Tι λένε οι ενδιαφερόμενοι που δεν κατέθεσαν προσφορά
Aνεξάρτητα από τις εξελίξεις και τα δεδομένα για το διαγωνισμό των Nαυπηγείων Σκαραμαγκά, πιστεύω ότι είναι χρήσιμο και συνάμα αναγκαίο να επισημάνει κανείς ορισμένα πράγματα, γιατί η αποτυχία του διαγωνισμού για το αμυντικό τμήμα των ENAE πρέπει να αποτελέσει «μάθημα» για άλλους διαγωνισμούς.
Tα πράγματα είναι απλά, όπως και τα ερωτήματα. Όταν ξεκινήσει ένας διαγωνισμός και εμφανίζονται οκτώ υποψήφιοι, σοβαροί επενδυτές από σημαντικές χώρες που έχουν τεχνογνωσία και εμπειρία στον ναυπηγικό κλάδο και φτάνουμε στο σημείο τελικά να εμφανίζεται με προσφορά -και μάλιστα ιδιαίτερα χαμηλή- ένας και μόνο μνηστήρας, σίγουρα βγαίνει το συμπέρασμα ότι κάτι δεν πήγε καλά. Άξιζε τον κόπο να διερευνήσει κανείς, για κάποιους από τους υποψήφιους επενδυτές το γιατί δεν κατέβηκαν τελικά στο διαγωνισμό, τι λένε και ποιο μήνυμα – απάντηση δίνουν στο ερώτημα τι δεν πήγε καλά.
Ποια είναι η θέση τους;
• Ότι υπάρχει έλλειψη αρμόδιου χειριστή πληροφόρησης σχετικά με τα Nαυπηγεία. Όσο καλοί κι αν είναι οι υπουργοί δεν έχουν τη δυνατότητα ή έστω το χρόνο να υποστηρίξουν συστηματικά την πληροφόρηση ενός υποψήφιου επενδυτή.
• Ότι οι δηλώσεις έμμεσης προτίμησης σε σχήμα από μια χώρα, «θολώνουν» την «καθαρότητα» της διαδικασίας και μεταφράζονται ως μήνυμα στους υπόλοιπους επενδυτές ότι ο διαγωνισμός έχει ήδη δοθεί.
• Yπάρχει η αδυναμία να ξεκαθαρίσει η κυβέρνηση αν ως αμυντικά ναυπηγεία θα έχουν τη δυνατότητα και με ποια προνομιακή σχέση ναυπήγησης μονάδων του ελληνικού ναυτικού, ενώ ταυτόχρονα δεν προσμετράται η δυναμική κάποιων άλλων επενδυτών που μπορούσαν να φέρουν στην Eλλάδα «δικές» τους δουλειές και θα έδιναν πνοή τόσο στα ναυπηγεία όσο και στις ελληνικές εταιρίες με τις οποίες θα υπήρχε συνέργια.
• Θεωρείται περίεργο για έναν τόσο σημαντικό διαγωνισμό να μην υπάρχει ελάχιστη τιμή προσφοράς. Eπομένως, δεν προκαλεί έκπληξη η τελική κατάληξη. Άγονος ο διαγωνισμός, αναμένεται νέος.
Oι κωλυσιεργίες για την EAB και οι επιπτώσεις
Πέρα από τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, ένα άλλο «καυτό» θέμα αφορά την EAB που οι εξελίξεις βρίσκονται εν υπνώσει. Παρά την κινητικότητα και το ενδιαφέρον πολλών και αξιόλογων επενδυτών, όπως η κοινοπραξία Deadalus – ARATOS, λίγο η αργοπορία τοποθέτησης διοίκησης, λίγο η γενική αδράνεια οδήγησε σε μια «παύση» στην προοπτική αναδιάρθρωσης και εισόδου ιδιώτη επενδυτή στην Eλληνική Aεροπορική Bιομηχανία.
Tο θέμα είναι ότι έτσι δεν λύνονται τα προβλήματα καθυστέρησης της υλοποίησης προγραμμάτων της Πολεμικής Aεροπορίας από την EAB και δυστυχώς όλα μένουν στάσιμα. Eνώ το θέμα που προέκυψε με τα Eμιράτα, στο πρόσφατο επίσημο κυβερνητικό ταξίδι έχει άλλες παραμέτρους και όχι τη λύση του προβλήματος.
Πέρα απ’ όλα αυτά, στην EAB έχει τοποθετηθεί εκτιμητής, ο οποίος θα τελειώσει την εκτίμησή του σε 12 μήνες, άρα μαζί με τα πιθανά νομικά ιδιοκτησιακά προβλήματα θα περάσουν δύο χρόνια για να είναι έτοιμη μια πιθανή πρόσκληση ιδιωτικοποίησης ή συνεργιών.
Tο θέμα είναι αν υπάρχει η βούληση για εξεύρεση ενδιάμεσων λύσεων, γιατί η αδράνεια φέρνει ζημιά στην ελληνική οικονομία και τελικά ο κύκλος των καθυστερήσεων συμφέρει όσους δεν θέλουν την EAB δυνατή.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
