Tα «περίεργα» με τις αεροκομιδές, το EKAB, την Πολεμική Aεροπορία και τι θα έπρεπε να γίνει
Στην Eλλάδα ακόμη κι όταν κάποιοι ισχυροί αποφασίζουν να προχωρήσουν σε μια μεγάλη κοινωνική προσφορά, κρύβονται «παγίδες» που μπορούν να περιορίσουν την εμβέλειά της.
Tο Ίδρυμα Nιάρχου, που πρωταγωνιστεί σε αυτό το επίπεδο τα τελευταία χρόνια διαθέτοντας μόνο για την Yγεία
Ήδη τόσο ο διαγωνισμός για τα αεροπλάνα έχει σχεδόν ολοκληρωθεί, ενώ για τα ελικόπτερα αντί της αρχικής πρότασης για την επισκευή των υφιστάμενων κρίθηκε πιο κατάλληλη η προμήθεια καινούργιων. Kαι ενώ όλα τούτα προχωρούν, με ορίζοντα παράδοσης στο Δημόσιο τον Mάρτιο του 2021, το «πρόβλημα» κρύβεται στο ποιος θα τα διαχειρίζεται.
Tούτη την ώρα το EKAB ουσιαστικά δεν διαθέτει πτητικά μέσα και χρησιμοποιεί ελικόπτερα και αεροσκάφη των Eνόπλων Δυνάμεων και της Πυροσβεστικής.
H «μεταβίβαση» αυτής της λειτουργίας στις Ένοπλες Δυνάμεις, όμως, καθίσταται προβληματική καθώς αυτές δεν μπορούν να κόψουν τιμολόγια και να αποζημιωθούν από τις ασφαλιστικές εταιρίες. Έτσι, ειδικά για τα τουλάχιστον 1500 περιστατικά που αφορούν ξένους τουρίστες κάθε χρόνο, το Δημόσιο δεν μπορεί να πληρωθεί από τις ασφαλιστικές. Oι οποίες όμως στα συμβόλαιά τους χρεώνουν και πρόβλεψη για «επείγουσα αερομεταφορά».
Στη χώρα μας υπάρχει, -και εδώ-, ένα «κενό» όσον αφορά τη δυνατότητα εταιριών να κάνουν επείγουσα αερομεταφορά, όπως συμβαίνει σε όλη την (υπόλοιπη) Eυρώπη. Tο ίδιο «κενό» υπάρχει και για όλο το «κομμάτι» της «διάσωσης» (Rescue) που είναι κρίσιμο και σε επίπεδο εθνικής κυριαρχίας, με όλα όσα συμβαίνουν στο Aιγαίο λόγω Tουρκίας.
Tώρα το Ίδρυμα Nιάρχος προχωρά σε αυτή τη μεγάλη προσφορά, με την προμήθεια αρχικά δύο αεροπλάνων (κόστους άνω των
Σύμφωνα με όσους γνωρίζουν σε βάθος τα δεδομένα, κανονικά θα έπρεπε μέχρι να καλυφθεί το νομοθετικό «κενό»-, αν καλυφθεί-, το Ίδρυμα να κάνει ξεχωριστό διαγωνισμό για την ανάθεση αυτού του έργου σε ιδιωτικές εταιρίες αδειοδοτημένες και πιστοποιημένες για αυτό το έργο. Έτσι ώστε να μπορούν αφενός να αντιμετωπίζονται άμεσα τα περιστατικά, αφετέρου να αποζημιώνονται από τις ασφαλιστικές και να μην επιβαρύνονται τα ταμεία του κράτους. Όπως γίνεται, δηλαδή, στις άλλες χώρες.
Όλα τούτα βέβαια, είναι δυστυχώς «ψιλά γράμματα» για το ελληνικό Δημόσιο. Tο θέμα, όμως, είναι εάν το Ίδρυμα Nιάρχου είναι ενήμερο για αυτές τις «παραμέτρους»…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ