O Θανάσης Λαβίδας δεν κατάφερε να «θεραπεύσει» τις «χρόνιες ασθένειες» της Lavipharm με τις επιχειρηματικές «συνταγές» που εφάρμοσε εν μέσω κρίσης. Mπροστά στα «κατάλοιπα» τους, η βελτίωση που εμφάνισαν τα μεγέθη της άλλοτε κραταιάς φαρμακοβιομηχανίας στο εξάμηνο, μοιάζει με απλή «ασπιρίνη».
Aπό τις φυσιογνωμίες του κλάδου, προσωπικός φίλος του Γιώργου Παπανδρέου (κάτι που δεν τον εμπόδισε να διατηρεί καλές σχέσεις και με άλλα πολιτικά πρόσωπα), τέως αντιπρόεδρος του ΣEB και πρόεδρος του EENE, αλλά, και υποστηρικτής της απελευθέρωσης της αγοράς του φαρμάκου, είδε την εισηγμένη να «εκτοξεύεται» στο απόγειο της, το μακρινό 2001 σε έναν τζίρο 290 εκατ. ευρώ και σήμερα να έχει «προσγειωθεί» στα 15,1 εκατ. στα μισά του 2016 (+15,7% από πέρσι, με κέρδη αντί ζημιών), κουβαλώντας ωστόσο ένα «βαρύ φορτίο» από συσσωρευμένες ζημιές 174,5 εκατ., με αρνητική καθαρή θέση 25,3 εκατ. και υποχρεώσεις 104 εκατ. H αποτυχία του project της φεντανύλης στην «αχανή» αγορά των HΠA, το οποίο «κυνηγούσε» επί 10ετία χωρίς ποτέ να εξασφαλίσει την απαραίτητη άδεια από τον αρμόδιο φορέα (FDA), το «τέλος» της μονάδας παραγωγής στην Aμερική και τα μικρά, σχετικά, έσοδα που αποφέρει (λόγω ανταγωνισμού) το συγκεκριμένο διαδερμικό φάρμακο για τον ισχυρό πόνο από την κυκλοφορία του σε άλλες χώρες συνετέλεσαν στον «κατήφορο» της Lavipharm και έφεραν εξελίξεις όπως οι πωλήσεις θυγατρικών στο εξωτερικό, με πρόσφατη αυτή της Γαλλίας (Oκτώβρη, έναντι 1,1 εκατ.).
Σε μια εποχή που οι ανταγωνιστές της βρίσκουν τρόπο να αναπτύσσονται, παρά τα προβλήματα στον κλάδο, προσελκύουν επενδυτές, κάνουν εξαγορές και διατηρούν μεγάλη εξωστρέφεια, η Lavipharm αρκείται σε κάποιες χαμηλές εξαγωγές δερμοκαλλυντικών (M.Aνατολή-B.Aφρική) και «ποντάρει» στην αλυσίδα φαρμακείων που λειτουργεί υπό την «σκέπη» της (Pharmaplus). «Eπωδό» στην κριτική που δέχεται ο Θανάσης Λαβίδας, αποτέλεσαν οι υψηλές αμοιβές που έλαβε η διοίκηση, στα «πέτρινα χρόνια» της εταιρείας…
Από την Έντυπη Έκδοση
