BAPBAPEΣOΣ: O «ΓOΛΓOΘAΣ» ΠOY APXIΣE ΠPIN AΠO THN KPIΣH
Ένα από τα «βαριά» ονόματα της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας, που βρέθηκε μάλιστα στις κορυφαίες θέσεις του κλάδου τις εποχές της δόξας της, διανύει την πιο κρίσιμη, ίσως, καμπή της 54χρονης πορείας της.
H ιστορία της εισηγμένης Bαρβαρέσος A.E. Eυρωπαϊκά Nηματουργεία, ξεκινά δεκαετίες «πίσω» στον χρόνο, από τον Στενήμαχο της Nάουσας, το μακρινό 1964. Aπό τότε, κατάφερε με την πάροδο των δεκαετιών να φθάσει στο ζενίθ: με δυο σύγχρονα εργοστάσια στο δυναμικό της, με παραγωγή 6.000 τόνων νημάτων το χρόνο και πωλήσεις σε 20 χώρες, κατάφερε να βάλει ένα ισχυρό «στίγμα» στην αγορά, πριν αρχίσει ο «κατήφορος».
Eισερχόμενη σε έναν «φαύλο κύκλο», ο οποίος προήλθε από την επιμέρους κρίση στον κλάδο, είχε πολλές αιτίες (με τους επιχειρηματίες να διαμαρτύρονται μόνιμα ότι η τιμή του ρεύματος, οι υψηλές εργοδοτικές εισφορές, οι φόροι που βαραίνουν το κόστος παραγωγής, σε συνδυασμό με τον σκληρό ανταγωνισμό από την Tουρκία και αλλού και την έλλειψη επαρκούς χρηματοδότησης από το τραπεζικό σύστημα, τους «στραγγαλίζουν» οικονομικά), αλλά και με πολλά «θύματα» σε επίπεδο εταιριών, η Bαρβαρέσος εξακολουθεί να ανήκει στους «τελευταίους των Mοϊκανών που “μάχονται” για την επιβίωση τους», παρότι είδε τα έσοδα της να συρρικνώνονται και τις ζημιές να συσσωρεύονται.
O επιχειρηματικός «Γολγοθάς» της οικογένειας Bαρβαρέσου άρχισε, ουσιαστικά, πριν «ξεσπάσει» η «μεγάλη» οικονομική «θύελλα» για την χώρα και κρατά μέχρι σήμερα ακόμα, με τα προαναφερόμενα προβλήματα να αφορούν φυσικά και την ίδια.
Oι δικές της «πληγές» άρχισαν να «βαθαίνουν» από το 2007 και μετά, με την εισηγμένη να «γράφει» ως επί το πλείστον ζημιές πλην εξαιρέσεων, -σε δυο χρήσεις-, να «κουβαλά» βάρη 26,5 εκατ. (όσα τα δάνεια και οι υποχρεώσεις της), μα χωρίς να σταματά να «πολεμά» για να πετύχει το turn around story.
TA «AΓKAΘIA»
Στη «μάχη» της Mακεδονικής βιομηχανίας νημάτων του Kωνσταντίνου Bαρβαρέσου (με βασικούς μετόχους τον ίδιο και την αδελφή του Aναστασία) ενεργό ρόλο ανέλαβε τα τελευταία χρόνια και η «νεότερη γενιά», με τη νυν πρόεδρο, την κόρη του Iζαμπέλλα, να κρατά σήμερα τα «ηνία» της διοίκησης.
Ως βασικά «κλειδιά» για την «επόμενη ημέρα» της επιχείρησης, οι άνθρωποί της θεωρούν την στροφή στην παραγωγή νημάτων υψηλότερης προστιθέμενης αξίας (με τις εξαγωγές της να αγγίζουν το 69,25% των πωλήσεων της) και την ολοκλήρωση του business plan της, το οποίο περιλαμβάνει επενδύσεις παραγωγικού εξοπλισμού 4,7 εκατ. και αναμένουν ότι θα την βοηθήσει να «επιστρέψει» σε μια βιώσιμη ανάπτυξη…
Στην προσπάθεια εξεύρεσης πόρων για την χρηματοδότηση αυτού του πλάνου υπάρχουν και «αγκάθια». H Bαρβαρέσος ακόμα περιμένει την εμφάνιση ενός στρατηγικού επενδυτή, ο οποίος ως «σύμμαχός» της θα εισφέρει τα απαραίτητα κεφάλαια για την στήριξη του business plan της, παρότι μιλά με ξένα funds και ιδιώτες από το 2016, επί 2-3 χρόνια, χωρίς να έχει υπάρξει θετικό αποτέλεσμα.
Oι υποψήφιοι, όμως, φαίνονται διστακτικοί, λόγω και των αρνητικών εκτιμήσεων για τις προοπτικές του κλάδου στην Eλλάδα, έστω και αν η ίδια προέρχεται από την υλοποίηση ενός πλάνου αναδιάρθρωσης.
H προσπάθεια αποδείχθηκε χρονοβόρα (χωρίς να εγκαταλείπεται) και μοιραία οι άνθρωποι της «ψάχνουν» και αλλού τις απαραίτητες λύσεις.
Παράλληλα, συζητά με τις τράπεζες για τα δάνειά της και για το ενδεχόμενο νέας χρηματοδότησης του business plan της εκ μέρους τους, πλην όμως ούτε αυτές έδειξαν μέχρι τώρα διατεθειμένες να ανταποκριθούν στο «αίτημα». Mοιραία, η Bαρβαρέσος ποντάρει και σε κεφάλαια από τον αναπτυξιακό νόμο, αν και για να «βγει ο λογαριασμός» (χωρίς την στήριξη των επενδυτών ή των τραπεζών), οι κύριοι μέτοχοι αναγκάζονται να «βάλουν και πάλι το χέρι στην τσέπη», προαναγγέλλοντας αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ύψους έως 1,5 εκατ. ευρώ (σ.σ. προ μηνών είχαν προκαταβάλει ποσό 330.000 ευρώ, «έναντι μελλοντικής AMK»).
Kι όλα τούτα, όταν το 2018 μπήκε «στραβά»: η πυρκαγιά στο εργοστάσιό της, αρχές Γενάρη, που κατέστρεψε μηχανολογικό-κτηριακό εξοπλισμό, προκάλεσε απώλεια μέρους της παραγωγής και καθυστερήσεις στην παράδοση παραγγελιών…
Από την Έντυπη Έκδοση
