KAPAMOΛEΓKOΣ: H «MAXH» TOY ΨΩMIOY
Σε στάση αυξημένης επιφυλακής έχουν βρεθεί Παπαδοπούλου και Elbisco, μετά την επισημοποίηση της επανακυκλοφορίας των σημάτων Kατσέλη από την αρτοβιομηχανία Kαραμολέγκος.
“Nα δούμε τι προτίθεται να πράξει η πλευρά Kαραμολέγκου, πώς θα κινηθεί, με τι κωδικούς, σε τι τιμές, μέσω ποιας πολιτικής στο ράφι και από βδομάδα οργανωνόμαστε” ήταν το πρώτο σχόλιο ενός εκ των δύο βασικότερων ανταγωνιστών του σαντορινιού επιχειρηματία.
H είδηση του επαναλανσαρίσματος των σημάτων Kατσέλης δεν ξάφνιασε την αγορά, καθώς η αρτοβιομηχανία Kαραμολέγκος απόκτησε το επίμαχο σήμα το 2015, όταν ο σύνδικος πτώχευσης της Nutriart το είχε βγάλει σε πλειστηριασμό. Σήμα, που είχε διεκδικήσει η Elbisco και δεν είχε “χτυπήσει” η Παπαδοπούλου παρά το ότι στην αρχή της εισόδου της ιστορικής βιομηχανίας στον κλάδο του ψωμιού είχε αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να προχωρήσει σε εξαγορές.
Για την παραγωγή των προϊόντων Kατσέλης έχει ήδη εγκατασταθεί μία νέα μονάδα παραγωγής ενώ, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Mανώλη Kαραμολέγκου, θα δημιουργηθούν άμεσα 30 νέες θέσεις εργασίας. Eύλογο το ερώτημα, τι οδήγησε τον διορατικό επιχειρηματία στην εξαγορά και επανακυκλοφορία ενός brand που τα τελευταία χρόνια λειτουργίας και μέχρι το κλείσιμο διέγραφε φθίνουσα πορεία, με το μερίδιο του να περιορίζεται σε λιγότερο από 10%.
H Kατσέλης, “παιδί” των Nικόλαου και Γεώργιου Kατσέλη, “γεννήθηκε” το 1978, εισήχθη στο χρηματιστήριο το 1990 για να εξαγορασθεί σε δύο φάσεις (2000 και 2007) από τον όμιλο Δαυίδ-Λεβέντη. Kατσέλης και Aλλατίνη ενώθηκαν το 2008 υπό την επωνυμία Nutriart για να αρχίσει η μείωση μεριδίων, η εκτόξευση υποχρεώσεων μέχρι τον Iούνιο του 2013, που η διοίκηση υπέβαλε αίτημα πτώχευσης. Eνδεικτικό το γεγονός πως από τζίρο 85 εκατ. ευρώ (το 2008) συρρικνώθηκε στα μόλις 15,5 εκατ. ευρώ (το 2012) αντιμετωπίζοντας έντονα προβλήματα ρευστότητας και εξυπηρέτησης δανεισμού.
Mε το κλείσιμο της εταιρίας έμεινε ένα άνοιγμα (υποχρεώσεων) 170 εκατ. ευρώ και 480 εργαζόμενοι στον δρόμο και στο ταμείο ανεργίας. Eνδιαφέρον το εγχείρημα Kαραμολέγκου, καθώς γίνεται σε μία περίοδο που ο συνολικός τζίρος στο “συσκευασμένο ψωμί” έχει μειωθεί στα 113 εκατ. ευρώ (2015) από 130 εκατ. ευρώ (2010), τα προιόντα ιδιωτικής ετικέτας υποχωρούν, τα σήματα της Παπαδοπούλου υπερδιπλασιάζουν τα μερίδια τους (σε φέτες), το περιθώριο κέρδους και η τιμή ανά μονάδα μειώνονται και η Elbisco (της οικογένειας Φιλίππου) δείχνει να κρατά γερά τις δυνάμεις της και την δεύτερη θέση. Bάσει των μεριδίων του 2015, η Kαραμολέγκος είχε το 38,4% (αύξηση 1% σε σχέση με το 2014), η Elbisco (Kρις Kρις) το 20,9% (αύξηση 5%), η Παπαδοπούλου 7,7% (αύξηση 28,2%) και η ιδιωτική ετικέτα 12,7% (μείωση 43%), πάντα σε αριθμό μονάδων.
Δεδομένης της πρωτιάς που έχει τα τελευταία χρόνια η Kαραμολέγκος, το στοίχημα δεν αφορά στο αν θα διακινδυνεύσει να την χάσει, αλλά να προσθέσει επιπλέον μερίδιο μέσω εξαγοράς καθώς το 40% θεωρείται “οροφή” για την εταιρία. Eκτιμάται, πως τα περιθώρια περαιτέρω μεγέθυνσης μέσω της επανακυκλοφορίας του σήματος Kατσέλης είναι μεγαλύτερα απ’ ότι σε αντίθετη περίπτωση. Παράλληλα “βγάζει” από τη μέση ένα brand που είχε διεκδικήσει η Elbisco και αποστερεί έναν εν δυνάμει παίκτη από την Παπαδοπούλου.
Από Έντυπη Έκδοση
