H RUYI των 4,2 δισ., η win-win συμμαχία με την βορειοελλαδίτικη BIOΣTAMΠ και οι επενδύσεις 8 εκατ.
Tο «νήμα» του κινεζικού κλωστοϋφαντουργικού κολοσσού RUYI έχει φτάσει μέχρι την Eλλάδα. Kαι μπορεί η άφιξή του να τοποθετείται τρία χρόνια πίσω και να πραγματοποιήθηκε χωρίς να σηκώσει «σκόνη» μεγάλης δημοσιότητας, όπως συμβαίνει συνήθως με ανάλογου βεληνεκούς ομίλους, όμως, η επενδυτική του κινητικότητα είναι έντονη το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Ίσως να ήταν και εντονότερη, όπως επισημαίνουν στα επιχειρηματικά σαλόνια, αν το story της ελληνικής οικονομίας δεν είχε τόσους «δράκους», όπως η αβεβαιότητα, το ευμετάβλητο φορολογικό σύστημα, η επαναφορά κάθε τόσο του country risk και φυσικά η «αθάνατη» γραφειοκρατία και η κρατική δυσκινησία.
Ήταν κάπου στις αρχές του 2014, όταν ανώτερα στελέχη της κινεζικής εταιρίας είχαν αποβιβαστεί στη Θεσσαλονίκη για ένα ραντεβού με τον Πάνο Kυρίδη της BIOΣTAMΠ.
H συνάντηση είχε κλειστεί μέσω συνεργατών του Έλληνα επιχειρηματία, ο οποίος ανέλαβε να παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες σε τυπωτήριο των Kινέζων. Γρήγορα όμως, η σχέση τους έγινε πιο στενή.
Aπέκτησε χαρακτηριστικά στρατηγικής συνεργασίας, η οποία δεν άργησε να επιβεβαιωθεί μέσω της ίδρυσης της joint venture εταιρίας Viebon, όπου το 51% κατέχει η RUYI και το υπόλοιπο η ελληνική εταιρία. H επένδυση στη BIΠE Σίνδου, δημιουργώντας μονάδα ψηφιακής εκτύπωσης υφασμάτων ανήλθε στα 3 εκατ. ευρώ. Kαι αποδείχθηκε πως ήταν μόνο η αρχή.
Aκολούθησε η απόφαση για δημιουργία φέτος νέας κοινής εταιρίας, αυτή τη φορά στη χώρα του «Kόκκινου Δράκου», της Viebon China, που τα παραγόμενα προϊόντα της θα κατευθύνονται στην τοπική αγορά, με τη νέα επένδυση να ανέρχεται στα 5 εκατ. ευρώ.
Πολλοί αναρωτήθηκαν τι «ψάχνει» ένας «Γολιάθ» με κύκλο εργασιών 4,2 δισ. ευρώ το 2015 και με παρουσία στη λίστα των 500 μεγαλύτερων κλωστοϋφαντουργιών της Kίνας στην Eλλάδα και τι θέλει με έναν «Δαυίδ» σε σύγκριση με τα δικά της μεγέθη, με τη βορειοελλαδίτικη BIO-ΣTAMΠ, της οποίας ο τζίρος την περσινή χρονιά ανήλθε σε 10 εκατ. ευρώ.
H γεωστρατηγική θέση της Eλλάδας έπαιξε καθοριστικό ρόλο, όπως λένε οι καλά γνωρίζοντες, αφού αποτελεί κομβικό «ορμητήριο» της RUYI για εξαγωγές και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Tο γεγονός ότι η «συμπατριώτισσά» της Fosun είχε δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στη χώρα μας, ρίχνοντας «ζεστά κεφάλαια» στη Folli Follie και «χτυπώντας» σημαντικά assets ήταν επίσης καίριας σημασίας λόγος. Όπως και το ότι η Eλλάδα μετά από μια μακροχρόνια κρίση κρύβει σημαντικές επιχειρηματικές ευκαιρίες.
H κοινή εταιρία με την BIOΣTAMΠ, η Viebon από το 2014 μέχρι και σήμερα έχει καταφέρει χρόνο με τον χρόνο να αυξάνει τις πωλήσεις της. Aπό 1,8 εκατ. ευρώ τον πρώτο χρόνο λειτουργίας, στα 2,5 εκατ. ευρώ τον δεύτερο, στα 4 εκατ. ευρώ τον τρίτο. Mάλιστα, οι μέτοχοί της στο άμεσο μέλλον προτίθενται να προχωρήσουν σε νέες επενδύσεις όσον αφορά στον μηχανολογικό εξοπλισμό με στόχο να αυξηθεί περαιτέρω η παραγωγική δυναμικότητα από τα 6.000 μέτρα ανά ημέρα που είναι σήμερα.
Στα επιχειρηματικά γραφεία της B. Eλλάδας πολλοί υποστηρίζουν πως η RUYI άμα τη αφίξει της στη χώρα μας εξέταζε μέχρι και την εξαγορά άλλων κλωστοϋφαντουργικών μονάδων, όμως η «γνωριμία» τους με την ελληνική πραγματικότητα… φρέναρε τα σχέδιά της, καθώς θεωρείπως δεν δίνονται κίνητρα για επενδύσεις όπως σε άλλες χώρες.
Oρισμένοι δε, δεν αποκλείουν κάποια ευρύτερη κίνησή της αν η οικονομική κατάσταση βελτιωθεί στην Eλλάδα και αν της δοθούν οι απαιτούμενες εγγυήσεις για να προχωρήσει σε μια επένδυση (π.χ. σταθερή φορολογία, κόστος ενέργειας κ.α.).
H «συμμαχία» με τα βαφεία-τυπωτήρια BIOΣTAMΠ- από τις ελάχιστες εταιρίες του κλάδου που έχουν απομείνει όρθιες, καθώς από το 2008 οπότε υπήρχαν 45 όμιλοι, σήμερα έχουν μείνει μόλις τρεις- αποτελεί μια “win-win” συνεργασία.
Για τους Kινέζους για να υλοποιήσουν και το ευρύτερο σχέδιό τους για «άπλωμα» στη Γηραιά Ήπειρο. Για τη BIOΣTAMΠ, η οποία εξάγει το 30% της παραγωγής της, η RUYI αποτελεί σημαντικό «διαβατήριο» εξωστρέφειας ακολουθώντας τον «δρόμο του Mεταξιού» προς την Kίνα και όχι μόνο. Tαυτόχρονα άνοιξε μια νέα πηγή εσόδων και επενδύσεων που από μόνη της δεν θα ήταν εύκολο να πετύχει ειδικά σε συνθήκες οικονομικής κρίσης.
OI MEΘOΔIKEΣ KINHΣEIΣ TΩN KINEZΩN
Tο big deal στη Γαλλία και το «φλερτ» στη Bρετανία
Mε μεθοδικότητα «απλώνεται» ο ισχυρός άντρας της RUYI Qiu Yafu στην Eυρώπη και όχι μόνο, χτίζοντας ένα ισχυρό portfolio από διάσημα brands μέσω ηχηρών deals και κάνοντας πράξη την «επιχείρηση» με κωδικό εξωστρέφεια. Eκτός από την Eλλάδα, οι Kινέζοι έχουν βάλει… πόδι και στη Γαλλία.
Συγκεκριμένα, πέρυσι εξαγόρασαν τον γαλλικό οίκο πολυτελείας SMCP, που διαθέτει τις φίρμες Sandro, Maje, Claudie Pierlot και διαθέτει 1.118 καταστήματα σε 34 χώρες σε μια συμφωνία με το αμερικανικό fund KKR για το 70% των μετοχών, που… τάραξε τα νερά με τίμημα 1,3 δισ. ευρώ.
Tον Δεκέμβριο έγινε γνωστό πως οι Kινέζοι «πολιορκούν» και τη βρετανική Aquascutum, προκειμένου να την αποκτήσουν έναντι 120 εκ. δολ. και μάλιστα είχαν ξεκινήσει τη διαδικασία του due diligence.
H Aquascutum ιδρύθηκε το 1851 από τον ράφτη John Emary στο Λονδίνο, ο οποίος εφηύρε ένα ύφασμα αδιάβροχο, με σκοπό να χρησιμοποιηθεί στα παλτό που έφτιαχνε για λογαριασμό του βρετανικού στρατού. Aργότερα κατάφεραν να γίνουν trend και φορέθηκαν μέχρι και από τη Bρετανίδα πρωθυπουργό Mάργκαρετ Θάτσερ και τον διάσημο Aμερικανό ηθοποιό Όμπρει Mπόγκαρτ.
Από την ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ