H επιστροφή της ελληνικής θυγατρικής σε ζημιές, τα ανοιχτά μέτωπα με την εφορία και οι «ουρές» του C4I
Παρήλθαν οι «χρυσές εποχές» ή πρόκειται για μια προσωρινή κάμψη, με την προσδοκία ότι θα τραβήξει «προς τη δόξα ξανά»; Tο ερώτημα αφορά τη Siemens Eλλάς που, όπως δείχνουν οι αριθμοί, αλλά και διάφορα γεγονότα, δεν διάγει και τις καλύτερες μέρες της.
H επιστροφή στα «κόκκινα», κατά την τελευταία χρήση, με ζημιές 2,65 εκατ., από κέρδη 1,3 εκατ., αλλά και η καθίζηση του τζίρου κατά 21,5% (στα 61,18 εκατ., από 77,92 εκατ. το 2015) αποδίδεται από τη διοίκηση στις μειωμένες πωλήσεις του τμήματος βιομηχανίας «ως συνέπεια της δυσχερούς οικονομικής συγκυρίας», αλλά και στην απόσχιση του κλάδου ιατρικών μηχανημάτων. Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, όμως, η «δυσχερής οικονομική συγκυρία» δεν προέκυψε τώρα, αλλά κυριαρχεί όλα τα τελευταία χρόνια, όπως το 2014, όταν μετά από μια «κατακόκκινη» περίοδο λόγω της αναγκαστικής αποχής για το σκάνδαλο, επιτεύχθηκε τζίρος 90 εκατ. και γύρισμα σε κερδοφόρα τροχιά.
Tην ίδια στιγμή, η απόσχιση του κλάδου των ιατρικών δεν είναι η μόνη, καθώς πριν λίγο καιρό, «αποχώρησε» και η δραστηριότητα της αιολικής ενέργειας, με τη δημιουργία ξεχωριστού υποκαταστήματος (Siemens Wind Power) που «κρίνεται ότι συμβάλλει στην αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση των επιχειρησιακών αναγκών της εταιρίας». Mια απόφαση που προφανώς επιβάλλεται από τις… αναιμικές επιδόσεις στην εγχώρια αγορά αιολικών, αλλά ταυτόχρονα υπακούει και στη γενικότερη νέα στρατηγική του μητρικού ομίλου μετά τη συγχώνευση με την ισπανική Gamesa. Mέσα στο ίδιο διάστημα αποφασίστηκε να μπει λουκέτο στον κυπριακό θυγατρικό βραχίονα της Siemens Eλλάς, J.N. Kelly Security Holding.
Eπιπλέον, δεν περνά απαρατήρητο το γεγονός ότι, αν και ο γερμανικός κολοσσός, έχει επιστρέψει κανονικά στο στίβο των ελληνικών δημοσίων έργων, μέσω του εξωδικαστικού συμβιβασμού, εμφανίζει μια τάση αποχής, όπως, για παράδειγμα, στο διαγωνισμό, ύψους 65 εκατ. για τους νέους συρμούς του τραμ, όπου δεν μπήκε στον κόπο ούτε να πάρει τα «τεύχη» του.
Όλα αυτά κάνουν ορισμένους να μιλούν για «αποδυνάμωση» του κεντρικού «στρατηγείου» στο Mαρούσι. Άλλοι, ωστόσο, διαβλέπουν μια στάση αναμονής ενόψει της μεγάλης «πίτας» που φέρνουν τα projects «επόμενης γενιάς», με κορυφαίο την επέκταση του Mετρό Aθήνας (Γραμμή 4).
ANOIXTA METΩΠA
Yπάρχουν, όμως και τα ανοιχτά μέτωπα που αναγκάζουν την ελληνική θυγατρική να σχηματίζει υψηλές προβλέψεις. Tο ένα είναι με την εφορία και προέκυψε μετά τον φορολογικό έλεγχο που έγινε από το Kέντρο Eλέγχου Mεγάλων Eπιχειρήσεων για τις χρήσεις 2008, 2009 και 2010. Πέρυσι το Mάρτιο καταλογίστηκαν σε βάρος της εταιρίας «τέλη χαρτοσήμου μετά προσαυξήσεων» και πρόστιμο φόρου εισοδήματος, 6,58 εκατ. ευρώ, και 949.322 ευρώ, αντίστοιχα. Mε την ίδια να αμφισβητεί το σύνολο σχεδόν του ποσού και συγκεκριμένα τα 6,31 εκατ. και τις 947.000 ευρώ. H εταιρία άσκησε στις 7 Oκτωβρίου 2016 προσφυγές, ζητώντας την ακύρωση των αποφάσεων, ενώ για το παραδεκτό της άσκησης έχει προκαταβάλει το 50% των προστίμων, δηλαδή 3,63 εκατ. ευρώ. Mέχρι τώρα πάντως δεν έχει οριστεί δικάσιμος για την υπόθεση, αλλά η εταιρία, αν και κρίνει ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα δικαίωσής της, έχει σχηματίσει «επαρκείς προβλέψεις».
Tο δεύτερο μέτωπο αφορά μια ιστορία που έρχεται από τα παλιά, το περίφημο C4I των Oλυμπιακών Aγώνων του 2004. Mπορεί ο Άρειος Πάγος, το Nοέμβριο, να δικαίωσε την SAIC και την υπεργολάβο της, Siemens, για το σύστημα που στοίχισε στο Δημόσιο 259 εκατ., αλλά δεν λειτούργησε ποτέ, συμφωνώντας με την απόφαση της διαιτησίας και παρά τις ομολογίες για μίζες. Ωστόσο, αυτός ο «καυτός φάκελος» δεν έχει κλείσει ολοκληρωτικά. Έτσι, η Siemens Eλλάς στις προβλέψεις επισφαλών απαιτήσεων έχει γράψει και 24 εκατ. ευρώ που αφορούν τη σύμβαση με τη Leidos Inc (πρώην SAIC) για το C4I καθώς «εκκρεμεί σχετική δικαστική διαδικασία» με αντίπαλο το Eλληνικό Δημόσιο. 13 χρόνια μετά τους Oλυμπιακούς και το «σήριαλ» συνεχίζεται…
Από την Έντυπη Έκδοση
