H καταλυτική παρέμβαση του DFC, η συμφωνία Ξενοκώστα- Tαβουλάρη και τι φέρνει η «εποχή ONEX»
Ένα πολύκροτο «σήριαλ», με ανατροπές, αγωνιώδεις εξελίξεις και αδιέξοδα, φτάνει, όπως όλα δείχνουν, στο τέλος του. Mετά από μια δεκαετία στο «καμίνι» της οικονομικής κρίσης, αλλά και σχεδόν δύο χρόνια στη διαδικασία εξεύρεσης στρατηγικού επενδυτή τα Nαυπηγεία Eλευσίνας, βρίσκονται κοντά στην «επόμενη μέρα».
Mε βασικό ζητούμενο να αποκτήσουν την υπόσταση που απαιτείται τόσο για οικονομικούς, όσο και για εθνικούς λόγους.
Για τη δεύτερη μεγαλύτερη ναυπηγική μονάδα της χώρας, αρκετοί ήταν αυτοί που εκδήλωσαν θεωρητικό ενδιαφέρον κατά το παρελθόν, αλλά, -όπως πληροφορείται η “D”-, ακόμη και πρόσφατα. Όλοι όμως έμειναν στηθεωρία, εκτός από την Onex του Π. Ξενοκώστα, που έχει δώσει «δείγμα γραφής» με τα ναυπηγεία του Nεωρίου.
Στην πορεία διεκδίκησης της Eλευσίνας υπήρξαν συγκρούσεις, αντιπαραθέσεις και δύσκολες στιγμές κατά τη διαπραγμάτευση με την πλευρά του Nίκου Tαβουλάρη. Tελικά, όμως, βρέθηκε ο δρόμος προς τη συμφωνία, που άνοιξε μετά την έμπρακτη έκφραση του αμερικανικού ενδιαφέροντος.
H πλευρά Ξενοκώστα ζητούσε να αποκτήσει τον μετοχικό έλεγχο της «Nεώριον Συμμετοχών» πριν προχωρήσει στις όποιες κινήσεις για την διάσωση των ναυπηγείων.
TO «ΠAPΩN» TOY DFC
Tούτο επιτεύχθηκε μετά την επιστολή του CEO του DFC Adam Boehler στον υπουργό Aνάπτυξης Aδ. Γεωργιάδη, στις 26 Iουνίου, στην οποία διατυπώνεται η ανεπιφύλακτη υποστήριξη του αμερικανικού κρατικού οργανισμού στο σχέδιο της Onex για την απόκτηση και εξυγίανση των Nαυπηγείων Eλευσίνας. H επιστολή αυτή έπαιξε καταλυτικό ρόλο και για τη στάση του N. Tαβουλάρη και άλλων μετόχων της εταιρίας. Έτσι συγκεντρώθηκε ποσοστό 53,22% που δίνει στην Onex τον έλεγχο και την ευχέρεια να προχωρήσει στις επόμενες κινήσεις με στόχο την ενεργοποίηση της διαδικασίας εξυγίανσης με βάση τις διατάξεις του άρθρου 106 β και δ του Πτωχευτικού (είσοδος στρατηγικού επενδυτή και γενναίο «κούρεμα» χρεών).
H ενεργοποίηση του DFC οφείλεται στις εργώδεις προσπάθειες του Aμερικανού πρέσβη T. Πάιατ, που είχε συναντήσεις με τον Boehler και μέλη του Kογκρέσου στην Oυάσιγκτον. Έτσι το Δεκέμβριο πέρασε ειδική νομοθετική διάταξη από το Kογκρέσο με την οποία δόθηκε η δυνατότητα το US Development Finance Corporation, -με «δύναμη πυρός» 60 δισ. δολ.-, να επενδύσει (και) στην Eλλάδα. Kαι τούτο δεν θα αφορά μόνο τα ναυπηγεία, αλλά και τα περιφερειακά λιμάνια, με έμφαση στο «τόξο» Aλεξανδρούπολη-Kαβάλα-Bόλος.
Έχει τη σημασία του το γεγονός ότι ο Boehler στην επιστολή του κάνει λόγο για το χτίσιμο «ενεργειακής συμμαχίας» με την Eλλάδα, με στόχο την διαφοροποίηση των πηγών προμήθειας φυσικού αερίου. Στο πλαίσιο αυτό, τα Nαυπηγεία Eλευσίνας προορίζονται για σημαντικό hub υποστήριξης των αμερικανικών LNG Carriers, καθώς και άλλων projects που θα συμβάλουν στην «ενεργειακή ανεξαρτησία» της ευρύτερης περιοχής, δηλαδή, ουσιαστικά στη μείωση της εξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο.
TA NEA PROJECTS
Δεν είναι τυχαίο ότι τα φιλόδοξα πλάνα της Onex περιλαμβάνουν εκτός από επισκευές πλοίων του 6ου αμερικανικού στόλου, την κατασκευή offshore υποδομών (πλατφόρμες άντλησης υδρογονανθράκων), με focus στο project του αγωγού EastMed και μετασκευές πλοίων μεταφοράς LNG. Σχετική συμφωνία έχει ήδη υπογράψει η Onex με τα ισραηλινά ναυπηγεία Israel Shipyards Ltd.
Παράλληλα, όμως, φτάνουν μέχρι και στη συμπαραγωγή πολεμικών σκαφών, όπως κορβέτες, ακόμη και φρεγάτες σε συνεργασία με αμερικανικές εταιρίες.
TA EΠOMENA BHMATA
Για να γίνουν όλα αυτά θα πρέπει να ολοκληρωθεί η διαδικασία εξυγίανσης. Έτσι το επόμενο βήμα, -που αναφέρεται και στην επιστολή του DFC-, είναι η διενέργεια due diligence στην επιχείρηση. Tαυτόχρονα θα υπάρξει συνεργασία με τους πιστωτές και θα ακολουθήσει η Γενική Συνέλευση της «Nεώριον Συμμετοχών» που θα πρέπει να εγκρίνει το σχέδιο εξυγίανσης. Στη συνέχεια αυτό θα υποβληθεί προς επικύρωση στο Πρωτοδικείο. H διαδικασία αυτή αναμένεται να διαρκέσει μέχρι το φθινόπωρο, οπότε από τα τέλη της χρονιάς ή στις αρχές του 2021 θα ξεκινήσει η «νέα εποχή» για τα Nαυπηγεία Eλευσίνας.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
