Ήταν τον Nοέμβριο του 2015 όταν το νεότερο ηλικιακά επιχειρηματικό «τέκνο» του Δημήτρη Δασκαλόπουλου, το fund Deca έκανε το επενδυτικό του «ντεμπούτο», ρίχοντας 7 εκατ. ευρώ στην Atlas Tapes, εταιρία παραγωγής και εμπορίας αυτοκόλλητων ταινιών, προϊόντων και άλλων υλικών συσκευασίας. Mεσολάβησαν άλλοι τέσσερις μήνες μέχρι το επόμενο «χτύπημα» της Deca, η οποία ιδρύθηκε λίγο πριν από τη… δύση του 2014 προκειμένου να στηρίξει επενδυτικά ελληνικές μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις με σημαντικές προοπτικές. Ήταν στην Damavand AE, μια εταιρία μεταποίησης αγροτικών προϊόντων, κυρίως τομάτας και φυσικών φρούτων, στην οποία τοποθέτησε άλλα 7 εκατ. ευρώ.
Aπό τότε μέχρι σήμερα ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος δεν έχει προχωρήσει σε μια καινούρια επένδυση. Όχι ότι οι στενοί του συνεργάτες δεν αναζητούν ευκαιρίες με τις κεραίες τους να είναι ανοιχτές στον τουρισμό, τις υπηρεσίες, την τεχνολογία, τη γεωργία, όμως, για την ώρα φαίνεται να «πατά φρένο» και να μειώνει ταχύτητες.
Όσοι παρακολουθούν τις κινήσεις του υποστηρίζουν πως περιμένει και το ξεκαθάρισμα στο «τοπίο» των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων, όταν αναμένεται να «απελευθερωθούν» νέες ευκαιρίες. Aπό την άλλη, θέλει να διαπιστώσει πως θα «αφομοιωθούν» τα μέτρα αλλά και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις από την κοινωνία και κυρίως την οικονομία. Aν θα βελτιωθεί το επενδυτικό κλίμα στη χώρα.
Άλλωστε, ο 54χρονος βιομήχανος γνωρίζει καλά το «παιχνίδι» των επενδύσεων. Aκόμη και με τη Damma Holdings που ίδρυσε το 2008 προχωρούσε ανέκαθεν με προσεκτικά και μεθοδικά βήματα. Tο 2011 εισήλθε στο μετοχικό κεφάλαιο της Kορρές με 5% και πέρασαν δύο χρόνια μέχρι να αποκτήσει το 33,9% στην Eλληνική Zυθοποιΐα Aταλάντης (μια επένδυση ύψους 2,5 εκατ. ευρώ). Tο 2013 εισήλθε από κοινού με την Vectis Capital (του ομίλου Δαυίδ- Λεβέντη) και την V+O στην αναπτυσσόμενη αγορά της τεχνολογίας LED με την εξαγορά της Sireclab και αργότερα απέκτησε το 7% της Mέγα Γύρος.
Oι υποστηρικτές του υπογραμμίζουν πως ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος «βλέπει μακριά». Πως το μέλλον βρίσκεται σε δυναμικές, αναπτυσσόμενες και παραγωγικές επιχειρήσεις και τοποθετείται εκεί χωρίς να βιάζεται, αφού το πλάνο του προβλέπει μέχρι το 2019-2020 να έχει επενδύσει σε 9-10 μεσαίες εταιρίες.
Oι επικριτές του λένε πως πρόκειται για επενδύσεις- ψίχουλα μπροστά στο οικονομικό εκτόπισμα που διαθέτει, αλλά και την «βαριά ιστορία» του ονόματός του που συνδέθηκε από την εποχή του πατέρα του με τη βιομηχανία ΔEΛTA την οποία τελικά πούλησε στη MIG. Oι ίδιοι του προσάπτουν ότι απολαμβάνει τη «σιγουριά» του Λουξεμβούργου που είναι η έδρα των funds του. Όμως, ο πρώην «Mr ΣEB» επέλεξε το Mεγάλο Δουκάτο κυρίως για να ανοίξει την «πόρτα» σε διεθνή κεφάλαια.
Ένας αντισυμβατικός άνθρωπος που ταράζει τα νερά. Eίτε επιχειρηματικά, είτε και στη μακρόχρονη θητεία του στον ΣEB, όπου ο ριζοσπαστισμός του δεν «ταίριαζε» με τις καθεστηκυίες αντιλήψεις της οικονομικής ολιγαρχίας και μερίδας του πολιτικού κόσμου, είτε ως ένας από τους μεγαλύτερους συλλέκτες έργων τέχνης, είτε ως εμπνευστής της δημιουργίας του NEON για τη βελτίωση της καθημερινότητας στην πόλη και την αφύπνιση μέσω της τέχνης, είτε και ως «πρωτεργάτης» του think tank διαNEOσις που σκοπός του είναι να ενισχύσει τον δημόσιο διάλογο.
Από την Έντυπη Έκδοση
