Η νέα δίκη για ακύρωση παλαιότερης συνέλευσης και το αδιέξοδο της Προοδευτικής
Ο «εμφύλιος» των αδελφών Κούτλα με… αιχμή του δόρατος την τύχη της Προοδευτικής ξεκίνησε πριν από έξι χρόνια, όμως, συνεχίζεται με αμείωτη ένταση.
Μια διαμάχη που έχει ξεφύγει από τα όρια της εταιρίας και έχει φτάσει μέχρι τις δικαστικές αίθουσες, με τους Κωνσταντίνο και Σπύρο Κούτλα να ανταλλάσσουν μύδρους μεταξύ τους.
Ο πρώτος, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της κατασκευαστικής εταιρίας υποστηρίζει πως ο αδελφός του υπονομεύει τις προσπάθειές του να βγάλει τον όμιλο από το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει. Ο δεύτερος τον έχει κατηγορήσει ουκ ολίγες φορές και στις γενικές συνελεύσεις που έχουν πραγματοποιηθεί για διοικητικά λάθη και ελλιπή ενημέρωση γύρω από την εταιρία.
Το «σήριαλ» της κόντρας τους έχει πολλά (70) επεισόδια, όσα και οι αγωγές και οι ενστάσεις στις οποίες έχουν προβεί όλα αυτά τα χρόνια μεταξύ τους. Ένα ακόμη επεισόδιο έλαβε χώρα την περασμένη βδομάδα, καθώς έγινε μια δίκη για αίτημα να κηρυχθεί άκυρη παλαιότερη γενική συνέλευση, αλλά απόφαση δεν υπήρξε.
Δεν είναι η πρώτη φορά που με ανάλογο αίτημα βρίσκονται ο ένας απέναντι στον άλλον στα δικαστήρια. Πριν από μια διετία εκδικάστηκαν εκατέρωθεν αγωγές για την εγκυρότητα ή μη των αποφάσεων της έκτακτης γενικής συνέλευσης της Προοδευτικής τον Σεπτέμβριο του 2007. Ο κ. Κώστας Κούτλας υποστήριξε τότε πως οι αποφάσεις της συνέλευσης για την αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου ήταν απόλυτα σύννομες, ενώ ο κ. Σπύρος Κούτλας είχε αντίθετη άποψη.
Το τελευταίο διάστημα ο Κώστας Κούτλας αγοράζει σε τακτική βάση μετοχές της εταιρίας του, ενισχύοντας την θέση του, αν και πρόκειται για λίγα τεμάχια σε μικρή τιμή.
Μια τακτική που την εφαρμόζει κατά κόρον τα τελευταία χρόνια. Πιο συγκεκριμένα τον Σεπτέμβριο προχώρησε στην αγορά αρχικά 3.500 μετοχών με 240,50 ευρώ, άλλες 500 με 33,80 ευρώ, ενώ στις 23 Αυγούστου είχε αγοράσει 200 μετοχές με 16 ευρώ.
Όσοι παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς την εξέλιξη αυτής της οικογενειακής κόντρας προβλέπουν ότι σχέδιο του κ. Κώστα Κούτλα είναι να ενισχύσει το μετοχικό ποσοστό του για να έχει και μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων στην διοίκηση, ενώ την ίδια ώρα το ποσοστό του Σπύρου έχει περιοριστεί.
Πάντως, από την αρχή της διακυβέρνησης του «καραβιού» της Προοδευτικής, το 1994- μετά τον θάνατο του πατέρα τους Θανάση- τα δύο αδέλφια γρήγορα διαπιστώθηκε πως δεν είχαν καλή χημεία μεταξύ τους και ξεκίνησαν σχεδόν αμέσως οι διαφωνίες για τον τρόπο που έπρεπε να διοικηθεί ο όμιλος.
Οι επιπτώσεις
Η οικογενειακή διαμάχη σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση και την «ανομβρία» κατασκευαστικών έργων αποτελούν «εκρηκτικό μείγμα» που έχει φέρει την Προοδευτική, την άλλοτε κραταιά κατασκευαστική εταιρία που πρωταγωνιστούσε στα μεγάλα δημόσια έργα (φράγμα του Μόρνου, φράγμα του Νέστου, Εθνική Οδό Πατρών κ. α.) σε σημείο να… παραπαίει.
Αν και τους πρώτους μήνες του 2012 είχε έναν μικρό τζίρο, μόλις 60 χιλ. ευρώ, το τελευταίο τρίμηνο δεν κατάφερε να εγγράψει ούτε ένα ευρώ στον κύκλο εργασιών της. Οι ζημίες ανέρχονται σε 4,8 εκατ. ευρώ, τα ίδια κεφάλαιά της φτάνουν μόλις τα 10 εκατ. ευρώ, ενώ οι συνολικές υποχρεώσεις της αγγίζουν τα 25,69 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 13,77 εκατ. ευρώ οι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις.
Χαρακτηριστικό είναι πως η εταιρία «παλεύει» για να κρατηθεί… στη ζωή, αν και έχει μείνει με μόλις 5 εργαζόμενους, έχει πουλήσει σημαντικά περιουσιακά της στοιχεία με κυριότερο την συμμετοχή (7,7%) που κατείχε στην Γέφυρα ΑΕ, μείωσε τον Απρίλιο του 2011 το τεχνικό αντικείμενο στις συμβάσεις με την Άκτωρ του Γιώργου Μπόμπολα και την J&P Άβαξ του Δάκη Ιωάννου στο έργο Αθήνα- Κόρινθος- Πάτρα- Τσακώνα, καθώς δεν είχε τη χρηματική πολυτέλεια να περιμένει το «ξεμπλοκάρισμα» του έργου και να κρατά σε… αχρησία τις υποδομές της, ενώ έχασε και το έργο στην Ιονία Οδό (εργολαβία που είχε πάρει από τον Γιώργο Περιστέρη).
Ακόμη και οι προσπάθειες για την εξεύρεση ενός επενδυτή δεν στέφθηκαν με επιτυχία. Πριν από τέσσερα χρόνια είχε ακουστεί το όνομα της Βιοτέρ ότι επιθυμούσε να αναλάβει τον έλεγχο της εταιρίας, όμως ακόμη και εκεί επικράτησε διχογνωμία.
Ενώ η Βιοτέρ έλεγε πως υπήρξε πρόταση, ο κ. Κούτλας αντέτεινε πως δεν υφίστατο καμία τέτοια επίσημη πρόταση. Έτσι, άλλη μια ευκαιρία χάθηκε για την Προοδευτική ώστε να μπορέσει να βγει από το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει.
Το «ναυάγιο» στα Βαλκάνια
Η Προοδευτική «πληρώνει» σήμερα ακριβά και το τίμημα της απόφασής της να δραστηριοποιηθεί κατασκευαστικά και στα Βαλκάνια πριν από μερικά χρόνια.
Η άνοδος της τιμής του πετρελαίου κατέστησε ιδιαίτερα ζημιογόνο δραστηριότητα την εκτέλεση έργων στην περιοχή, καθώς οι προσφορές που δόθηκαν κατά την διεκδίκησή τους είχαν λάβει υπόψη το πετρελαϊκό κόστος της τάξεως των 20-25 δολαρίων.
Η άρνηση από την εκάστοτε αναθέτουσα αρχή να δώσει την διαφορά που προέκυπτε στο κόστος, δημιούργησε «μαύρες τρύπες» στην ελληνική εταιρία, όπως και σε άλλες.
Πριν από τέσσερις μήνες υπήρξε ωστόσο μια θετική εξέλιξη. Το Διαιτητικό Δικαστήριο ICC εξέδωσε απόφαση για την καταβολή του ποσού 746.620,04 ευρώ ως αποζημίωση στην Προοδευτική από το υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Δημοσίων Έργων της Βουλγαρίας (πλέον τόκων 4% ετησίως) για σύμβαση που αφορούσε στο έργο αποκατάστασης και μερικής ανακατασκευής του αυτοκινητόδρομου II-19 Razlog- Sadovo.
Το ποσό αυτό η Προοδευτικό το αξιοποίησε για την πληρωμή της εγγυητικής επιστολής της Τράπεζας Πειραιώς, ποσού 1 εκατ. ευρώ και η οποία είχε καταπέσει από το 2009.
