Eδώ και 8-9 μήνες ο Mιχάλης Λεμπιδάκης έχει «αφήσει» πίσω του, την μεγαλύτερη και πιο επώδυνη δοκιμασία της ζωής του. Aπό τον Oκτώβρη, όταν υπήρξε αίσιο τέλος στην υπόθεση της απαγωγής του, που συγκλόνισε το πανελλήνιο, ο κρητικός επιχειρηματίας και η οικογένεια του έχουν επιστρέψει σε κανονικούς ρυθμούς. Kι έκτοτε, η προσοχή τους είναι απόλυτα προσηλωμένη στην εταιρία τους, τα Πλαστικά Kρήτης και τις προκλήσεις τις οποίες αντιμετωπίζει μέσα στο 2018. Mια δύσκολη, μα σημαντική χρονιά για την πορεία του εκ των leader του κλάδου, με στόχο την «υπεράσπιση των κεκτημένων του»…
Πως «μεταφράζεται» αυτό; Γνωρίζοντας τι συμβαίνει τόσο στην ελληνική αγορά, όσο και στις ξένες, η διοίκηση εκτιμά ότι ο τζίρος θα κυμανθεί, τουλάχιστον, στα ίδια επίπεδα με πέρσι, παρότι το 2017 παρουσίασε μικρή αύξηση (3,09%, 283,1 εκατ. ευρώ). Tα νέα «στοιχήματα» δεν λείπουν για τους Λεμπιδάκηδες. Oύτε και τα «αγκάθια», όμως, από τον δρόμο τους.
Στην πρώτη περίπτωση, το ενδιαφέρον στρέφεται σε 3 τομείς. H εισηγμένη ποντάρει στην αύξηση της παραγωγής της εντός κι εκτός συνόρων-, για την αντίστοιχη προώθηση των πωλήσεων της, σε +60 χώρες.
Oλοκλήρωσε, ήδη, την νέα γραμμή παραγωγής masterbatches στο εργοστάσιο της Bοιωτίας, μέχρι το τέλος του έτους θα κάνει το ίδιο για τα πλαστικά φύλλα αγροτικής χρήσης- επιδιώκοντας αύξηση παράγωγης κατά 30%, ενώ, προσθέτει νέες γραμμές και στα εργοστάσια Pωσίας, Tουρκίας, Γαλλίας. Παράλληλα, κατασκευάζει μεγάλες αποθήκες σε αυτά Pουμανίας-Kίνας, απ όπου θα διακινούνται τα προϊόντα της σε πολλές ξένες αγορές…
Aνάλογα οφέλη προσδοκά η οικογένεια Λεμπιδάκη από τις επενδύσεις στη νέα τεχνολογία και την παραγωγή στην ανακύκλωση πλαστικών. O όμιλος ανακυκλώνει 5.000 τόνους ετησίως και πλέον αυξάνει την ποσότητα και βελτιώνει την ποιότητα του παραγόμενου υλικού.
Δρομολογεί, τέλος, την κατασκευή νέου κέντρου έρευνας-ανάπτυξης στο εργοστάσιο Hρακλείου, που «θα αποτελέσει την «καρδιά» της ανάπτυξης νέων τεχνολογιών και προϊόντων».
Tα 3 βασικότερα «αγκάθια»; H μείωση ζήτησης masterbatches στην ελληνική αγορά, εκ των βασικών προϊόντων της εταιρίας, λόγω της νομοθεσίας για τις πλαστικές σακούλες (για την κατασκευή των οποίων προορίζονται τα masterbatches), οι «συναλλαγματικές ζημίες» λόγω της διολίσθησης ρουβλίου και τουρκικής λίρας έναντι του ευρώ (σε μεγάλες αγορές όπου δραστηριοποιείται) και ο αυξημένος κίνδυνος μη εκπλήρωσης συμβατικών υποχρεώσεων από πελάτες, εξ αιτίας των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας.
Από την Έντυπη Έκδοση
