Η «έξοδος» των Ρώσων από τη διοίκηση, η «είσοδος» των ανθρώπων της Mercantile & Maritime και ο ρόλος του Murtaza Lakhani
Ένα νέο «κεφάλαιο» έχει αρχίσει να γράφεται τις τελευταίες ημέρες στο «βιογραφικό» της JetOil. Ένα «κεφάλαιο» με αρκετές άγνωστες, ακόμη, σελίδες, πολλά μυστήρια και ισχυρές ενδείξεις ότι κάτι αλλάζει, -και πάλι-, στην πορεία της πολύπαθης εταιρίας πετρελαιοειδών.
Η “Deal” αποκαλύπτει σήμερα ότι μόλις πρόσφατα έλαβε χώρα ένας ευρύτατος και εντυπωσιακός «ανασχηματισμός» στη διοίκηση της εταιρίας, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι «άλλαξε χέρια». Δημιουργεί, όμως, εύλογα ερωτήματα.
Συγκεκριμένα, επί μια τριετία και πλέον που η αυστριακή Cetracore ανέλαβε τη διάσωση του πάλαι ποτέ κραταιού ομίλου της οικογένειας Μαμιδάκη, πρόεδρος της Cetracore-JetOil τοποθετήθηκε ο Petr Reshcikov, επικεφαλής της Cetracore Energy GmbH, δηλαδή ενός από τους βασικούς βραχίονες του ρωσικού κολοσσού Rosneft στην Ευρώπη. Τη θέση του αντιπροέδρου και διευθύνοντος συμβούλου κατείχε ο Wladimir Shubaev, υψηλόβαθμο οικονομικό στέλεχος της Rosneft, ενώ το team του Διοικητικού Συμβουλίου συμπλήρωνε η Natalia Fedina.
ΤΑ ΝΕΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
Όλα αυτά μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου, οπότε και η Γενική Συνέλευση της εταιρίας εξέλεξε νέο Δ.Σ. Σε αυτό πρόεδρος ανέλαβε ο Vincent Lecadre, ένα πρόσωπο με πολυεθνικές «αναφορές» καθότι είναι Γάλλος, γεννημένος στη Μαυριτανία, κάτοικος Λονδίνου, αλλά με «έδρα» τη Γενεύη. Αντιπρόεδρος και Διευθύνουσα Σύμβουλος είναι πλέον η Ελένη Φεργάδη, που εδρεύει στο Λονδίνο και μέλος του Δ.Σ. η Κλέα Κατσίη από την Κύπρο. Τα τρία αυτά πρόσωπα είναι στελέχη του Mercantile & Maritime Group,με έδρα τη Σιγκαπούρη που εδώ και μια δεκαετία εμφανίζεται ως έμπειρος market operator, με παρουσία σε Μ. Ανατολή, Ασία και Ευρώπη, για όλο το φάσμα των υπηρεσιών στις αγορές πετρελαίου και φυσικού αερίου.
O Vincent Lecadre είναι CFO της Mercantile & Maritime, από το Μάιο του 2018, ενώ πριν και για 12 χρόνια διετέλεσε ανώτατο στέλεχος της Socar Trading, της κρατικής πετρελαϊκής του Αζερμπαϊτζάν, «γνώριμης» στην Ελλάδα από την αποτυχημένη επιχείρηση εξαγοράς του ΔΕΣΦΑ.
Ποιος είναι όμως ο όμιλος που φαίνεται να έχει αναλάβει πλέον τα ηνία της Cetracore-JetOil;
Ο ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΣ OIL TRADER
Η Mercantile & Maritime είναι ένας από τους πολλούς επιχειρηματικούς βραχίονες του Πακιστανού πολυεκατομμυριούχου Murtaza Lakhani. Για όσους γνωρίζουν περισσότερα, ο 58χρονος Lakhani θεωρείται μια από τις πλέον μυστηριώδεις και αμφιλεγόμενες προσωπικότητες της διεθνούς αγοράς πετρελαίου. Είναι, εκτός των άλλων, ο άνθρωπος που χειρίστηκε επί χρόνια και «κατ αποκλειστικότητα» τα πετρελαϊκά συμβόλαια του Κουρδιστάν, οργανώνοντας με αριστοτεχνικό τρόπο τη διοχέτευσή τους στην αγορά, παρά τα μεγάλα εμπόδια. Προηγουμένως, στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ήταν ο «άνθρωπος της Glencore στο Ιράκ». Η εμπλοκή του με το εμπόριο πετρελαίου ξεκίνησε από το 1980 και στην πορεία, ίδρυσε πολλές εταιρίες, στην Κύπρο, τη Βαγδάτη, μετά στο Ερμπίλ και μετέπειτα στη Γενεύη, το Λονδίνο τη Σιγκαπούρη κ.α.
Πέρα από τα μεγάλα deals που έκλεισε, με τους περισσότερους big players, -Glencore, Vitol, Trafigura κ.α.-, χαρακτηρίζεται και ως άνθρωπος για τις δύσκολες αποστολές. Κάτι που τον κατέστησε πολύτιμο συνεργάτη των Κούρδων στο παρελθόν, αλλά, κατά αρκετούς, και της Βενεζουέλας πιο πρόσφατα. Άλλωστε, οι πολυεπίπεδες διασυνδέσεις του Lakhani είναι ένα από τα πιο γερά χαρτιά του. Δεν είναι τυχαίο, στο πλαίσιο αυτό, ότι στις διάφορες εταιρίες του έχει «επιστρατεύσει» βαριά ονόματα της διεθνούς αγοράς. Όπως για παράδειγμα τον πρώην επικεφαλής της Glencore, -καθώς και αρκετών άλλων πολυεθνικών κολοσσών-, Simon Murray που είναι τώρα πρόεδρος της Mercantile & Maritime Group.
Ξετυλίγοντας ακόμη περισσότερο το «κουβάρι» διαπιστώνει κανείς τις στενότατες σχέσεις που διατηρεί ο Murtaza Lakhani με τη Rosneft. Όπως αυτές «πιστοποιούνται», σύμφωνα με δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου, από εμβάσματα συνολικού ύψους 6 δις δολ. προς διάφορες εταιρίες του για συμβόλαια κουρδικού πετρελαίου. Πριν λίγους μήνες, ακόμη, η Mercantile & Maritime εμφανίστηκε να διαχειρίζεται στόλο περισσότερων από 8 τάνκερς που φέρονται ότι αποτελούν μια από τις βασικές «διόδους» του πετρελαίου της Βενεζουέλας προς τη διεθνή αγορά και συγκεκριμένα προς την Ασία. Με πολλούς να πιθανολογούν ότι αυτά συνδέονται με τα συμφέροντα του ρωσικού ενεργειακού «γίγαντα», με επικεφαλής τον επιστήθιο συνεργάτη του Πούτιν, Ιγκόρ Σέτσιν. Τον περασμένο Απρίλιο πάντως η Mercantile & Maritime προχώρησε στην πώληση του στόλου 10 τάνκερς που λειτουργούσε η εταιρία της,Trident.
Όλα τούτα έχουν βρεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος καθώς τα τελευταία χρόνια βγήκαν στην επιφάνεια διαφορές με τους Κούρδους και άλλους πελάτες, ενώ πρόσφατα υπήρξαν αποκαλύψεις με πρωταγωνιστή τον Πακιστανό oil trader.
ΑΛΛΑΓΗ «ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ»;
Διαμορφώνοντας έτσι ένα γριφώδες «παζλ» γύρω από τις εξελίξεις που αφορούν πλέον και τη Cetracore-JetOil.
Χωρίς κανείς να μπορεί να απαντήσει, αυτή την ώρα, με βεβαιότητα, στο καίριο ερώτημα. Αν, δηλαδή, ο «ανασχηματισμός» στη διοίκηση σημαίνει την είσοδο στην εταιρία ενός νέου στρατηγικού παίκτη ή, επί της ουσίας, απλά την αλλαγή «διαχειριστή». Ο καιρός θα δείξει…
Η εκτόξευση των πωλήσεων και το ομολογιακό δάνειο των 97 εκ.
Όπως έχει γράψει η “D” τα στελέχη της Cetracore, αξιοποίησαν στο έπακρο την προνομιακή τοποθέτηση της Jetoil στη B. Eλλάδα, με επίκεντρο τις αποθηκευτικές εγκαταστάσεις στο Kαλοχώρι, – με 15 δεξαμενές δυναμικότητας 220.000 τόνων, αντιπροσωπεύοντας το 15% της συνολικής αποθηκευτικής δυνατότητας της χώρας σε καύσιμα-, και προχώρησαν σε μεγάλες εισαγωγές «χτυπώντας» σε κάποιες περιπτώσεις και τις τιμές με στόχο να κερδίσουν μερίδια. Παράλληλα, οργανώνεται και το δίκτυο πρατηρίων της εταιρίας. Η προσπάθεια απέδωσε καρπούς, όπως φαίνεται και από τις οικονομικές επιδόσεις του 2019, που «εκτοξεύθηκαν».
Έτσι, η Cetracore-JetOil έκανε πωλήσεις 332,75 εκ. (από 80,35 εκ. το 2018) καταγράφοντας αύξηση 314%, ενώ σε επίπεδο όγκων έφτασε τις 344.854 μετρικούς τόνους από 76.590 μ.τ. (+350%). Από αυτούς, το πετρέλαιο αντιπροσωπεύει πωλήσεις 259 εκ., έναντι 60,5 εκ. (+328%) και η αμόλυβδη βενζίνη 73,77 εκ. έναντι 19,8 εκ. (+272%). Ωστόσο η εταιρία εξακολουθεί να παραμένει σε ζημιογόνα τροχιά. Στα ενδιαφέροντα στοιχεία πάντως, περιλαμβάνεται η ΑΜΚ ύψους 6,2 εκ. τον περασμένο Ιούνιο, ενώ στις 16 Ιουλίου υπογράφτηκε συμφωνία για την έκδοση ομολογιακού δανείου ποσού έως 97 εκ. ευρώ, με την Credit Bank of Moscow και την Τράπεζα Πειραιώς.
Στο πλαίσιο αυτό, θα εκδοθούν δύο σειρές ομολόγων, για 70 εκ. και 27 εκ., με επιτόκιο 3,9%. Το δάνειο θα εξασφαλίζεται από υποθήκη ποσού 103,75 εκ. επί των εγκαταστάσεων στο Καλοχώρι και στη Μενεμένη.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
