Το μήνυμα που έχει δοθεί από τη Μεγάλη Βρετανία είναι σαφές. Μοναδική λύση για τη Vodafone Ελλάδος είναι πλέον η συγχώνευση με τη Wind.
Αν και η επιχειρούμενη ενοποίηση ενδεχομένως θα περάσει από χίλια κύματα, καθώς υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με την έγκρισή της από την Επιτροπή Ανταγωνισμού – κυρίως την Ευρωπαϊκή – που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στα θέματα «ολιγοπωλίου», είναι άκρως ανησυχητικά. Το ίδιο μάλιστα και οι εκτιμήσεις για τα επόμενα χρόνια, αφού η ευρισκόμενη στη δεύτερη θέση στην αγορά των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας Vodafone, χάνει διαρκώς μερίδια και μειώνει τα έσοδά της.
Το στοίχημα που έχουν επωμισθεί ο διευθύνων σύμβουλος κ. Γλαύκος Περσιάνης και ο πρόεδρος κ. Νίκος Σοφοκλέους (φωτό) σαφώς δεν είναι και το ευκολότερο, εάν από τη μια πλευρά υπολογίσει κανείς το «ράλι» προσφορών και την λανθασμένη πολιτική που ακολουθήθηκε τα τελευταία χρόνια και από το δύσκολο οικονομικό περιβάλλον που «δίνει» η χώρα, το οποίο δεν επιτρέπει στους Έλληνες να «τρελαίνονται», όπως συνέβαινε μέχρι τώρα με τις συσκευές και τα προγράμματα κινητής τηλεφωνίας.
Ο καταιγισμός απολύσεων με στόχο την περιστολή δαπανών, η «κατάργηση» ακόμα και κεραιών που έχουν ως αποτέλεσμα την αποδυνάμωση του σήματος των καταναλωτών, οι οικονομίες κλίμακος και η κατάργηση των σούπερ προσφορών, σαφώς και γίνονται προκειμένου να περιοριστούν οι ζημιές της εταιρείας που έχει χάσει μέσα σε μία τριετία έσοδα 685 εκατ. ευρώ, εστιάζεται και στην αντίθεση των κερδών του παρελθόντος. Για παράδειγμα, τα κέρδη του 2005 ήταν 435 εκατ. ευρώ και το 2007 έφτασαν τα 270 εκατ. ευρώ.
Το ευτύχημα για τη Vodafone είναι ότι ανήκει σε ένα πραγματικά μεγάλο πολυεθνικό κολοσσό, ο οποίος όμως πολλές φορές έχει «τρίξει» τα δόντια του για τους εν Ελλάδι χειρισμούς και έχει προχωρήσει σε αντικαταστάσεις στελεχών. Η «εμπλοκή» Κορωνιά στο σκάνδαλο των υποκλοπών, η «αυτοκτονία» κ.λ.π. σαφώς και προξένησαν ζημιά στην εταιρία, αλλά η μεγάλη ζημιά επήλθε κυρίως από τα λάθη των υπευθύνων στα υψηλά κλιμάκια της Vodafone, η οποία εξακολουθεί να λειτουργεί με τη νοοτροπία του «βυζαντίου» και του κυρίαρχου της αγοράς.
