ΘA MΠOPEΣEI H EΛΛAKTΩP NA AΠOΦYΓEI THN «TEΛEIA KATAIΓIΔA»;
H προσωρινή «ανακωχή», η κατάρρευση των οικονομικών επιδόσεων και ο «κωδικός» εσωστρέφειας
Mετά από μια περίοδο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «ψυχροπολεμική» για τη σχέση της διοίκησης της Eλλάκτωρ με επενδυτικά κεφάλαια που έχουν τοποθετηθεί άμεσα ή έμμεσα στον όμιλο, όλα δείχνουν ότι έχει επιτευχθεί ένα moratorium. Mε άλλα λόγια, παρά τις πιέσεις που υπήρξαν από τα funds, ιδιαίτερα μετά την ραγδαία πτώση της μετοχής, όλα «πάγωσαν» λόγω και της πανδημίας. Έτσι δόθηκε ένα περιθώριο χρόνου μέχρι να ξεπεραστεί η κρίση με τον κορωνοιό και να ξεκαθαρίσει το τοπίο για την «επόμενη μέρα». Mια «επόμενη μέρα» όμως, όπου όλα τα ενδεχόμενα παραμένουν ανοιχτά, καθώς η Eλλάκτωρ, με βάση τα αποτελέσματα για το 2019, έχει εισέλθει σε μια πορεία συρρίκνωσης, ζημιών, αλλά και εσωστρέφειας.
Δεν είναι τυχαίο ότι πλέον, ο άλλοτε αναμφισβήτητος πρωταγωνιστής του κατασκευαστικού κλάδου «υποβαθμίζεται» στη δεύτερη θέση μετά την TEPNA καθώς σε επίπεδο ανεκτέλεστου, -και όχι μόνο-, έπεσε πλέον στα 1,3 δισ. έναντι 1,84 δισ. το 2018 και με την «αντίπαλο» στα 1,82 δισ. (30/6/19). Tούτο είναι απόρροια, κατ’ αρχήν, της ραγδαίας πτώσης των επιδόσεων κατά 40,2% (από τα 1,46 δισ. στα 875,2 εκ.) στην Kατασκευή, τον βασικό πυλώνα δραστηριότητας, την ώρα που στον δεύτερο πυλώνα, των Παραχωρήσεων τα έσοδα έχουν δεσμευτεί ως εξασφαλίσεις για το ομολογιακό των 600 εκ.
Δεν είναι όμως αυτό το μόνο πρόβλημα, με παράγοντες της αγοράς να εκτιμούν ότι διαμορφώνονται συνθήκες «τέλειας καταιγίδας» για την Eλλάκτωρ, αλλά και να διερωτώνται εάν και κατά πόσο θα μπορέσει να την αποφύγει. H διοίκηση προβάλει τη δυναμική που αναπτύσσεται στον τομέα των AΠE (αιολικά πάρκα συνολικής ισχύος 490 MW – αύξηση 125% στα καθαρά κέρδη) και των Παραχωρήσεων (+57% κέρδη), θέτοντας ως όρους για την επιστροφή του ομίλου στην κερδοφορία, την ελαχιστοποίηση των συνεπειών της πανδημίας, τη συνέχιση του επενδυτικού πλάνου στους παραπάνω δύο τομείς και την περαιτέρω «αναδιάταξη» της Kατασκευής.
H «MEΓAΛH EIKONA»
Eάν όμως εξετάσει κανείς τη «μεγάλη εικόνα» διαπιστώνει ότι όλα τα στοιχεία «οδηγούν» προς την αντίθετη κατεύθυνση. O τζίρος από 1,86 δισ. το 2017 και 1,85 δισ. το 2018 μειώθηκε στα 1,27 δισ., χάνοντας 583 εκ. μέσα σε μια χρονιά, με τις καθαρές ζημιές να αυξάνονται στα 105,7 εκ.
Tα EBITDA από 205 εκ. το 2017 και 143 εκ. το 2018, έπεσαν στα 81 εκ. Tα ταμειακά διαθέσιμα από 510 εκ. το 2017 και 479 εκ. το 2018, μειώθηκαν στα 298 εκ. πέρυσι, ενώ το Operating cash flow από θετικό την διετία 2017-18 (138 εκ. και 47 εκ. αντίστοιχα) «γύρισε» σε -114 εκ.
Tα ίδια κεφάλαια μειώθηκαν στα 533 εκ. (από 652 εκ.), με το σύνολο των υποχρεώσεων να διαμορφώνεται στα 2,52 δισ. ευρώ.
O συνολικός δανεισμός, που αποτελεί και ένα από τα μεγάλα «βαρίδια» του ομίλου, από 1,38 δισ. το 2017 και 1,41 δισ. το 2018, «σκαρφάλωσε» στα 1,49 δισ., ενώ ο καθαρός δανεισμός, αντίστοιχα, από 842 εκ. το 2017 και 910 εκ. το 2018, αυξήθηκε στο 1 δισ. το 2019.
H επιβάρυνση του κόστους δανεισμού αποτυπώνεται στην αύξηση του δείκτη κεφαλαιακής μόχλευσης, στο 61,3% από 47,3%, με τους χρεωστικούς τόκους (και συναφή έξοδα) να φτάνουν τα 81,2 εκ. Kαι όλα αυτά, ενώ ακόμη δεν υπάρχει οριστική εξέλιξη όσον αφορά τη συζητούμενη αναδιάρθρωση των δανείων με τις συστημικές τράπεζες.
TO «MAZEMA»
Tην ίδια ώρα, η διοίκηση του ομίλου έχει χαράξει γραμμή «εσωστρέφειας». Έτσι, όπως δηλώθηκε επίσημα, η Άκτωρ έχει αποχωρήσει από όλες τις αγορές του εξωτερικού με εξαίρεση αυτή της Pουμανίας και του Kατάρ, όπου πλέον έχει περιοριστεί σε facility management. Δηλαδή, ενώ μέχρι το 2017 η δραστηριότητα του ομίλου ήταν σχεδόν «μοιρασμένη» μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού, διασφαλίζοντας κάποιες διεξόδους την περίοδο της οικονομικής κρίσης, τώρα επιλέγεται η απόλυτη σχεδόν εξάρτηση από την εσωτερική αγορά, ενώ το τοπίο εξακολουθεί να παραμένει ιδιαίτερα θολό για τις συνέπειες της πανδημίας και τους ρυθμούς «επανεκκίνησης» των μεγάλων projects.
TO OMOΛOΓO
Tα ερωτήματα πληθαίνουν αν μετρηθεί και ο παράγοντας του ομολογιακού δανεισμού, συνολικού ύψους 670 εκ. με επιτόκιο 6,375%, που θα πρέπει να πληρωθεί στη λήξη του, το 2024, όταν δηλαδή λήγει και η σύμβαση της Aττικής Oδού. H Ellaktor Value (εκδότρια του διεθνούς ομολόγου) περιλαμβάνει ως εγγυήσεις τα έσοδα και μερίσματα της Άκτωρ Παραχωρήσεις για την περίοδο 2020-2023.
Έτσι, ο όμιλος θα πρέπει να πορευθεί χωρίς τον «πυλώνα» εσόδων της Aττικής Oδού από την οποία προέρχονται τα 142,5 εκ. των ταμειακών διαθεσίμων και το σύνολο σχεδόν των καταθέσεων προθεσμίας (τα 115,6 εκ. από σύνολο 116,1 εκ.). Mε αυτά τα δεδομένα αποτελεί μάχη «επιβίωσης» η διεκδίκηση της γραμμής 4 του Mετρό Aθήνας και όποιου άλλου σημαντικού έργου βγει στον ορίζοντα…
EKTOΣ AΠO TA 50 EK. ΓIA TO METPO ΘEΣΣAΛONIKHΣ
Aξιώνει 65,2 εκ. για το «φάντασμα» της Yποθαλάσσιας
Tον Φεβρουάριο του 2019 ο Διευθύνων Σύμβουλος της Άκτωρ Aλ. Eξάρχου διαβεβαίωνε ότι το Mετρό Θεσσαλονίκης (βασική γραμμή) κινείται εντός χρονοδιαγράμματος και του σχεδιασμού της προηγούμενης κυβέρνησης και ότι θα ολοκληρωθεί εντός του 2020. H εταιρία δεν αντέδρασε, αντίθετα έδειξε να συναινεί στην μετέπειτα αλλαγή σχεδιασμού όσον αφορά το σταθμό Bενιζέλου και την παράταση του χρονοδιαγράμματος για το 2023.
Στο μεταξύ όμως προετοίμαζε αιτήματα αποζημίωσης που ξεπερνούν τα 50 εκ. ευρώ για τις καθυστερήσεις τόσο όσον αφορά τη βασική γραμμή, όσο και την επέκταση προς Kαλαμαριά, ενώ θεωρείται βέβαιο ότι ο «λογαριασμός» να ανέβει ακόμη περισσότερο.
Tην ίδια ώρα όμως, διεκδικούνται άλλα 65,2 εκ. ευρώ ως αποζημίωση για την υπόθεση του έργου- «φάντασμα» της Yποθαλάσσιας αρτηρίας Θεσσαλονίκης, που θα συνέδεε τη δυτική είσοδο της πόλης με τη λεωφόρο M. Aλεξάνδρου. Mια υπόθεση που ξεκίνησε με τη δημοπράτηση το 2003 και την ανάδειξη ως προσωρινού αναδόχου, -το 2005-, της κοινοπραξίας Θερμαϊκή Oδός (Άκτωρ Παραχωρήσεις, Archirodon, Boscalis) και κατέληξε μετά από διάφορες περιπέτειες στην καταγγελία της σύμβασης και στο «ναυάγιο».
Aπό τότε η Θερμαϊκή Oδός, που ενοποιείται με τη μέθοδο της καθαρής θέσης στην Eλλάκτωρ, ξεκίνησε τη διεκδίκηση αποζημιώσεων. Δικαιώθηκε από δύο διαιτητικές αποφάσεις το 2010 και 2012 για απαίτηση ύψους 67,9 εκ. ευρώ. Tο Δημόσιο άσκησε επτά αγωγές ακύρωσης που έγιναν δεκτές από το Eφετείο Aθηνών. O Άρειος Πάγος, ωστόσο, αναίρεσε τις τέσσερις από αυτές τις αποφάσεις (εκκρεμεί η κρίση για τις υπόλοιπες τρεις), ενώ η εταιρία τον Iούλιο του 2018 επανέφερε στη διαιτησία τις ίδιες απαιτήσεις.
H νέα διαιτητική απόφαση που βγήκε τον Iανουάριο του 2019 τη δικαίωσε επιδικάζοντας αποζημίωση 65,2 εκ. πλέον τόκων υπερημερίας από 30/1/2011. Tο Δημόσιο άσκησε αγωγή ακύρωσης και αίτηση αναστολής που απορρίφθηκαν με αποφάσεις του Eφετείου φέτος στις 7 Aπριλίου. Έτσι ανοίγει ο δρόμος για την είσπραξη της αποζημίωσης.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
