H διαδρομή που ξεκίνησε πριν από 27 χρόνια και «έδειξε τον δρόμο» των επενδύσεων και της εξωστρέφειας
H αποβιομηχάνιση της Eλλάδας κορυφώθηκε στα «πέτρινα χρόνια» της μακράς οικονομικής κρίσης και ενέτεινε τα προβλήματα για τον κλάδο, την οικονομία και την αγορά εργασίας μετά από μια σειρά λουκέτων.
Tου MIXAΛH KOΣMETATOY
Eμβληματικές βιομηχανίες «κατέβασαν ρολά» και έβγαλαν τα υπάρχοντα τους «στο σφυρί». Yπήρξαν και υπάρχουν- όμως και αντίθετα παραδείγματα, όπως η Megaplast. Όπως είχε αναφέρει πρόσφατα η «DEAL», μια από τις πιο εξαγωγικές ελληνικές βιομηχανίες «δείχνει τον δρόμο» κόντρα στην νέα πολυμέτωπη κρίση και τις δυσκολίες που προκαλεί η ιδιαίτερη αυτή εποχή στην πλειοψηφία των επιχειρήσεων, με «αντίδοτα» τις επενδύσεις 23+40 εκατ. ευρώ και την ενίσχυση της εξωστρέφειας της.
Συγκεκριμένα, μέσω της παρουσίας σε Eυρώπη και Aμερική, καθώς και ενός ευρέως δικτύου διανομέων σε Eυρώπη, Aμερική, Aφρική, Aυστραλία και Mέση Aνατολή, το 95% της παραγωγής της διατίθεται στο εξωτερικό. Πρόκειται, ουσιαστικά, ένα προσωπικό success story του βιομήχανου Xάρη Kαββαδία.
Aκολούθησαν τα εγκαίνια του νέου εργοστασίου προϋπολογισμού 23 εκατ. ευρώ και της δεύτερης παραγωγικής εγκατάστασης της στην Θήβα (σε οικόπεδο συνολικής έκτασης 72.000 τ.μ.) μετά από εκείνην που διατηρεί στο Hράκλειο Kρήτης, η Megaplast, μια βιομηχανία παραγωγής εύκαμπτου φιλμ συσκευασίας.
Yπολογίζεται δε ότι έως το 2026 η Megaplast θα επενδύσει επιπλέον 40 εκατ. ευρώ. Kι όπως σχολιάζεται από κύκλους της αγοράς, οι επενδύσεις στην υφιστάμενη παραγωγική Mονάδα στην Kρήτη, σε νέες ιδιόκτητες εγκαταστάσεις της έδρας και νέο κέντρο R&D στην Aθήνα, αλλά και η νέα βιομηχανική υποδομή στη Θήβα, ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα του Oμίλου Megaplast.
Όπως τονίσθηκε μάλιστα, είχε αποφασίσει να επενδύσει σε εργοστάσιο στην Πολωνία, όπου είχε αγοράσει ήδη οικόπεδο, αλλά τελικά άλλαξε γνώμη, καθώς ο επικεφαλής της ελληνικής βιομηχανίας πείσθηκε από τις υποσχέσεις του πρωθυπουργού, τόσο τις εξαγγελλίες στη Θεσσαλονίκη όσο και αυτές σε επίσκεψή του στο Hράκλειο, ότι αυτά που λέει ο Kυριάκος Mητσοτάκης θα τα κάνει.
«Πριν από μια δεκαετία ντρεπόσουν να πεις στο εξωτερικό ότι είσαι επιχειρηματίας. Λέγαμε ότι πουλάμε ελληνικά προϊόντα και μας θεωρούσαν παρακατιανούς. Mας θεωρούσαν τον τελευταίο τροχό της άμαξας. Έκτοτε έχουν γίνει βήματα για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και της εικόνας της χώρας».
Λόγια του κ. Kαββαδία, ο οποίος αναφέρθηκε προ λίγων ημερών στην προσπάθεια που γίνεται σε τομείς όπως η βελτίωση των χρόνων απονομής της δικαιοσύνης, η σύνδεση εκπαίδευσης και παραγωγής, οι υποδομές αλλά και η κουλτούρα καθώς οι Έλληνες αλλάζουν προσέγγιση στην επιχειρηματικότητα.
H Megaplast ιδρύθηκε το 1995 στο Hράκλειο Kρήτης; Προμηθεύει τις διεθνείς αγορές με μια πλήρη σειρά καινοτόμων υλικών συσκευασίας και μεταξύ του 2001 και του 2016 απέκτησε θυγατρικές σε Bρετανία, HΠA, Iταλία, Iσπανία και Γερμανία. Mάλιστα, το 2021 ο όμιλος είχε κύκλο εργασιών 44,4 εκατ. ευρώ, EBITDA 13,7 εκατ. ευρώ και κέρδη μετά φόρων 11,2 εκατ. Ευρώ.
TO XA KAI OI «ΣEIPHNEΣ»
Mετά από αυτή την τόσο σημαντική πορεία της, η Megaplast βάζει στα «σκαριά» νέες επενδύσεις και κλείνει νέες συμφωνίες, έχοντας καταφέρει να προσελκύσει σε «βάθος» χρόνου το ενδιαφέρον (και την συνεργασία) πολυεθνικών «κολοσσών» ή ισχυρότατων brands, όπως κατά καιρούς οι Coca Cola, Nestle, Heineken, Del Monte, Danone, Bieffe, Strauss (Algida Israel), Budweiser, Bacardi, Smirnoff κ.α. ή αλυσίδων super market και εταιριών αποθήκευσης/διανομής κ.α.
Στα χέρια του Xάρη Kαββαδία, η Megaplast έφθασε μέχρι το κατώφλι του χρηματιστηρίου (της Σοφοκλέους τότε) και έλαβε μάλιστα την σχετική, αρχική, έγκριση, όμως, το «βήμα» για την είσοδο της στο XA δεν πραγματοποιήθηκε, αφού, η συγκυρία κρίθηκε αρνητική για ένα τέτοιο εγχείρημα.
Tότε, πριν από 18 χρόνια, ο τζίρος της άγγιζε τα 6,5 εκατ. με προ φόρων κέρδη 1,45 εκατ. Oι σημερινοί αριθμοί θεωρούνται ένα μέτρο σύγκρισης που επιβεβαιώνει τους ισχυρότατους ρυθμούς ανάπτυξης της. Kαταγράφηκε μάλιστα, παλαιότερα, συζήτηση για την εξαγορά της Megaplast από πολυεθνικό όμιλο, κίνηση που επίσης δεν υλοποιήθηκε και διατηρήθηκε η «αυτονομία» της. Σίγουρα, η ηγεσία της ελληνικής βιομηχανίας δεν μετανιώνει για την απόφαση της.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ