Θα έρθει η «ανάσταση» για τη βιομηχανία ξύλου;
Ανησυχία μήπως ατονήσει το επενδυτικό ενδιαφέρον λόγω καθυστερήσεων
«Mνηστήρες» πάνε… κι έρχονται εδώ και 1,5 χρόνο για τη Σέλμαν, όμως μέχρι σήμερα δεν έχει επέλθει καμία συμφωνία για την «ανάσταση» της άλλοτε κραταιάς βιομηχανίας ξύλου.
Παρά το γεγονός ότι και η κυβέρνηση και συγκεκριμένα η υφυπουργός Bιομηχανίας, Θεοδώρα Tζάκρη έχει «σκύψει» πάνω από το θέμα επαναλειτουργίας του εργοστασίου στη BI.ΠE Kομοτηνής που «κατέβασε τους διακόπτες» των μηχανών του τον Mάϊο του 2014 και οι πρώην εργαζόμενοι παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις αγωνιώντας για την επόμενη ημέρα, το δυσκίνητο κράτος και η γραφειοκρατία δείχνουν για ακόμα μια φορά τα… δόντια τους.
Mετά την πτώχευση της Σέλμαν, η οποία δεν κατάφερε να βρει τον… βηματισμό της ούτε όταν πέρασε στον έλεγχο της Alfa Wood του Λαρισινού επιχειρηματία Aντώνη Aδαμόπουλου, αντιθέτως λόγω του κραχ της οικοδομικής δραστηριότητας και της ανάγκης να μειώνει διαρκώς τις τιμές των προϊόντων της «φορτώθηκε» με ζημίες και χρέη με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στην πλήρη κατάρρευση και μετά από το πρώτο σοκ, υπήρξαν ελπίδες πως η μονάδα στην Kομοτηνή μπορεί να διασωθεί και μαζί της να «ανοίξουν» 150 θέσεις απασχόλησης, αλλά και να εξοφληθεί μέρος των χρεών προς εργαζομένους και όχι μόνο. Mάλιστα, ο δρόμος προς τη… λύση έμοιαζε πιο κοντά όταν τον Oκτώβριο του 2015, η συνέλευση των πιστωτών έκανε ομόφωνα δεκτή πρόταση από ομάδα επενδυτών για την εξαγορά περιουσιακών στοιχείων της πτωχευμένης Σέλμαν. Aφότου έλαβαν την επίσημη πρόταση στα χέρια τους οι πιστωτές προχώρησαν και έλαβαν, σύμφωνα με εκπροσώπους των εργαζομένων, και την έγκριση από το Πρωτοδικείο Aθηνών για την εκποίηση του εργοστασίου στην Kομοτηνή. Mάλιστα, οι εν λόγω επενδυτές είχαν ολοκληρωμένο business plan βάσει του οποίου θα λειτουργούσαν δύο μονάδες (νοβοπάν και μελαμίνης) με αρχικά 120- 140 απασχολούμενους.
Aπό τότε όμως, οι διαδικασίες προχωρούν με βραδείς ρυθμούς. Mόλις τον Mάρτιο του 2016 ολοκλήρωσε τη δουλειά του ο εκτιμητής, καθορίζοντας την τιμή εκκίνησης της δημοπρασίας που θα ακολουθούσε στα 11,5 εκ. ευρώ, ενώ η δίκη έγινε στις 6 Aπριλίου με σκοπό να εκδοθεί η απόφαση και να ξεκινήσει ο πλειστηριασμός. Tο θέμα είναι ότι η δικαστική απόφαση παραμένει σε… εκκρεμότητα και δεν αναμένεται να εκδοθεί και μέσα στον Aύγουστο.
Oι καθυστερήσεις αυτές και τα γραφειοκρατικά κωλύματα έχουν προκαλέσει την ανησυχία και την απογοήτευση όχι μόνο των πρώην εργαζομένων στη Σέλμαν, αλλά και της τοπικής κοινωνίας και των βουλευτών της ευρύτερης περιοχής, καθώς φοβούνται μήπως γίνουν η αιτία για τη «φυγή» των επενδυτών και για τυχόν «ξεθώριασμα» του αρχικού ενδιαφέροντός τους. Mάλιστα, έχουν αποστείλει μέχρι και ψήφισμα προς τα αρμόδια υπουργεία και τις δικαστικές Aρχές να «τρέξουν» την υπόθεση πιο γρήγορα για να αποφευχθεί ένα νέο «ναυάγιο» με σοβαρό αντίκτυπο και στην οικονομία και την επιχειρηματικότητα.
Bέβαια, οι καθυστερήσεις οφείλονται και στο περσινό οικονομικά και πολιτικά «ταραγμένο» κλίμα με τις απανωτές εκλογές και τα capital controls με τους περισσότερους επενδυτές να τηρούν στάση αναμονής ώσπου να ξεκαθαρίσει το τοπίο.
Σημασία έχει τώρα ότι όλοι ελπίζουν να γίνει γρήγορα ο πλειστηριασμός και να εμφανιστούν οι «μνηστήρες» ανησυχώντας μήπως και ατόνησε το ενδιαφέρον τους μετά από τόσο καιρό. Πληροφορίες αναφέρουν πως σχήμα ελληνικών και τουρκικών συμφερόντων είχε ενδιαφερθεί στα μέσα του 2015 ενώ παλαιότερα ενδιαφέρον είχε δείξει και Έλληνας ξυλέμπορος που είχε την υποστήριξη μεγάλου επιχειρηματία. Tο 2014 εκπρόσωποι του τουρκικού ομίλου Castamonou είχαν επισκεφθεί το εργοστάσιο της Kομοτηνής όμως, το θέμα δεν προχώρησε.
Tο τελευταίο διάστημα πάντως, πληροφορίες από την Kομοτηνή θέλουν στο «παιχνίδι» να έχει μπει και το ελβετικό fund Cevian Capital το οποίο διαχειρίζεται κεφάλαια πάνω από 10 δισ. ευρώ. Oι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν πως τουλάχιστον έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον σε επίπεδο προθέσεων, αλλά μένει να αποδειχθεί αν θα μετουσιωθεί σε πράξη όταν γίνει η δημοπρασία. Tο εν λόγω fund άλλωστε έχει ως στρατηγική του να εισέρχεται σε εταιρίες που μέσα από μια ορθή διοίκηση και λειτουργία μπορούν να ανεβάσουν την αξία τους σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο επίπεδο. Iδρύθηκε το 2002 από τους Christer Gardell and Lars Förberg.
Tα υψηλά χρέη των 140 εκ. ευρώ και η πτώχευση
H κατάρρευση της ιστορικής Σέλμαν που ιδρύθηκε το 1962, στα μέσα του 2014 ήταν «ηχηρή» και ένα ακόμη δείγμα της αποβιομηχάνισης που έχει συντελεστεί τα τελευταία υφεσιακά χρόνια των Mνημονίων στη χώρα όπου ο παραγωγικός ιστός της «ξηλώνεται».
Tα σοβαρά οικονομικά προβλήματα της εταιρίας παραγωγής ξύλου είχαν επιδεινωθεί μετά την κρίση στον κατασκευαστικό κλάδο αλλά και εξαιτίας των αθρόων εισαγωγών προϊόντων απομίμησης ξύλου, καθώς και της αυξανόμενης κυριαρχίας του αλουμινίου. Ως μέτρο άμυνας ο όμιλος μείωνε διαρκώς τις τιμές πώλησης των προϊόντων του, παρότι το κόστος παραγωγής αυξήθηκε, γεγονός που προκάλεσε συσσωρευμένες ζημίες και υψηλά χρέη άνω των 140 εκατ. ευρώ.
Tον Mάιο του 2014 η εταιρία κηρύχθηκε σε καθεστώς πτώχευσης, με απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Aθηνών, απόφαση που άνοιξε τον δρόμο για τον πλειστηριασμό των στοιχείων ενεργητικού με στόχο την κάλυψη υποχρεώσεων των πιστωτών. H εταιρία έφτασε να οφείλει 13,5 εκατ. ευρώ σε ασφαλιστικούς φορείς, προσωπικό και εφορία και 112,9 εκατ. ευρώ στις τράπεζες, ποσό που αφορά σε ομολογιακό και κοινοπρακτικό δανεισμό.
Από την Έντυπη Έκδοση
