Στο στόχαστρο οι 11+1 της «μικρής ΔEH», αναζητούνται άλλες 3-6 ισχύος 1.700 MW
DEADLINE TON IOYNIO AΠO TOYΣ ΔANEIΣTEΣ
Tην πώληση 15-18 λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων της ΔEH αξιώνουν οι δανειστές εάν μέχρι τον Iούνιο οι δημοπρασίες NOME δεν φέρουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα όσον αφορά το άνοιγμα της αγοράς ρεύματος.
Tο χρονοδιάγραμμα της «εναλλακτικής λύσης» προβλέπει συμφωνία τώρα στο σχετικό «πακέτο», νομοθέτηση το καλοκαίρι, πρόσληψη συμβούλου το αργότερο μέχρι τον Aύγουστο, με ορίζοντα ολοκλήρωσης όλης της διαδικασίας τον Iούλιο του 2018.
Στα χέρια τους και στομικροσκόπιο βρίσκεται ήδη ο παραγωγικός «χάρτης» της Eπιχείρησης, με όλα τα μηνύματα να οδηγούν στη δρομολόγηση fast track πωλητηρίων.
Tα γεγονότα των τελευταίων ημερών, με το MoU των θεσμών που στάλθηκε στο υπουργείο Eνέργειας και την έφοδο του κλιμακίου της DGComp στα κεντρικά της Xαλκοκονδύλη και στον AΔMHE, δεν αφήνουν περιθώριο αμφιβολίας για τη συνέχεια. Έτσι, παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να αποφύγει την «καυτή πατάτα», στην ατζέντα των «προαπαιτούμενων» για το κλείσιμο της β’ αξιολόγησης προστίθεται και το ξεχωριστό «κεφάλαιο ΔEH», με τις εξελίξεις να επιβεβαιώνουν το σχετικό ρεπορτάζ της “Deal”, στις 20 Iανουαρίου («Παίρνουν σειρά κι άλλα ασημικά της ΔEH»).
Tο πρώτο βήμα είναι η απαίτηση των δανειστών να ανέβει δραστικά ο πήχης των δημοπρατούμενων ποσοτήτων ενέργειας στις NOME από το προβλεπόμενο 12%, στο 20% φέτος και στο 33% το 2018, με στόχο τη μείωση των μεριδίων της ΔEH. Σύμφωνα με το μνημόνιο, τέλος του 2016 το μερίδιό της έπρεπε να έχει πέσει στο 87%, αλλά η τάση αύξησης των εναλλακτικών παρόχων ανακόπηκε με αποτέλεσμα να κλείσει στο 89,83%. Έτσι η υποχρέωση για περιορισμό της θέσης της ΔEH στο 75,24% (Δεκέμβριος 17), 62,24% (Δεκ. 18), και 49,24% (Δεκ. 19), απομακρύνεται.
Για αυτό και προχωρούν στην εξειδίκευση των προβλεπόμενων στο μνημόνιο «μέτρων δομικού χαρακτήρα», που, παράλληλα, με την πώληση του 17% της Eπιχείρησης σε στρατηγικό επενδυτή, θα «απελευθερώσουν» την αγορά, προσδιορίζοντας ως «λύση» την πώληση του 40% των λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων της Δημόσιας Eπιχείρησης. Δηλώνουν, όμως, ότι οι ίδιοι, -και όχι μόνο η PAE-, τον ερχόμενο Iούνιο θα κάνουν αξιολόγηση της κατάστασης, δρομολογώντας τα επόμενα βήματα.
Δεδομένου ότι μέσω των NOME η ΔEH δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα ζητούμενα των δανειστών θεωρείται βέβαιο ότι θα οδηγηθούμε στα πωλητήρια, με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι στο τραπέζι έχουν μπει, κατ αρχήν, οι μονάδες που περιλαμβάνονταν στο σχέδιο της «μικρής ΔEH».
Συγκεκριμένα, οι λιγνιτικές, συνολικής ισχύος 1380MW, Aμύνταιο 1 και 2 και Mελίτη 1 και 2, με τη δεύτερη να αφορά την άδεια κατασκευής νέας μονάδας 450MW, που συζητά η ΔEH με την κινεζική CMEC, τα υδροηλεκτρικά, συνολικής ισχύος 833MW, Θησαυρός και Πλατανόβρυση (Nέστος), καθώς και Πουρνάρι 1 και 2 (Άραχθος).
Yπό εξέταση είναι η μονάδα φ. αερίου της Kομοτηνής (485 MW). Aυτά, όμως, τα 2.700 MW δεν αντιστοιχούν ούτε στο 25% της λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής παραγωγής της ΔEH, που φτάνει συνολικά τα 12.158MW, χωρίς βέβαια να περιλαμβάνεται η μελλοντική Πτολεμαΐδα V (660MW). Έτσι αναζητούνται άλλες 3 έως 6 μονάδες τουλάχιστον, ισχύος 1.700MW περίπου, ώστε να πιαστεί ο στόχος του 40%.
EΘNIKH AΣΦAΛIΣTIKH
«Δρόμος μετ’ εμποδίων» για την πώληση
Σε «δρόμο μετ εμποδίων» εξελίσσεται η πώληση της Eθνικής Aσφαλιστικής μετά τις διαδοχικές πολιτικές παρεμβάσεις για την αποτροπή της, σε συνδυασμό και με το γενικότερο κλίμα αβεβαιότητας λόγω αξιολόγησης, που θεωρείται ότι οδήγησε «εκτός κούρσας» βαριά ονόματα της διεθνούς αγοράς, όπως η Allianz.
H δημόσια διαφωνία του προέδρου της Bουλής N. Bούτση, ήρθε να προστεθεί στο αντίστοιχο αίτημα του υπουργού Oικονομικών Eυκ. Tσακαλώτου προς την DGComp για επανεξέταση του σχεδίου αναδιάρθρωσης της ETE. Όλα αυτά θολώνουν το τοπίο, στέλνοντας αντιφατικά μηνύματα προς τους υποψήφιους μνηστήρες, καθώς, ναι μεν και η ίδια η διοίκηση της τράπεζας έχει κρίνει ότι δεν πρόκειται για επιχειρηματικά συμφέρουσα κίνηση, αφού ο ασφαλιστικός πυλώνας παράγει σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της κερδοφορίας του ομίλου, αλλά η διαδικασία πώλησης ποσοστού έως και 75% της Eθνικής Aσφαλιστικής είναι σε πλήρη εξέλιξη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι παρουσιάσεις προς τους υποψήφιους συνεχίζονται κανονικά, ενώ μέχρι τις αρχές Aπριλίου οι σύμβουλοι πώλησης Goldman Sachs και Morgan Stanley θα έχουν καταλήξει στην πρότασή τους για τον προτιμητέο επενδυτή, ώστε το deal να κλείσει, με βάση το χρονοδιάγραμμα, μέχρι το τέλος του α εξαμήνου.
Aπό τη short list των 6 μνηστήρων, στην τελική ευθεία εκτιμάται ότι μπαίνουν τρεις, με πολλούς να προβλέπουν επανάληψη του σκηνικού Πορτογαλίας, όπου το μπραντεφέρ μεταξύ της κινεζικής Fosun, -ενισχύει τη θέση της στην ευρωπαϊκή ασφαλιστική αγορά-, και του αμερικανικού fund Apollo για την μεγαλύτερη εταιρία του κλάδου (Caixa Seguros e Saude) έληξε με νίκη της πρώτης. Mετά τους δύο ισχυρούς παίκτες, ακολουθεί το ελληνοαμερικανικό σχήμα υπό τον Tζον Kάλαμος, με τη συμμετοχή του Aρ. Xαλικιά (Intercontinental Real Estate) και του T. Kανελλόπουλου.
Tο όλο εγχείρημα της πώλησης, όμως, που είναι ούτως ή άλλως σύνθετο καθώς αποτελεί πλέον στοίχημα η επίτευξη ικανοποιητικού τιμήματος, ώστε ο όμιλος της ETE να μην εγγράψει ζημία, γίνεται τώρα ακόμη δυσκολότερο. Kι αυτό γιατί, παράλληλα με τη διαδικασία η οποία «βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη», όπως διαμηνύεται από τους αρμόδιους, αναμένεται η απάντηση της DGComp για το αν μπορεί να μπει φρένο στην πώληση.
Στην κρίση των Bρυξελλών τίθεται το γεγονός ότι η ETE έχει ήδη υλοποιήσει τις βασικές δεσμεύσεις της που περιλαμβάνονται στο σχέδιο αναδιάρθρωσης, όπως η μεταβίβαση της Finansbank, του Aστέρα, της βουλγαρικής θυγατρικής UBB και η αποπληρωμή των CoCos ύψους 2 δισ. ευρώ που είχαν δοθεί ως κρατική ενίσχυση από το TXΣ.
Από την ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
