Ολοταχώς προς ναυάγιο οδηγείται η επιχείρηση σωτηρίας της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ), με τον διαγωνισμό της πώλησης των δύο θυγατρικών στη Σερβία να καταλήγει άγονος εντός του επομένου 48ώρου και τις εγγυητικές που έχουν κατατεθεί να αίρονται στις 30 Σεπτεμβρίου.
Παρά τη βελτίωση του τιμήματος από τον Σέρβο επιχειρηματία Miodrag Kostic του MK Group που ήταν ο μόνος ενδιαφερόμενος για τα προς πώληση δύο εργοστάσια της ΕΒΖ, η πώληση δείχνει ότι δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί. Η εξέλιξη αυτή θα έχει ως αποτέλεσμα η ΕΒΖ να οδηγηθεί σε απαξίωση και πτώχευση, αργά ή γρήγορα, φορτώνοντας στους Έλληνες φορολογούμενους τα δάνειά της, ύψους 160 εκατ. ευρώ.
Υπενθυμίζεται ότι ο διαγωνισμός για την πώληση των δύο εργοστασίων στη Σερβία είχε διεξαχθεί τον Ιούλιο, με τρεις εταιρίες να συμμετέχουν στη φάση των βελτιωμένων προσφορών – AGRANA, CristalUnion-Viro Tvornica και MKGroup, με την τελευταία να παραμένει τελικώς ο μόνος ενδιαφερόμενος. Η προσφορά που κατέθεσε το MK Group ανερχόταν σε 51 εκατ. ευρώ, διπλάσια του ελάχιστου τιμήματος για την απόκτηση των δύο μονάδων της ΕΒΖ (25 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με το MοU μεταξύ ΕΒΖ – Πειραιώς – εκκαθαριστή, συγκεκριμένα της “κακής” Αγροτικής Τράπεζας, σήμερα PHQ). Ωστόσο, η πλευρά της διοίκησης της ΕΒΖ χαρακτήρισε την προσφορά “χαμηλή”, ζητώντας να καταστεί άγονος ο διαγωνισμός.
Η διάσταση απόψεων μεταξύ διοίκησης ΕΒΖ και Τράπεζας Πειραιώς, στης οποίας το κακό χαρτοφυλάκιο ανήκει η εταιρία, προκάλεσαν παρέμβαση της κυβέρνησης, η οποία κάλεσε τον Σέρβο επιχειρηματία Miodrag Kostic να αυξήσει την ήδη βελτιωμένη προσφορά του προκειμένου να του κατακυρωθούν τα δύο εργοστάσια.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Capital.gr, στις αρχές Αυγούστου, σε σύσκεψη με τη συμμετοχή και του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ, Δ. Λιάκου, του Υφυπουργού Οικονομίας Αλ. Χαρίτση και του Διευθύνοντος Συμβούλου της Τράπεζας Πειραιώς, Χρ. Μεγάλου, ο Σέρβος επιχειρηματίας συμφώνησε να αυξήσει περαιτέρω το τίμημα στα 60 εκατ. ευρώ, υπό τον όρο ότι το αποτέλεσμα του διαγωνισμού θα κλείσει χωρίς άλλες καθυστερήσεις.
Όλες οι πλευρές έδωσαν τα χέρια, αφού συμφώνησαν επίσης να ορίσουν ανεξάρτητο εκτιμητή για την αποτίμηση του δίκαιου τιμήματος. Ανεξάρτητος εκτιμητής ορίστηκε η Deloitte Σερβίας, η οποία όμως, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Capital.gr, κάθε άλλο παρά την αρωγή σε επίπεδο παροχής στοιχείων είχε από τη διοίκηση της ΕΒΖ.
Σημειώνεται ότι σε όλο το διάστημα από την έκβαση του διαγωνισμού και την παρεμπόδιση της κατακύρωσης των δύο εργοστασίων στο μοναδικό ενδιαφερόμενο, η διοίκηση της ΕΒΖ συνέχιζε να ζητά δάνεια από την Τράπεζα Πειραιώς, αφού η οικονομική κατάσταση της εταιρίας είναι τέτοια που δεν μπορεί να ικανοποιήσει ούτε τα τρέχοντα έξοδα κίνησης. Ωστόσο, καθώς η ΕΒΖ ανήκει στο ελληνικό Δημόσιο, οποιοσδήποτε νέος δανεισμός από την Τράπεζα Πειραιώς είναι απαγορευτικός, καθώς συνιστά κρατική ενίσχυση και άρα δεν επιτρέπεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού (DGComp).
Εν τω μεταξύ, το χρονικό διάστημα που η υπόθεση “σέρνεται” εξαιτίας της στάσης της διοίκησης της ΕΒΖ, τα δεδομένα χειροτερεύουν δραματικά για τις προοπτικές της εταιρίας. Ήδη η τιμή της ζάχαρης έχει πέσει στα 380 δολάρια από 500, το δολάριο έχει ενισχυθεί έναντι του ευρώ, ενώ από τον Οκτώβριο παύει και το quota (ποσοστώσεις για τη ζάχαρη), η αγορά απελευθερώνεται και το “παιχνίδι” γίνεται ακόμη για πιο λίγους.
Τα δεδομένα αυτά επιβαρύνουν ήδη με περισσότερες ζημίες την ΕΒΖ, της οποίας το μέλλον είναι άδηλο μετά την 30ή Σεπτεμβρίου.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του capital.gr, ο Σέρβος επιχειρηματίας Miodrag Kostic έχει στείλει επιστολή στον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Τράπεζας Πειραιώς Χρήστο Μεγάλου, θέτοντας ως τελευταίο χρονικό όριο για να κλείσει η υπόθεση την 15η Οκτωβρίου.
Ωστόσο, δεν φαίνεται ότι θα υπάρξει κάποια θετική κατάληξη για την ΕΒΖ μέχρι τότε, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την εταιρία: από την πτώχευσή της – που είναι το πλέον πιθανό σενάριο με βάση τα οικονομικά της σε συνδυασμό με το περιβάλλον που διαμορφώνεται -, και με την οποία θα επιβαρυνθεί ο Έλληνας φορολογούμενος έως την εύρεση άλλου αγοραστή, όπως προσδοκά η διοίκηση της ΕΒΖ, όμως πολύ αργότερα και με πολύ χαμηλότερο τίμημα (αυτά βεβαίως αν η ΕΒΖ καταφέρει να επιβιώσει εν τω μεταξύ)…
