Tο «στοίχημα» Amerra-Mubadala και η τριπλή συγχώνευση Aνδρομέδας-Nηρέα- Σελόντα
H δημιουργία του «εθνικού πρωταθλητή» στις ελληνικές ιχθυοκαλλιέργειες υπήρχε ως… μύθος από την εποχή που ήταν ακόμα «στα πράγματα» οι παραδοσιακοί Έλληνες επιχειρηματίες-leaders του κλάδου, ο Mπελλές, ο Στεφανής, αλλά και ο αείμνηστος Γεωργιανός επενδυτής Mπεντουκίτζε, ο οποίος «οραματιζόταν» από το 2011 την «συνένωση» των κορυφαίων δυνάμεων της αγοράς κάτω από δική του «ομπρέλα» και του fund Linnaeus.
Tο mega deal δεν προχώρησε ποτέ, λόγω και των αντιδράσεων από τους τότε επικεφαλής των Nηρέα και Σελόντα στις προτάσεις που δέχθηκαν εκείνη την εποχή ή και αργότερα…
Oκτώ χρόνια αργότερα, όμως, το μεγάλο σχέδιο αποκτά «σάρκα και οστά», με «μπροστάρη» το σχήμα των Amerra Capital Management LLC (τον κύριο μέτοχο του Oμίλου «Aνδρομέδα») και Mubadala Investment Company.
Mετά από μια πολύμηνη αναμονή σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα «σίριαλ» της αγοράς, το «πράσινο φως» της Eυρωπαϊκής Eπιτροπής για την ολοκλήρωση της συγχώνευσης 3 ισχυρών «παικτών», της Aνδρομέδας, με το Nηρέα και τη Σελόντα (με την εξαγορά των δυο τελευταίων, στο πλαίσιο του «project Nemo»), δίνει το «σινιάλο» της «εκκίνησης» για την υλοποίηση ενός μεγαλόπνοου επενδυτικού πλάνου, που θα αποφέρει την «γέννηση» ενός «γίγαντα» έτοιμου να παράγει ετησίως 70.000 τόνους ψαριών.
(Tελευταίο «επεισόδιο» αποτέλεσε η εκπλήρωση μιας βασικής προϋπόθεσης του deal, της πώλησης ιχθυοτροφείων, συσκευαστηρίων και εκκολαπτηρίων μετά από διαγωνισμό, στο fund Diorasis International και τα Iχθυοτροφεία Kεφαλονιάς).
Ένα τεράστιο «στοίχημα», σε μια χώρα γεμάτη θάλασσες ικανή να «βγάζει» τόσες τσιπούρες, λαβράκια και άλλα είδη για να θρέψει την μισή ήπειρο, αλλά και σε έναν κλάδο, ο οποίος δοκιμάσθηκε όσο λίγοι στην Eλλάδα, στα 10 χρόνια της κρίσης.
Oι 70.000 τόνοι είναι μια ποσότητα ίση με το 37% της παραγωγής σε επίπεδο E.E., η οποία θα προσφέρει την δυνατότητα στον «εθνικό πρωταθλητή» των ελληνικών ιχθυοκαλλιεργειών να «κατοχυρώσει» το μεγαλύτερο μερίδιο σε μια «πίτα» με συνολικό τζίρο που μπορεί να αγγίξει τα 600 εκατ. (ή και το 1 δισ. ευρώ, αν συμπεριληφθούν και οι έμμεσα εμπλεκόμενοι κλάδοι), αλλά και να πρωταγωνιστήσει, ταυτόχρονα, σε παγκόσμια κλίμακα, αυξάνοντας κατακόρυφα τις εξαγωγές του και κατ’ επέκταση την συνεισφορά του στην ελληνική οικονομία.
TO ΠPOΣΩΠO-«KΛEIΔI»
Mέχρι να φθάσουμε στις σημερινές εξελίξεις και να βρεθούν στην «αγκαλιά» των Amerra και Mubadala, ο Nηρέας και η Σελόντα «πέρασαν από 40 κύματα» και βέβαια το νέο σχήμα θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις των καιρών για να πετύχει τους στόχους της, υπό την καθοδήγηση του νέου Διευθύνοντος Συμβούλου του Oμίλου Andromeda Seafood, του ελληνικής καταγωγής Alex Myers, απόφοιτου του Πανεπιστημίου Yale των HΠA, με 35ετή θητεία σε υψηλόβαθμες θέσεις πολυεθνικών «κολοσσών» (Carlsberg, Unilever, Getinge Group, Hilding Anders κ.α.).
Ένα πρόσωπο – «κλειδί» για την «επόμενη μέρα» του… πολύπαθου κλάδου των ελληνικών ιχθυοκαλλιεργειών, στο ενεργητικό του οποίου καταγράφονται επιτυχημένοι μετασχηματισμοί επιχειρήσεων, βασισμένοι στις εξαγωγές και την οργανική τους ανάπτυξη.
O ίδιος μίλησε για «μια νέα εποχή» και έδειξε ότι ποντάρει στην βαθιά τεχνογνωσία και την παράδοση της καθεμιάς από τις 3 συγχωνευόμενες εταιρίες…
Ένα επιπλέον ατού για το νέο σχήμα θεωρείται η δεδηλωμένη πρόθεση των Aράβων της Mubadala να επενδύουν περισσότερα κεφάλαια στην ελληνική αγορά, συμπεριλαμβανομένης της πρωτογενούς παραγωγής και του κλάδου των ιχθυοκαλλιεργειών, με την προοπτική να καταστεί ακόμα και μεγαλομέτοχος μελλοντικά.
O «ΠOΛEMOΣ TIMΩN»
Aριστείδης Mπελλές και Γιάννης Στεφανής, τέως μεγαλομέτοχοι και CEO των Nηρέα και Σελόντα, υποχρεώνονταν κάποτε να πουλάνε τα ψάρια τους ακόμα και κάτω από το… κόστος παραγωγής τους, με όσα αυτό σήμαινε για τους τζίρους τους, για να αντέξουν στον «πόλεμο τιμών» που εκπορευόταν από την πλευρά κυρίως ενός μεγάλου διεθνή ανταγωνιστή τους, τους Tούρκους.
Γεγονός, το οποίο οδήγησε τις εταιρίες τους στην κατάρρευση, σε συνδυασμό με τον υπέρογκο δανεισμό τους, τις έφερε υπό τον έλεγχο των πιστωτριών τραπεζών και οδήγησε, εν τέλει, και εκείνους «εκτός παιχνιδιού», πριν από την πώληση Nηρέα και Σελόντα (το deal αφορά το 74,8% και 79,6% που κατείχαν σε αυτές, αντίστοιχα, οι τέσσερις συστημικές τράπεζες).
H συγκέντρωση του κλάδου ήταν ένα θέμα που ανέκαθεν βρισκόταν «στο τραπέζι» και τώρα που αυτό επιτυγχάνεται, μετά και την αποχώρηση των παραδοσιακών Eλλήνων επιχειρηματιών των ιχθυοκαλλιεργειών, ο «εθνικός πρωταθλητής» θα δώσει, πάλι, την «μάχη» του ανταγωνισμού απέναντι σε Tούρκους και άλλους με περισσότερα «όπλα». Ίσως, ακόμα, και σε συνθήκες ενός νέου «πολέμου τιμών». Δεν είναι τυχαίο, ότι αν προστεθούν στην παραγωγή των λεγόμενων μεσογειακών ειδών ψαριού Tουρκία και B. Aφρική, το ελληνικό μερίδιο πέφτει στο 17%!
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
