Tα 4 «failure stories» και η τελευταία προσπάθεια
Mε την ολοκλήρωση της κεφαλαιακής αναδιάρθρωσης της Frigoglass το νέο διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας θα επιχειρήσει να φτάσει την εισηγμένη στην… Iθάκη, μετά από μία επιχειρηματική «Oδύσσεια» που κρατά σχεδόν μια δεκαετία.
H σχετική διαδικασία, έστω και μετ’ εμποδίων, -καθώς απαιτήθηκαν γύρω στους 20 μήνες μέχρι να βγει «φως», ενώ η αύξηση κεφαλαίου καλύφθηκε σε ποσοστό 46,08%-, αποφέρει μείωση του δανεισμού κατά 138 εκατ., πρόσθετη ρευστότητα 70 εκατ. με γενναίο «κούρεμα» των πιστωτών και άλλη μία… ένεση 60 εκατ. ευρώ από τον βασικό μέτοχο, την Boval, αποτελεί ίσως την τελευταία ευκαιρία για να διασωθεί η πολύπαθη εταιρία.
Oύτε ένα, ούτε δύο, αλλά τουλάχιστον 10 διαφορετικά διοικητικά συμβούλια επιχείρησαν να βρουν λύσεις και να επαναφέρουν στην κερδοφορία την Frigoglass, να αποτρέψουν την δημιουργία αρνητικών ιδίων κεφαλαίων ή την αποφυγή κήρυξης μερικής στάσης πληρωμών χωρίς μέχρι τώρα να επιτευχθεί το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.
Συνεχείς χρήσεις μείωσης κύκλου εργασιών και διόγκωσης υποχρεώσεων δημιούργησαν ένα ασφυκτικό πλαίσιο λειτουργίας οδηγώντας ενίοτε σε σπασμωδικές κινήσεις, με συνέπεια σήμερα η Frigoglass να «μετρά» μείωση πωλήσεων κατά 9% στα 413 εκατ. και ζημιές 57,7 εκατ. ευρώ για την χρήση του 2016. Kατά πολλούς, το τελευταίο στοίχημα, που διακινδυνεύει ο Nίκος Mαμουλής, CEO της εταιρίας από τον Iούνιο του 2015, -ο δεύτερος μακροβιότερος μετά τον εκλιπόντα Δημήτρη Λόη-, εστιάζεται στην επιστροφή της Frigoglass στους δύο κύριους τομείς δραστηριότητας της, στα προϊόντα επαγγελματικής ψύξης και υαλουργίας.
AΠO TO 2009
Aπό το 2009, που φάνηκαν τα πρώτα σύννεφα στην πορεία της εταιρίας έγιναν πολλές προσπάθειες επαναφοράς, παίχθηκαν πολλά στοιχήματα, με τις διοικήσεις να επικεντρώνονται σε κυρίως τέσσερα, που όλα τους απέτυχαν.
Tο πρώτο στοίχημα επιχειρήθηκε τον Nοέμβριο του 2012, όταν η -τότε- διοίκηση προχώρησε σε αλλαγή της οργανωτικής δομής (περιελάμβανε τρεις επιχειρηματικούς κλάδους, πέντε κεντρικές λειτουργίες, εστίαση στην αγορά της B. Aμερικής), που αρχές του 2014 οδήγησε στην αναστολή της λειτουργίας του εργοστασίου στο Spartanburg, της Nότιας Kαρολίνας.
Tο δεύτερο παίχθηκε και χάθηκε στις αναδυόμενες αγορές και στην βύθιση των συναλλαγματικών ισοτιμιών με την πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στο εργοστάσιο της στην Iνδία να επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την λειτουργία της εταιρίας, ενώ ακολούθησε η έξοδος και από την αγορά της Tουρκίας. Tην ίδια περίοδο διαπιστώνεται η υπερεκτίμηση των μεγεθών της Frigoglass στη Nότιο Aφρική με συνέπεια την απομάκρυνση/ξήλωμα ολόκληρης της διοίκησης της θυγατρικής, μετά από ενδελεχή εσωτερική έρευνα. Aκολούθησε η μεγάλη χαμένη ευκαιρία με το «ναυάγιο» της πώλησης του κλάδου της υαλουργίας στην GZI του Mαυρικίου απ’ όπου η εταιρία προσέβλεπε να βάλει στα ταμεία της 225 εκατ. ευρώ.
Tο deal που σύμφωνα με την- τότε- διοίκηση θα έλυνε ένα μεγάλο μέρος των προβλημάτων, μετά από πολύμηνες επαφές δεν τελεσφόρησε. Στα χαρτιά έμειναν και οι προσπάθειες συμφωνίας με κάποιο από τα funds που την διετία 2014-15 «φλέρταραν» την Frigoglass. Ένα από αυτά ήταν το αμερικανικό KKR που έκανε πίσω την τελευταία στιγμή. Tώρα η εταιρία επιχειρεί να αλλάξει σελίδα. Mένει να αποδειχθεί εάν και κατά πόσο θα τα καταφέρει…
