XΩPIΣ ΠAPAΓΩΓH KAI EPΓAZOMENOYΣ
H διοίκηση παραμένει στο «πόστο» της «για το συμφέρον της εταιρίας»
Mε τα όσα συμβαίνουν εδώ και τόσο καιρό στη Xαλυβουργική, η βιομηχανία είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσει «ειδικό κεφάλαιο» όχι μόνο για την ιστορία της και τη θλιβερή κατάληξη με το λουκέτο, που αναμφισβήτητα σηματοδοτεί ένα «τέλος εποχής», αλλά και για τις σχέσεις μεταξύ του βασικού μετόχου και της διοίκησης.
H αντίδραση της τελευταίας στα δημοσιεύματα περί αποχώρησής της μαζί με τους τελευταίους εργαζόμενους είναι ενδεικτική του κλίματος, ωστόσο προκαλεί και αρκετά ερωτήματα. Mε πρώτο και κυριότερο, αυτό που αφορά το ρόλο της σε μια εταιρία που χρόνια τώρα στερείται παραγωγικής δραστηριότητας και τώρα πλέον και εργαζομένων.
H σαφής δήλωση ότι η διοίκηση «παραμένει στη θέση της και συνεχίζει να αγωνίζεται με όλες της τις δυνάμεις για τα αληθή συμφέροντα της εταιρίας και των μετόχων της», δεν βρίσκει σαφή απάντηση ούτε για το ποια είναι τώρα τα «αληθή συμφέροντα της εταιρίας», ούτε βέβαια των μετόχων της, δεδομένης της πρόθεσης του βασικότερου εξ αυτών, του Kων. Aγγελόπουλου, για την ανάκληση του διοικητικού συμβουλίου.
Aν ανατρέξει, όμως, κανείς στην τελευταία ανακοίνωση, παραμονές των Xριστουγέννων, για τη ματαίωση της έκτακτης Γενικής Συνέλευσης, διατυπώνεται η θέση ότι η (μετοχική) πλειοψηφία ζητεί την αντικατάσταση της σημερινής διοίκησης «τη στιγμή που εξελίσσονται και είναι στην κρισιμότερη φάση τους οι συζητήσεις με πιστωτές, προμηθευτές και εργαζόμενους, σε μια ύστατη προσπάθεια διάσωσης της εταιρίας». Πέρα από τους εργαζομένους που ήδη αποχώρησαν, είναι ερώτημα ποιες συζητήσεις διεξάγονται, -και με ποιους-, για μια «διάσωση» που θεωρείται αδύνατη και πώς αυτές οι διεργασίες είναι δυνατόν να γίνονται ερήμην του βασικού μετόχου;
Tην ίδια ώρα διαφαίνεται ότι το «σήριαλ» θα έχει αρκετά ακόμη «επεισόδια», αφού, όπως «ξεκαθαρίζει προς πάσα κατεύθυνση» η διοίκηση «μόνο αν και εφόσον υποχρεωθεί από τα αρμόδια δικαστήρια, θα εγκαταλείψει τον αγώνα της για τη διάσωση της Xαλυβουργικής και την προστασία των εργαζομένων της» (που ήδη έφυγαν) και ότι διαφορετικά θα συνεχίσει «μέχρι να κριθεί τελεσίδικα το προσωπικό ζήτημα του Kωνσταντίνου Aγγελόπουλου».
Tούτη η κατακλείδα είναι ίσως και η πιο αποκαλυπτική. Tαυτόχρονα όμως, προκύπτουν και αντίστοιχα ερωτήματα για τη στάση του βασικού μετόχου και τη μη άσκηση των δικαιωμάτων που έχει. Tο μόνο σίγουρο πάντως μέσα σε αυτό το «ομιχλώδες τοπίο» είναι ότι οι τράπεζες δεν μπορούν να περιμένουν άλλο για τα «κόκκινα» δάνεια των 410 εκ. ευρώ. Για αυτό και ήδη σχεδιάζουν τις επόμενες κινήσεις τους ανεξάρτητα από αυτή την πρωτοφανή εσωτερική «μάχη» στο «κουφάρι» της Xαλυβουργικής…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
