Προβληματίζουν η έλλειψη στρατηγικής για την αύξηση των εξαγωγών και την αντιμετώπιση των εισαγωγών τσιμέντου
Όταν μια από τις ιστορικότερες τσιμεντοβιομηχανίες της Ελλάδας, η ΑΓΕΤ Ηρακλής άλλαξε… χέρια και πέρασε σε εκείνα των Γάλλων της Lafarge με CEO τον Bruno Lafont, πολλοί ήταν εκείνοι που θεώρησαν ότι η ενίσχυση των ταμείων τους με νέα κεφάλαια κάθε που θα παρίστατο ανάγκη ήταν σίγουρη, δεδομένου ότι στηρίζονταν στις… πλάτες ενός γαλλικού κολοσσού.
Πλέον όμως, η κατάσταση δεν είναι τόσο «ιδανική», όπως παρουσιαζόταν πριν από μερικά χρόνια και πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι Γάλλοι είναι επικεφαλής της ελληνικής εταιρείας χωρίς στην… ουσία να είναι. Από το περασμένο καλοκαίρι, οι εργαζόμενοι, οι οποίοι αγωνιούν για το μέλλον της εταιρείας, είχαν με ανακοίνωσή τους τονίσει ότι οι Γάλλοι της Lafarge φαίνεται να αδρανούν και μοιάζει σα να έχουν αφήσει την ΑΓΕΤ Ηρακλής στην… τύχη της.
Μάλιστα τα γεγονότα που τους έχουν οδηγήσει σε αυτή την άποψη είναι ότι δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη πολιτική αντιμετώπισης των εισαγωγών τσιμέντου και ότι δεν γίνεται καμία σοβαρή προσπάθεια αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης με αύξηση της εξαγωγικής δραστηριότητας για την διασφάλιση της βιωσιμότητας των εργοστασίων και της βελτίωσης των οικονομικών αποτελεσμάτων. Αντιθέτως παρουσιάζεται έντονη κινητοποίηση στις προσπάθειες πώλησης περιουσιακών στοιχείων που ανήκουν στον όμιλο. Όπως έγινε τον περασμένο Μάιο, οπότε και πούλησε τα ιδιόκτητα γραφεία της εταιρείας στην Λυκόβρυση και μετέφερε τις διοικητικές υπηρεσίες στην Παιανία.
Την ίδια ώρα η ΑΓΕΤ Ηρακλής, που μετρά 100 χρόνια παρουσίας από την ίδρυσή της στην Ελλάδα, σημείωσε «βουτιά» στις πωλήσεις της τάξεως του 30% και αυξημένες ζημιές στο εννεάμηνο του 2011. Πιο συγκεκριμένα οι ζημίες μετά από φόρους ανήλθαν στα 32,22 εκατ. ευρώ, όταν την αντίστοιχη περίοδο του 2010 ήταν 14,09 εκατ. ευρώ.
Στην μητρική εταιρεία στη Γαλλία, πολλοί ψιθυρίζουν στα «πηγαδάκια» ότι στην ουσία θεωρούν την επένδυση στην Ηρακλής άλλη μια ζημιογόνα επένδυση, όπως κι εκείνες της Credit Agricole στην Εμπορική και της Societe Generale στην Γενική.
Αναβρασμός
Η στρατηγική των περικοπών κόστους είναι εκείνη που επιλέγει η τσιμεντοβιομηχανία για να μπορέσει να ανταποκριθεί στο δύσκολο οικονομικό περιβάλλον και ήδη ετοιμάζεται «γερό ψαλίδισμα» στο εργοστάσιο της Χαλκίδας, γεγονός που έχει προκαλέσει έντονη ανησυχία και αναβρασμό στις τάξεις των εργαζομένων.
Πληροφορίες θέλουν εκπροσώπους της διοίκησης να έχουν ήδη πραγματοποιήσει τις πρώτες συναντήσεις με τους εργαζόμενους στη συγκεκριμένη μονάδα με αντικείμενο την κατάργηση της απογευματινής βάρδιας και της διατήρησης μόνο της πρωινής.
Αν και η διοίκηση έχει δεσμευτεί πως το μέτρο αυτό γίνεται καθαρά για μείωση του λειτουργικού κόστους και δεν θα επιφέρει περικοπές σε θέσεις εργασίας και μισθούς, κάποιοι δεν το πιστεύουν αυτό. Αντιθέτως υποστηρίζουν πως ίσως η κατάργηση της βάρδιας αποτελέσει προάγγελο και για άλλα πιο επώδυνα μέτρα. Τα μηνύματα άλλωστε και από τα υπόλοιπα εργοστάσια μόνο θετικά δεν είναι. Ήδη από τον Αύγουστο, στη μονάδα στον Βόλο αποφασίστηκε η προσωρινή αναστολή της λειτουργίας του, καθώς η καθίζηση που επικρατεί στην κατασκευαστική αγορά είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθεί το stock σιλό και να σταματήσει η παραγωγή για έναν μήνα.
