαίνεται ότι έχει η περίπτωση της ΔΕΗ, σύμφωνα τουλάχιστον με τη διατύπωση του επικαιροποιημένου Asset Development Plan το οποίο μιλά για «πώληση του 17% των μετοχών της ΔΕΗ, ενδεχομένως και το 2016». Το ζήτημα είναι ότι η διαδικασία συναντά ουκ ολίγους «σκοπέλους» με βασικότερο τον ΑΔΜΗΕ.
Ο διαγωνισμός για τη πώληση του 17% της ΔΕΗ θα προκηρυχθεί εντός του 2017 ή το 2018, εάν βεβαίως το επιτρέψουν οι συνθήκες στην ελληνική Οικονομία. Ωστόσο, πριν από οποιαδήποτε κίνηση, θα πρέπει πρώτα να έχει ολοκληρωθεί η πώληση του 20% του ΑΔΜΗΕ σε στρατηγικό επενδυτή και η εισαγωγή του 29% στο χρηματιστήριο, καθώς η απόσχιση του διαχειριστή από τη ΔΕΗ επηρεάζει καθοριστικά την αξία της επιχείρησης (συνεπώς και του προς πώληση ποσοστού της).
Το πλάνο για τα ΕΛΠΕ
Στην περίπτωση των ΕΛΠΕ, το πλάνο του ΤΑΙΠΕΔ αναφέρει ότι “εξετάζονται εναλλακτικές επιλογές για την αξιοποίηση του 35%”, δίχως να αναφέρονται χρονοδιαγράμματα έναρξης του διαγωνισμού.
Επισημαίνεται, όπως και στην περίπτωση της ΔΕΗ, ότι μέχρι το 3ο τρίμηνο του 2016 το ΤΑΙΠΕΔ πρόκειται να προσλάβει συμβούλους για την αξιολόγηση εναλλακτικών στρατηγικών επιλογών και την εν συνεχεία υποβολή των σχετικών εισηγήσεων.
Η περίπτωση της ΔΕΠΑ
Ανάλογη τακτική και σκεπτικό θα ισχύσει και για την ιδιωτικοποίηση του 65% της ΔΕΠΑ. Τα επόμενα βήματα, σύμφωνα με το πλάνο του ΤΑΙΠΕΔ, είναι η επιλογή συμβούλων μέχρι το 3ο τρίμηνο του 2016, η αξιολόγηση των εναλλακτικών επιλογών και η επανεκκίνηση της διαδικασίας αποκρατικοποίησης.
Στην πράξη και οι δύο διαδικασίες αποτελούν σωστό «πονοκέφαλο», καθώς οι δύο ενεργειακές εταιρείες παρουσιάζουν ιδιόμορφο ιδιοκτησιακό καθεστώς: Τα ΕΛΠΕ ελέγχουν το 35% στη ΔΕΠΑ, ενώ ο όμιλος Λάτση ελέγχει το 42% στο μετοχικό κεφάλαιο των ΕΛΠΕ. Για τον λόγο αυτόν, το 2014, επί κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, όσον αφορά τα ΕΛΠΕ είχε επικρατήσει η λύση της διάθεσης μετοχών μέσω χρηματιστηρίου.
Από την άλλη, ύστερα από το φιάσκο με την Gazprom, το 2013, η ΔΕΠΑ είχε βγει προσωρινά εκτός προγράμματος αποκρατικοποίησης. Την προετοιμασία του δεύτερου διαγωνισμού είχε αποτρέψει η παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κατάργηση του αποκλειστικού δικαιώματος των Εταιρειών Παροχής Αερίου (ΕΠΑ) στη λιανική Αγορά φυσικού αερίου, λόγω της συμμετοχής της ΔΕΠΑ σε ποσοστό 51% στις υφιστάμενες ΕΠΑ.
Σήμερα οι συνθήκες είναι διαφορετικές, αφού δεν τίθεται πλέον θέμα μονοπωλίου των ΕΠΑ στην Αττική, την Θεσσαλονίκη και την Θεσσαλία, αλλά και της ΔΕΠΑ. Η ολοκλήρωση του ανοίγματος της ενεργειακής Αγοράς σαφώς θα δώσει νέα ώθηση σε τυχόν κυβερνητικά σχέδια για αποκρατικοποίηση της τελευταίας από το 2017 ή το 2018.
Αυτός είναι ίσως και ο λόγος που χθες στελέχη του Υπουργείο Ενέργειας έλεγαν με νόημα ότι το ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων εταιρειών στον ενεργειακό τομέα δεν αποτελεί άμεση προτεραιότητα και δεν υφίσταται, προς το παρόν, σχεδιασμός σχετικά.
Μια δεύτερη θεώρηση, πάντως, θέλει την μεταβίβαση της συμμετοχής του Δημοσίου ως όχι και τόσο ενδεδειγμένη κίνηση, αφού οι εν λόγω τρεις εταιρείες αποτελούν σημεία στρατηγικού χαρακτήρα για την χώρα.