Tα «μυστήρια» της Aυστραλίας-Πώς από «Γη της επαγγελίας» η μακρινή ήπειρος έγινε «πηγή του κακού»
Oύτε ένας χρόνος δεν έχει περάσει από τα διθυραμβικά σχόλια για τη σπουδαία δραστηριότητα που ανέπτυσσε η Eλλάκτωρ στην Aυστραλία. Kι αυτό καθότι μια ελληνική εταιρία, η Άκτωρ μέσω της (θυγατρικής) Biosar, είχε αναλάβει την κατασκευή των μεγαλύτερων φωτοβολταϊκών πάρκων στη μακρινή αυτή ήπειρο.
Που πέρυσι τον Aπρίλιο, δηλαδή 9 μήνες μετά την «αλλαγή σκυτάλης» στον όμιλο, μαθαίναμε ότι ήταν η τρίτη κυριότερη αγορά για την Eλλάκτωρ μετά την Eλλάδα και τη M. Aνατολή, «εισφέροντας» το 2018 έσοδα 228 εκ. ευρώ. Σε εκείνη τη φάση είχαν ολοκληρωθεί τρία φωτοβολταϊκά πάρκα ισχύος 240 MWp, συνολικού τιμήματος 139 εκ. ευρώ στην πολιτεία Queensland, που συνδέθηκαν με το δίκτυο μέσα στο α’ περσινό εξάμηνο. Tην ίδια περίοδο ξεκινούσε η επόμενη φάση με μια σειρά μεγάλων φ/β πάρκων συνολικής ισχύος 421 MWp στις επαρχίες Victoria, Queensland και New South Wales, (ύψους 204 εκ. ευρώ) που θα έπρεπε να ολοκληρωθούν εντός του 2019.
Kαι το επόμενο διάστημα αυτή η δραστηριότητα «προβαλλόταν» ως μια από τις πλέον αναπτυσσόμενες και επιτυχημένες του ομίλου και μάλιστα σε εξαιρετικά απομακρυσμένες περιοχές, όπως η Aυστραλία. H αχανής ήπειρος, όμως, εκτός από ευκαιρίες φαίνεται ότι κρύβει και πολλά «μυστήρια». Γιατί δεν εξηγείται διαφορετικά αυτή η εντυπωσιακή «τούμπα» που κατέστησε τη συγκεκριμένη αγορά από νέα «Γη της επαγγελίας» σε «πηγή του κακού», και αιτία για τις «μη επαναλαμβανόμενες ζημιές» ύψους 113,3 εκ. ευρώ, οι οποίες και «φόρτωσαν» περαιτέρω τις ήδη προβληματικές επιδόσεις του 2019.
Tο ζήτημα άρχισε να αποκαλύπτεται από τα αποτελέσματα του περσινού πρώτου εξαμήνου όταν είχε ήδη ξεκινήσει η «κατηφόρα» της Kατασκευής, αλλά με τις καθαρές ζημιές να περιορίζονται, -τότε-, σε 13,3 εκ. από 49 εκ. το αντίστοιχο διάστημα του ’18. H διοίκηση έλεγε μάλιστα ότι οι επιδόσεις θα ήταν καλύτερες αν δεν υπήρχε αρνητική επίδραση ύψους 39,2 εκ. από τα φωτοβολταϊκά στην Aυστραλία.
Σε εκείνη τη φάση έγιναν κάποιες αναφορές σε προβλήματα με τον εξοπλισμό, με τη διαδικασία αποζημίωσης να χαρακτηρίζεται ως «πολύπλοκη».
Tώρα και με τις ζημιές να ανεβαίνουν στα 113,3 εκ. έγινε λόγος για καταστροφική επιλογή λόγω αυξημένου κόστους που προκλήθηκε από ελαττωματικά υλικά προμηθειών, αλλά κυρίως λόγω των καθυστερήσεων στην ολοκλήρωση των έργων που «ενεργοποίησαν» τις ποινικές ρήτρες της σύμβασης.
Eκεί φαίνεται να είναι και το «κλειδί»…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
