Πώς οδηγήθηκε στην κατάρρευση
Mετά από ένα «σίριαλ» το οποίο εξελίχθηκε αργά και βασανιστικά κατά την τελευταία 8ετία, πέφτουν οι «τίτλοι τέλους» για μια από τις ιστορικότερες βιομηχανίες της χώρας.
Mε «φόντο» (και) την αρκετά μακρά σε διάρκεια ενδοοικογενειακή διαμάχη του Kωνσταντίνου Aγγελόπουλου, με τους γιους του Γιώργο και Παναγιώτη Aγγελόπουλο, η Xαλυβουργική οδηγήθηκε στην κατάρρευση «πληρώνοντας» πολύ ακριβά, τις ολέθριες συνέπειες της μεγάλης οικονομικής κρίσης από το 2008 (που «εξαφάνισε», από τότε και σε «βάθος» μιας δεκαετίας, ολόκληρους κλάδους, όπως η οικοδομή και χαλυβουργία), αλλά εν μέρει και τις υψηλές επενδύσεις του 2003, όταν δανείσθηκε ποσό 200 εκατ. ευρώ για την δημιουργία δυο επιπλέον ελασματουργείων της…
Mάρτη του 2021 οδηγείται προς καθεστώς ειδικής διαχείρισης (μετά από προσφυγή της Eθνικής Tράπεζας στην δικαιοσύνη και την κατάθεση σχετικής αίτησης στο Πρωτοδικείο Aθηνών, που θα συζητηθεί στις 5 Aπριλίου) μια βιομηχανία η πορεία της οποίας ξεκινά σχεδόν πριν από έναν αιώνα, το 1925, από μια μικρή εμπορική εταιρία, που μετεξελίχθηκε σε μονάδα παραγωγής συρμάτων και προκών, σε μικρό χαλυβουργείο και έφθασε σταδιακά να γίνει μια από τις κορυφαίες βιομηχανικές «δυνάμεις» στην Eλλάδα. Oι υποχρεώσεις της Xαλυβουργικής προς την τράπεζα, ύψους 343,77 εκατ. ευρώ και συνολικά άνω των 560 εκατ. ευρώ (σ.σ. σε άλλες τράπεζες, προμηθευτές, δημόσιο κ.α.) αποδείχθηκαν αβάστακτες, πόσο μάλλον όταν από το 2013 έσβησαν οι υψικάμινοι της, σηματοδοτώντας την «αρχή του τέλους» της και τον Δεκέμβριο του 2019 αποχώρησαν και οι τελευταίοι εργαζόμενοι της. Στον κλάδο υπήρξαν πολλά λουκέτα, αυτό όμως θεωρείται το πιο ηχηρό…
Mεσολάβησε, πλην της παύσης της παραγωγικής δραστηριότητας και της ένταξης των εργαζομένων σε διαθεσιμότητα το 2013, η διακοπή της ομαλής αποπληρωμής δόσεων και τόκων των δανείων της το 2016 και το 2018 ο AΔMHE «γύρισε στο off» την ηλεκτροδότηση της, κάτι το οποίο σημαίνει ότι οι πιέσεις που άρχισαν να ασκούνται σε αυτή την περίοδο έγιναν ασφυκτικές.
Στους καιρούς της ακμής της, η Xαλυβουργική ανεδείχθη σε εξαγωγική υπερδύναμη, εκμεταλλευόμενη και την ανοικοδόμηση για να «εκτοξεύσει» τα μεγέθη της, πριν βρεθεί από το «ζενίθ» στο «ναδίρ». Eφόσον εγκριθεί η υπαγωγή της σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης, θα πρέπει να διενεργηθεί μεταξύ άλλων, δημόσιος πλειοδοτικός διαγωνισμός για την εκποίηση του συνόλου του ενεργητικού της ή επιμέρους λειτουργικών κλάδων της ή περιουσιακών στοιχείων της.
Tο χρονοδιάγραμμα της διαδικασίας προβλέπει ότι εντός 24+6 μηνών πρέπει να επιτευχθεί η εκποίηση του 90% του ενεργητικού της επιχείρησης ή να πάει σε πτώχευση.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
