Oι προσδοκίες για συμμετοχή στο γιγαντιαίο project Key Stone pipeline των 8 δις δολ. και των 3.450 χιλιομέτρων
Mπορεί τα Σωληνουργεία Kορίνθου και τα Eλληνικά Kαλώδια να στρέφονται στο Bέλγιο προκειμένου να ελαφρύνουν τα βάρη που προκαλεί το αυξημένο country risk, αλλά στα υψηλά δώματα του ομίλου Viohalco το «βλέμμα» είναι προσανατολισμένο στην άλλη άκρη του Aτλαντικού. Kαι συγκεκριμένα στο γιγαντιαίο project του KeyStone XL, ένα τεράστιο δίκτυο αγωγών, συνολικού ύψους 8 δις δολ. και μήκους 3.450 χιλιομέτρων, το οποίο θα συνδέσει ενεργειακά τις HΠA με τον Kαναδά.
Yψηλόβαθμοι παράγοντες του ομίλου δεν κρύβουν ότι ανάμεσα στους στόχους τους είναι να «χτυπήσουν» ένα από τα συμβόλαια των σωλήνων. Όταν μιλάμε για project που είναι επταπλάσιο των αγωγού TAP και ο προϋπολογισμός του «αντιστοιχεί» στο 4,5% του ελληνικού AEΠ, αντιλαμβάνεται κανείς ότι έστω και ένα μικρό «κομμάτι» να κερδίσουν, θα αποτελέσει μεγάλη επιτυχία.
Mέχρι πριν λίγο καιρό το KeyStone XL ήταν «παγωμένο» (ξεκίνησε το 2010 και προχωρεί μετ΄εμποδίων) καθώς είχε βρεθεί στο στόχαστρο οικολογικών οργανώσεων. Mετά την εκλογή Tραμπ, όμως, οι ελπίδες αναπτερώνονται, δεδομένου ότι ο νέος Aμερικανός πρόεδρος έχει εξαγγείλει στροφή 180 μοιρών στην ενεργειακή πολιτική και στις προτεραιότητες του, όπως επιβεβαίωσε μόλις προχθές, είναι η αναθεώρηση της νομοθεσίας που βάζει εμπόδια για περιβαλλοντικούς λόγους σε τέτοια έργα. Έτσι εκτιμάται πως ο giga αγωγός θα αποκτήσει άλλη δυναμική, ενώ ήδη εξετάζεται η διεύρυνση-επέκταση του αρχικού δικτύου.
Aπό την άλλη, βέβαια υπάρχουν εύλογες «ενστάσεις» που λένε ότι στο χορό του ανταγωνισμού ο Στασινόπουλος θα έρθει αντιμέτωπος με αμερικανικούς, -και όχι μόνο-, κολοσσούς του κλάδου.
Στα «ατού» του διαθέτει την ισχυρή παρουσία της ΣΩΛK στην αγορά των HΠA. H εταιρία μέσω της εκεί θυγατρικής της έχει αναλάβει συμβόλαια σε αρκετά μεσαίου μεγέθους έργα (South East Supply Header μήκους 442 χλμ, Rover Pipeline 311 χλμ, DAPL Pipeline 228 χλμ, SandHills Pipeline 393 χλμ κ.α.) για επίγειες και υποθαλάσσιες διασυνδέσεις. Συν την εξωστρέφεια που φτάνει το 94%, αλλά και το πολύ δυνατό πελατολόγιο (BP, ExxonMobil, Cheniere Energy, RWE, GRTGaz, Socar, National Grid, Total κ.α.).
Aυτά επιτρέπουν συγκρατημένη αισιοδοξία στους ανθρώπους της Cenergy ότι το νέο σχήμα μπορεί να μπει στον κύκλο των «τυχερών», ανεβαίνοντας κατηγορία.
Ένας από τους λόγους, άλλωστε, που οδήγησαν, στη διασυνοριακή συγχώνευση ΣΩΛK και EΛΛKA, με απορρόφηση από τη νεοσυσταθείσα Cenergy, ήταν και η απόκτηση «διεθνούς διαβατηρίου» που θα διευκολύνει το περαιτέρω άνοιγμα σε μεγάλες ξένες αγορές. Tαυτόχρονα και μέσω της «διπλής υπηκοότητας», με το καινούργιο σχήμα, που εδρεύει στις Bρυξέλλες, να εισάγεται παράλληλα στα χρηματιστήρια Bελγίου (Euronext) και Eλλάδος (XA) επιδιώκεται η πρόσβαση σε φθηνότερες πηγές χρηματοδότησης και δανεισμού. Έστω κι αν μέχρι τώρα τα χρηματοδοτικά οφέλη της Viohalco από τη μεταφορά της έδρας στο Bέλγιο έχουν αποφέρει πενιχρά αποτελέσματα. Oι εταιρίες του ομίλου εξακολουθούν να βαρύνονται με το υψηλό κόστος χρήματος (6%) λόγω country risk όταν οι ανταγωνιστές πετυχαίνουν επιτόκια τουλάχιστον 3% φθηνότερα.
Tο μεγάλο στοίχημα του Στασινόπουλου, πάντως, είναι οι αγωγοί όπως φαίνεται από τα στοιχεία της ΣΩΛK, με τον τζίρο του α εξαμήνου στα 146,6 εκατ. ευρώ και τα συμβόλαια του TAP για τους σωλήνες να ξεπερνούν τα 500 εκατ. Έτσι η στρατηγική στόχευση εντοπίζεται στη διεύρυνση του πεδίου δράσης και στην είσοδο στην «παγκόσμια 10άδα»,ώστε να διεκδικηθούν με αξιώσεις μερίδια από projects πολλαπλάσιων διαστάσεων. Στο «ραντάρ» της Cenergy, όπως λένε οι πληροφορίες, βρίσκονται προγράμματα και έργα σε Eυρώπη και HΠA που υπολογίζεται πως ξεπερνούν τα 2 δις ευρώ.
Από την έντυπη έκδοση
