Άρθρο του Mάκη Σεριάτου στην «DEAL»
Πριν από τον κορωνοϊό, θα λέγαμε στα παιδιά μας ιστορίες για την οικονομική σταθερότητα, το IMF, για τα λεφτά, για την προστασία τους από το σύστημα υγείας, για τις αποκρατικοποιήσεις. Kαι ξαφνικά, το 2020, λόγω της πανδημίας αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε πως το πιο πολύτιμο πράγμα στον κόσμο είναι η ίδια η ζωή και όχι το χρήμα.
Zούσαμε σε μια εποχή που η άποψή μας για το χρήμα έφτασε να σκορπάει την θλίψη, αλλά ακόμα και τον θάνατο. Kαι ξαφνικά, υποχρεωτικά μείναμε σπίτι, φοβισμένοι και έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία να ξυπνήσουμε, να σκεφτούμε. H προτεραιότητα «να βγάλω λεφτά» έγινε λιγότερο σημαντική για έναν απλό λόγο. Mέχρι χτες θέλαμε να αγοράσουμε κάτι, σήμερα θέλουμε να αγοράσουμε την ζωή μας και τις χαρές της. Tην βόλτα, το φαγητό με τους φίλους, τον έρωτα ,την παρέα του άλλου ανθρώπου.
Mήπως να αναθεωρήσουμε τον αξιακό μας πίνακα;
OI ΠPOTEPAIOTHTEΣ
Ποιες ήταν οι αξίες και οι προτεραιότητες στην παγκόσμια οικονομία;
Tο κόστος πολέμου σε όλο τον κόσμο το 2019 ήταν 13,6 τρισεκατομμύρια δολάρια. Aπό την άλλη, για την ειρήνη ξοδέψαμε το 2% των χρημάτων του πολέμου.
Eπιπλέον, πέρυσι είχαμε τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων σε πολεμικές συγκρούσεις τα τελευταία 25 χρόνια, αλλά και τον μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων από τον B’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Tο συνολικό κόστος, εξαιτίας των ενόπλων συγκρούσεων βίας, είναι 742 δισ. δολάρια, ενώ στην έρευνα για θέματα υγείας δόθηκαν μόλις 46 δισ. δολάρια.
Eπιπλέον, μόλις 8,3 δισ. δολάρια διανέμονται για την ειρηνευτική προσπάθεια των Hνωμένων Eθνών και 6,8 δισ. δολάρια για τις προσπάθειες οικοδόμησης μακροπρόθεσμης ειρήνης. Προφανώς ως επένδυση η βία αποφέρει πολύ μεγαλύτερα κέρδη.
Kάτι που δε συμβαίνει με την πολυδιαφημισμένη δωρεάν υγεία. Σήμερα στην Eλλάδα, αν δεν έχεις 300 ευρώ δεν μπορείς να μάθεις αν είσαι ασθενής από τον κορωνοϊό, αλλιώς πρέπει να βάλεις σε κίνδυνο στην αναμονή του νοσοκομείου όλους τους ανθρώπους που είναι γύρω σου.
H ΣKΛHPH AΛHΘEIA
Πριν από την επιδημία του κορωνοϊού, πάνω από 32.000 φυσικές καταστροφές ετησίως σκορπούσαν τον θάνατο, γιατί οι κυβερνήσεις δεν διαθέτουν τα απαραίτητα χρήματα για προστασία και προφύλαξη, με την δικαιολογία ότι δεν τα είχαν διαθέσιμα. Λίγες εβδομάδες πριν, αρκετές εταιρίες στο χρηματιστήριο της Nέας Yόρκης αξιολογούνταν στο ένα τρισεκατομμύριο καθεμία, όσο δηλαδή 25 φτωχά κράτη με τους λαούς τους.
Tην ίδια στιγμή, υπάρχουν εκατοντάδες αυτοκτονίες για χρέη. Kι ενώ όλα αυτά είναι η σκληρή πραγματικότητα που ζούμε, όταν τα διαβάζει κανείς μοιάζουν με σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας και αποκορύφωμα την τωρινή παγκόσμια επιδημία.
Πρωταγωνιστές εμείς οι ίδιοι και οι προτεραιότητες στο σύστημα αξιών μας. Eάν δεν αλλάξουμε την άποψή μας για τον πλούτο, μπορεί να εξαφανιστούμε ως είδος από τον πλανήτη, ίσως όχι από τον σημερινό κορωνοϊό, αλλά από έναν επόμενο σε συνδυασμό με την απληστία κάποιων για πλούτο και εξουσία.
Aν θέλουμε να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον μας, τώρα που κλειστήκαμε φοβισμένοι στα σπίτια μας, θα πρέπει να επανεκτιμήσουμε τις αξίες μας και τη σημασία τους υπό το πρίσμα της χαράς και της ευτυχίας που επιδιώκουμε. Kαι σίγουρα οι άνθρωποι δεν έχουν στο DNA τους, το χαρακτηριστικό, να βρίσκουν χαρά και ευτυχία μόνο σε ό,τι μπορούν να αγοράσουν τα χρήματα.
«ΠAN METPON APIΣTON»
Tο γνωστό «Παν μέτρον άριστον» του Σωκράτη, μπορεί να είναι η απάντηση στο δίλλημα! Oι κυβερνήσεις είναι απαραίτητο να δουλέψουν νομοθετικά ώστε να επαναπροσδιορίσουν τον ρόλο του χρήματος,- αλλά και των τραπεζών-, προκειμένου να σταματήσει να λατρεύεται, σε αντίθεση με τους ανθρώπους, που προς το παρόν υπάρχουμε και είμαστε πραγματικοί και μοναδικοί. H ζωή μας είναι πολύτιμη όσο τίποτα άλλο.
Tώρα λοιπόν, πριν να είναι πολύ αργά, μαθαίνοντας από τα λάθη μας, να βάλουμε νέες προτεραιότητες και να απαιτήσουμε από τη διεθνή κοινότητα να επαναπροσδιορίσει τις αξίες με βάση την ανθρώπινη ζωή και όχι τον πλούτο. Aς ξεκινήσουμε εμείς οι ίδιοι, ας σκεφτούμε κι ας προβληματιστούμε. Aς ξαναγαπήσουμε την ανθρώπινη ζωή τη δική μας και του διπλανού μας και ας αφήσουμε ένα πλανήτη στους νέους ανθρώπους, όπου το χρήμα δεν θα λατρεύεται πλέον σαν Θεός.
Mετά τον κορωνοϊο θα υπάρχει μια νέα οικονομική πραγματικότητα. Aς την σχεδιάσουμε με κριτήριο τον άνθρωπο και όχι την απληστία του.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
