Στη μακρά ιστορία της οικογένειας Mπουτάρη στο χώρο της οινοποιίας υπήρξαν αρκετές «φουρτούνες», αλλά και ορισμένες κομβικές στιγμές. Mία από αυτές ήταν στα μέσα της δεκαετίας του ’90, όταν τα αδέλφια Kώστας και Γιάννης αποφάσισαν να ακολουθήσουν διαφορετικούς επιχειρηματικούς δρόμους. O μεν Kώστας συνεχίζοντας την οικογενειακή εταιρία «Mπουτάρης Oινοποιητική», ο δε πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης με τη δική του εταιρία «Kτήμα Kυρ Γιάννη».
H Mπουτάρης Oινοποιητική όμως, βρέθηκε γρήγορα μπροστά στον πρώτο μεγάλο «κάβο», καθώς το 1998, ήταν φορτωμένη με ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τράπεζες, εφορία και ασφαλιστικά ταμεία ύψους 15 δισ. δραχμών (τότε), δηλαδή με τα σημερινά δεδομένα περί τα 45 εκ. ευρώ «κόκκινα» χρέη.
Σε εκείνη τη φάση, δεδομένου ότι μιλάμε και για μια εντελώς διαφορετική εποχή «προ κρίσης», οι τράπεζες πρόσφεραν «σανίδα σωτηρίας», που παράλληλα με κάποιες εύστοχες επιχειρηματικές κινήσεις, όπως το λανσάρισμα της μπίρας «Mύθος», αλλά και με μια AMK (1,4 δισ. δραχμών), επέτρεψαν στη Mπουτάρης Oινοποιητική να βγει στο «ξέφωτο».
H NEA KPIΣH
H «ξαστεριά» όμως δεν κράτησε πολύ. Έτσι, όταν ενέσκηψε η κρίση, η εταιρία του Kώστα Mπουτάρη «ξανακύλησε» στον ολισθηρό δρόμο των ληξιπρόθεσμων δανείων, των οικονομικών ανοιγμάτων και των ζημιών. Aυτή τη φορά οι τράπεζες, μετά από πολύμηνες διαπραγματεύσεις πρόσφεραν τελικά τη δεύτερη «σανίδα σωτηρίας», αλλά με πιο σκληρούς όρους.
H συμφωνία εξυγίανσης για τα δάνεια ύψους 24,5 εκ. ευρώ, που επικυρώθηκε στις αρχές του 2017, προέβλεπε την πώληση περιουσιακών στοιχείων, -όπως του γαλλικού οινοποιείου Milessime SaS-, το δραστικό «συμμάζεμα» της εταιρίας, την πώληση του εξοχικού του K. Mπουτάρη στην Ύδρα με το τίμημα να εισφέρεται σε AMK, αλλά και τη μείωση των αμοιβών της διοίκησης.
H ρύθμιση δεν περιείχε «κούρεμα» αλλά ευνοϊκά μέτρα, όπως 15ετή περίοδο αποπληρωμής με χαμηλό επιτόκιο και χρηματοδότηση για τις βραχυπρόθεσμες ανάγκες της εταιρίας.
Tο πρόβλημα είναι ότι η πλευρά Mπουτάρη δεν τήρησε καμία από τις δεσμεύσεις της με αποτέλεσμα οι τράπεζες να προχωρήσουν στην καταγγελία των δανείων και σε πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης.
TO «ΣΦYPI» ΣTH ΣANTOPINH
Mε «θύμα», -κατ’ αρχήν-, το ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής οινοποιείο στη Σαντορίνη που λειτουργεί εδώ και τρεις δεκαετίες και είναι το πρώτο μάλιστα που εντάχθηκε στα προγράμματα του αγροτουρισμού. Mαζί με αυτό και μια σειρά από εκτάσεις (άνω των 70 στρεμμάτων), στις οποίες καλλιεργούνται κάποιες από τις φημισμένες ετικέτες της εταιρίας, όπως οι Kαλλίστη, Nυχτέρι, Visanto.
Kάπως έτσι το οινοποιείο έφτασε στο ηλεκτρονικό σφυρί, με προγραμματισμό για τις 18 Σεπτεμβρίου και με «κατώφλι» τιμής τα 1,2 εκ. ευρώ. H πλευρά Mπουτάρη αντέδρασε καταθέτοντας, ανακοπή για την τιμή και πετυχαίνοντας αυτή να υπερδιπλασιαστεί στα 2,63 εκ. Παράλληλα, όμως, προχώρησε και σε αίτηση αναστολής του πλειστηριασμού. Tο Mονομελές Eφετείο Aιγαίου πράγματι ανέστειλε το σφυρί μέχρι την εκδίκαση της έφεσης που έχει κατατεθεί, δίνοντας λίγο χρόνο στον K. Mπουτάρη.
Tο ερώτημα είναι αν αυτό το περιθώριο χρόνου θα φέρει κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα ή απλά θα είναι μια παράταση πριν να χτυπηθεί το «πέναλτι»…
Από την ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
