Τι ζητάνε
Η συνέχιση του αγώνα για να κρατηθεί η ΛΑΡΚΟ ανοιχτή και η ανάδειξη με κάθε τρόπο των εγκληματικών πολιτικών της κυβέρνησης κυριάρχησε στη συνεδρίαση του συντονιστικού των Σωματείων Εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ, τα οποία τις επόμενες ημέρες μέσα από συλλογικές διαδικασίες θα καθορίσουν τα επόμενα αγωνιστικά τους βήματα.
Στο πλαίσιο αυτό κατά την διάρκεια του Συντονιστικού που πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της Τετάρτης 9 Μάρτη, οι εκπρόσωποι των Σωματείων συνέταξαν επιστολή προς τον πρωθυπουργό, τον πρόεδρο της Βουλής και τους επικεφαλής των κομμάτων του κοινοβουλίου, ζητώντας άμεση πολιτική πρωτοβουλία για τη ΛΑΡΚΟ και να σταματήσουν τα σχέδια για τις απολύσεις των εργαζομένων που οδηγούν σε ενδεχόμενο οριστικό κλείσιμο της εταιρείας.
Επισημαίνουν για μία ακόμη φορά την τεράστια αξία της ΛΑΡΚΟ και προσδιορίζουν ότι η εκτόξευση της τιμής του νικελίου και οι προβλέψεις για διατήρηση σε υψηλά επίπεδα, επιβεβαιώνουν τις θέσεις και τις προτάσεις των Σωματείων και παράλληλα αναδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο το έγκλημα της κυβέρνησης.
Παράλληλα κατά τη διάρκειας του Συντονιστικού κυριάρχησε η ενότητα και αποφασιστικότητα για συνέχιση του αγώνα προκειμένου να παραμείνει η ΛΑΡΚΟ ανοιχτή, να διασφαλιστούν όλες οι θέσεις εργασίας και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Καταγγέλθηκε η διαδικασία της διαβούλευσης προσχηματική και συνολικότερα η τακτική της κυβέρνησης να κρύβεται πίσω από την ειδική διαχείριση, μη δίνοντας απαντήσεις στα ερωτήματα των εργαζομένων, απορρίπτοντας τις προτάσεις τους που διασφαλίζουν τη συνέχιση της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ και πιέζοντας να κλείσει η διαδικασία με συνοπτικές διαδικασίες.
Σημειώνεται ότι την Πέμπτη 10 Μάρτη θα πραγματοποιηθεί τηλεδιάσκεψη που ορίστηκε με πρωτοβουλία της περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας και θα συμμετέχουν οι τρεις αρμόδιοι υπουργοί, βουλευτές των περιοχών που δραστηριοποιείται η ΛΑΡΚΟ και εκπρόσωποι περιφερειακών παρατάξεων, ενώ θα συμμετέχουν και εκπρόσωποι των Σωματείων προκειμένου να αναδείξουν το έγκλημα σε βάρος της ΛΑΡΚΟ και το δίκιο των θέσεων τους.
Ανοιχτή επιστολή
Στην επιστολή τους τα Σωματεία της ΛΑΡΚΟ τονίζουν αρχικά ότι “σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι τώρα η ΛΑΡΚΟ σταματά έμμεσα τη λειτουργία της σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, κλέβοντας τον μόχθο των εργαζομένων και οδηγείται σε “αχαρτογράφητα νερά” με ενδεχόμενο οριστικό κλείσιμο”, και επισημαίνουν ότι “οι σημερινές ειδικές συνθήκες επιβάλλουν επανασχεδιασμό της εξυγίανσης της”.
Σημειώνουν επίσης ότι από τον Ιούνιο του 2020, με το τεκμηριωμένο και αναλυτικό υπόμνημα που κατέθεσαν στη Βουλή, έχουν αναδείξει την τεράστια αξία και την σημασία της ΛΑΡΚΟ, τις αιτίες της απαξίωσης αλλά και τις δυνατότητες αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου και των εγκαταστάσεων της εταιρείας προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος.
Τονίζουν, ότι μετά από δύο χρόνια καθεστώς ειδικής διαχείρισης με στόχο την εκκαθάριση εν λειτουργία, και “ως εργαζόμενοι που αγωνιούν και παλεύουν για την διασφάλιση της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ, του μεροκάματου τους και των νόμιμων δικαιωμάτων τους, θέλουμε να σας επισημάνουμε τα παρακάτω κρίσιμα ζητήματα:
Πλούτος δισεκατομμυρίων στα χέρια των μονοπωλίων
Κάνοντας αναφορά στην εκτόξευση της τιμής του νικελίου και τη συνολικότερη αξία στη λεγόμενη “πράσινη μετάβαση” τα σωματεία της ΛΑΡΚΟ τονίζουν:
“Λόγω της μεταστροφής της παγκόσμιας παραγωγής στην «πράσινη μετάβαση» και την ηλεκτροκίνηση, απαιτείται η κατασκευή συσσωρευτών ενέργειας (μπαταρίες) από τα δυσεύρετα απαραίτητα συστατικά που είναι τα υπάρχοντα – χαρακτηρισμένα ως στρατηγικής σημασίας από την ΕΕ – προϊόντα της ΛΑΡΚΟ (Νικέλιο και Κοβάλτιο), των οποίων άμεσα και για πάρα πολλά χρόνια η ζήτηση θα πολλαπλασιαστεί με αντίστοιχη αύξηση των τιμών. Ήδη αυτές τις ημέρες η τιμή του Νικελίου έσπασε κάθε ιστορικό ρεκόρ όλων των εποχών, κυμαινόμενη σε ασύλληπτα νούμερα δεκάδων χιλιάδων $/ton, αγγίζοντας στις 8/3/2022 τις 101.365$/tn ενεργοποιώντας την διακοπή της διαπραγμάτευσης του νικελίου στο Χρηματιστήριο Μετάλλων του Λονδίνου (LME)”, σημειώνει το σωματείο επισημαίνοντας ότι όλες οι μελέτες διεθνών οργανισμών δείχνουν αυξητικές τάσεις, σταθερές και μεγάλης διάρκειας.
Σημειώνουν επίσης “ότι μόνο τα εξερευνημένα κοιτάσματα που υπάρχουν,ανέρχονται σε αποθέματα της τάξεως των 2 εκατ. τόνων Νικελίου” και τονίζουν τα τεράστια μεγέθη κερδοφορίας της ΛΑΡΚΟ, με το κόστος παραγωγής να είναι προ ειδικής διαχείρισης περίπου 13.000€/ton, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται η αξιοποίηση της προστιθέμενης αξίας του κοβάλτιου που μέχρι σήμερα είναι ανεκμετάλλευτη, η παραπέρα αξιοποίηση του σίδηρονικελίου με την καθετοποίηση της παραγωγής μέσα από μονάδα παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα και την αξιοποίηση των υποπροϊόντων της. “Με πολιτική βούληση και απόφαση, εν όψει των ειδικών συνθηκών, τα κέρδη μπορούν να είναι σε ασύλληπτα μεγέθη”, αναφέρουν χαρακτηριστικά τα σωματεία.
Υπερχρέωση, απαξίωση και ξεπούλημα
Στη συνέχεια της επιστολής τους τα Σωματεία, σημειώνουν ότι αξιοποιήθηκαν προσχηματικά τα χρέη προς τη ΔΕΗ ( μέτοχο της ΛΑΡΚΟ) και τα πρόστιμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για «παράνομες κρατικές ενισχύσεις», προκειμένου να τεθεί η ΛΑΡΚΟ σε εκκαθάριση εν λειτουργία και “να μεγιστοποιηθεί το τίμημα της αξίας πώλησης της προς όφελος του Δημοσίου συμφέροντος”, όπως αναφέρεται στην απόφαση του εφετείου Αθηνών με την οποία τέθηκε η ΛΑΡΚΟ σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης.
“Με ευθύνη των αρμόδιων Υπουργών Π.Ε.Ν / Οικονομικών και της ειδικής διαχείρισης παρά τις επανειλημμένες καταγγελίες μας, η εταιρία λίγο πριν την κατάθεση των δεσμευτικών προσφορών από τους υποψήφιους επενδυτές, έχει πλήρως απαξιωθεί (εργοστάσιο με μειωμένη παραγωγή στο 20% προ ειδικής διαχείρισης με απώλεια εσόδων εκατοντάδων εκ.€ και εγκαταλελειμμένα Μεταλλεία). Οι αρμόδιοι Υπουργοί, χωρίς ντροπή μας δηλώνουν πως όλος αυτός ο βιομηχανικός κολοσσός ανεκτίμητης αξίας και προοπτικής θα ”χαριστεί’ έναντι σχεδόν μηδενικού αντίτιμου”, τονίζουν τα σωματεία αναδεικνύοντας την περαιτέρω απαξίωση της εταιρείας. Και προσθέτουν:
“Παράλληλα μας λένε πως θα πρέπει να ικανοποιηθούν όλοι οι όροι των υποψήφιων επενδυτών (περιβαλλοντολογικό, ενεργειακό, απολύσεις εργαζομένων, κλπ). Και όλα αυτά κάτω από το τεχνητά εκβιαστικό αφήγημα- δίλημμα, ότι μόνο έτσι θα βρεθεί ο «σωτήρας» της ΛΑΡΚΟ η διαφορετικά θα οδηγηθεί στο κλείσιμο”.
Απολύσεις, ξεσπίτωμα και λουκέτο
Κάνοντας αναφορά στις τρέχουσες εξελίξεις τα σωματεία σημειώνουν ότι η διαδικασία της εκκαθάρισης βρίσκεται στη δεύτερη φάση των διαγωνισμών και στην κατάθεση δεσμευτικών προσφορών, ενώ παράλληλα η ειδική διαχείριση σε συνεννόηση με το αρμόδιο υπουργείο, σε μία αιφνιδιαστική και εκτός αρχικού προγραμματισμού κίνηση, κάλεσε τους εργαζόμενους σε μία προσχηματική διαβούλευση προκειμένου να τους απολύσει όλους μέχρι τέλος Μαρτίου.
“Απολύονται οι 1060 εργαζόμενοι που σήμερα εργάζονται στην εταιρία και με μοναδικό κριτήριο την ηλικία θα επαναπροσληφθούν οι 750 εργαζόμενοι κάτω των 55 ετών μέχρι το τέλος της ειδικής διαχείρισης, όπου θα απολυθούν και αυτοί για να ξαναεπαναπροσληφθούν όσοι κριθούν απαραίτητοι από την ενδεχόμενη εγκατάσταση του νέου επενδυτή,που θα επιλεγεί από την διαδικασία των δύο διαγωνισμών και που στην καλύτερη περίπτωση θα είναι μετά από αρκετούς μήνες”, σημειώνουν τα Σωματεία και επισημαίνουν:
“Στην περίπτωση που δεν βρεθεί επενδυτής προβλέπεται η ΛΑΡΚΟ να οδηγηθεί σε πτώχευση και σε οριστικό κλείσιμο. Σημειωτέον ότι ο αρχικός σχεδιασμός όπως είχε ανακοινωθεί από τα αρμόδια Υπουργεία και από την ειδική διαχείριση, ήταν η συνέχεια της παραγωγικής διαδικασίας όπως ήταν προ της ειδικής διαχείρισης μέχρι την τοποθέτηση του νέου επενδυτή, όπου και θα απολύονταν όλοι οι εργαζόμενοι για να επαναπροσλάβει όσους κρίνει ο επενδυτής”.
Κίνδυνος για ενδεχόμενο οριστικό κλείσιμο
Στο πλαίσιο αυτό τα Σωματεία στην επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό, τον πρόεδρο της Βουλής και τους επικεφαλής των πολιτικών κομμάτων της Βουλής, τονίζουν ότι οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ εκτός από διαφωνία τους για τα σχέδια της κυβέρνησης και τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας τους, συνεχίζουν να αγωνίζονται ενάντια στον κίνδυνο οριστικού λουκέτου της ΛΑΡΚΟ.
Τονίζουν μάλιστα ότι “η πρόχειρη και αιφνιδιαστική αλλαγή του αρχικού σχεδιασμού υλοποίησης της ειδικής διαχείρισης και ειδικά η οριστική απομάκρυνση 300 εργαζομένων πάνω από 55 ετών, οι οποίοι προέρχονται κυρίως από επιστημονικό και στελεχιακό προσωπικό και κατέχουν είναι τη μοναδική τεχνογνωσία της ΛΑΡΚΟ, πρακτικά σημαίνει μεγαλύτερη απαξίωση της παραγωγικής διαδικασίας, μη ασφαλή λειτουργία και μάλιστα σε μια αιματοβαμμένη εταιρία με πάνω από 80 νεκρούς εργάτες, και ενδεχόμενο οριστικό κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ”.
Παράλληλα τα σωματεία χαρακτηρίζουν “αδιανόητο και εγκληματικό για την εθνική οικονομία, τις τοπικές κοινωνίες και τους εργαζόμενους να χαθεί παραγωγή σημαντικής αξίας με αυτές τις υψηλές τιμές του νικελίου, μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία των διαγωνισμών”, ενώ τονίζουν ότι ακόμη πιο αδιανόητο και εγκληματικό το ενδεχόμενο να μην υπάρξει επενδυτικό ενδιαφέρον και να οδηγηθεί η ΛΑΡΚΟ σε πτώχευση, κλείνοντας οριστικά και μαραζώνντας ολόκληρες περιοχές σε πέντε νομούς της χώρας.
Προσδιορίζουν μάλιστα ότι η διακοπή της λειτουργίας της ΛΑΡΚΟ “θα προσθέσει χιλιάδες ανέργους και θα στερήσει από την Εθνική Οικονομία πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ανά έτος και τα οποία μάλιστα λόγω μεγάλης κερδοφορίας θα μπορούν να αποπληρώνουν και ζημιές του παρελθόντος προς όφελος όλων των πιστωτών”.
Και προσθέτουν: “Ενδεικτικά και με βάση τα παραγωγικά και οικονομικά στοιχεία προηγούμενων ετών προ ειδικής διαχείρισης με μια μέση ετήσιαπαραγωγή 18.000 τον. Νι υπολογιζόμενη με τις σημερινές τιμές πώλησης των περίπου 50.000 $ /τον (τιμή κλεισίματος πριν την διακοπή της διαπραγμάτευσης του νικελίου στο LME) θα μπορεί να δημιουργήσει ετήσια έσοδα της τάξεως του 1 δισ.$ με ετήσιο μέσο λειτουργικό κόστος της τάξεως των 250-300.εκατομ.$. Εάν δε, επαληθευτούν οι εκτιμήσεις των ειδικών για μελλοντικό υπερδιπλασιασμό των τιμών πώλησης του Νι συν την προστιθέμενη αξία από την αξιοποίηση του Κοβαλτίου, τότε θα μιλάμε για τεράστια μεγέθη κερδοφορίας που σε ελάχιστο χρόνο θα αποσβέσουν τις όποιες επενδύσεις χρειαστούν και θα υπερκαλύψουν τις όποιες αυξήσεις σε ενέργεια και πρώτες ύλες”.
Συνεχίζοντας τα Σωματεία εκφράζουν τον προβληματισμό τους για αναφορές σχετικά με την διαδικασία των διαγωνισμών και σημειώνουν ότι “σε καμιά περίπτωση όμως δεν μπορούμε να κατανοήσουμε την προχειρότητα του σχεδιασμού πίσω από μια τέτοια παράτυπη και πρωτοφανή ενέργεια για τα εργασιακά πράγματα της Χώρας και πιθανόν πρωτόγνωρη σε παγκόσμιο επίπεδο. Δηλαδή σε διάστημα λίγων μηνών, γίνονται ομαδικές απολύσεις σε όλο το προσωπικό, επαναπροσλαμβάνεται αμέσως ένα μέρος αυτού με διαφορετικές συμβάσεις εργασίας, μετά ξαναπολύονται όλοι για να επαναπροσληφθεί αμέσως ένα μέρος και πάλι με νέες συμβάσεις εργασίας!”.
Να σταματήσουν τα σχέδια απολύσεων και λουκέτου
Επισημαίνοντας τις “νέες διαμορφωμένες ειδικές συνθήκες που επικρατούν στην χώρα μας, την επιβάρυνση της Εθνικής Οικονομίας της πανδημία, την υφιστάμενη μεγάλη ανεργία την τεράστια αύξηση των χρηματιστηριακών τιμών του Νικελίου και Κοβαλτίου ως προϊόντα στρατηγικής αξίας όχι μόνο για την χώρα μας αλλά και για την ΕΕ ιδιαίτερα μετά τις πρόσφατες πολεμικές συρράξεις”, τα Σωματεία σημειώνουμε ότι διαμορφώνεται ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον που απαιτεί αναθεώρηση των οποίων προηγούμενων σχεδιασμών για το μέλλον και την προοπτική της ΛΑΡΚΟ.
Τα αιτήματα
“Ζητάμε την άμεση παρέμβαση σας προκειμένου:
1. Να σταματήσει άμεσα το σχέδιο αναγκαστικής εξόδου από την εταιρεία των 300 εργαζομένων που έχουν συγκεντρωμένη τη μοναδική τεχνογνωσία της ΛΑΡΚΟ θα είναι εγκληματικό να χαθεί ένα σημαντικό κεφάλαιο της ΛΑΡΚΟ πριν βρεθεί οριστική λύση στο θέμα της εξυγίανσης της θα είναι επικίνδυνο για την ασφαλή λειτουργία την απαξιώνει ακόμη περισσότερο και την οδήγησε ενδεχόμενο κλείσιμο.
Σε κάθε περίπτωση η οποιαδήποτε μεταβολή των εργασιακών σχέσεων, πρέπει να απευθύνεται στο σύνολο του προσωπικού και μέσα από μια ουσιαστική διαβούλευση με τους εργαζόμενους.
2. Λόγω των ειδικών συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί στην Χώρα μας και όχι μόνο, σε σχέση με ότι ίσχυε πριν τρία χρόνια, να εξεταστεί κάθε δυνατή εναλλακτική εξυγίανση των συσσωρευμένων υποχρεώσεων της ΛΑΡΚΟ με γνώμονα την πλήρη αξιοποίηση των αναπτυξιακών της δυνατοτήτων και την διασφάλιση της ενιαίας λειτουργίας, των θέσεων εργασίας και όλων των νόμιμων εργασιακών δικαιωμάτων. Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα της έκβασης του υφιστάμενου σχεδίου εξυγίανσης που διαφαίνεται μη αποτελεσματικό, η απώλεια και έστω μιας ημέρας από την ασφαλή παραγωγική δυνατότητα της ΛΑΡΚΟ, είναι σημαντική.
3. Να δοθεί η δυνατότητα στους εργαζόμενους να ενημερώσουν τις αρμόδιες κοινοβουλευτικές επιτροπές προκειμένου να καταθέσουν και τις ρεαλιστικές προτάσεις τους (όπως έχουν κατατεθεί επίσημα στην διαδικασία διαβούλευσης ομαδικών απολύσεων στις 3/3/2022), προκειμένου να επιτευχθεί η υποτιθέμενη πρόθεση που εμπεριέχεται στην «πρόσκληση διαβούλευσης» της ειδικής διαχείρισης, «με γνώμονα την εξασφάλιση της ενιαίας λειτουργίας και την διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων του προσωπικού της ΛΑΡΚΟ» χωρίς να διακυβεύεται είτε η παραπέρα απαξίωση είτε το οριστικό κλείσιμο της ΛΑΡΚΟ με τραγικές συνέπειες για τους εργαζόμενους τις τοπικές κοινωνίες και το δημόσιο συμφέρον”.
Συνεχίζουμε τον αγώνα
Κλείνοντας τα Σωματεία στέλνουν για ακόμη μία φορά μήνυμα ενότητας και αποφασιστικότητας για συνέχιση του αγώνα:
“Σε κάθε περίπτωση οι εργαζόμενοι με βάση τις ομόφωνες αποφάσεις μας και έχοντας στο πλευρό μας όχι μόνο το σύνολο της εργατικής τάξης από όλη την Χώρα αλλά ολόκληρες τις τοπικές κοινωνίες στους 5 νομούς που δραστηριοποιείται (Περιφερειακή/ Νομαρχιακή και Τοπική αυτοδιοίκηση, Κοινωνικούς φορείς, Εκκλησία, Σχολεία, κλπ) θα συνεχίσουμε τον αγώνα με όλες μας τις δυνάμεις μέχρι να διασφαλιστούν όλα τα παραπάνω.
Το χρωστάμε στις οικογένειες μας, στο τόπο μας, στην ίδια την ΛΑΡΚΟ και στους νεκρούς εργάτες που έδωσαν την ζωή τους για να υπάρχει μέχρι σήμερα η εταιρία”.
