Απαίτησαν αύξηση κεφαλαίου 40 εκατ. και αποπληρωμή δανείων σε 5 έτη
Δύο χρόνια πριν, η ΔΕΛΤΑ του ομίλου Vivartia και η ΜΕΒΓΑΛ των Παπαδάκη- Χατζηθεοδώρου υπέγραφαν προσύμφωνο (2 Σεπτεμβρίου 2010) για να προχωρήσει η εξαγορά της δεύτερης από την πρώτη, ταράσσοντας τα… νερά του κλάδου της εγχώριας γαλακτοβιομηχανίας.
Ο «αρραβώνας» έγινε και η αγορά έκανε λόγο τότε για μια νέα εταιρία-υπερδύναμη στον χώρο της που θα εξοικονομούσε σε ετήσια βάση 23 εκατ. ευρώ. Δύο χρόνια μετά όμως, ο επικείμενος «γάμος»… χάλασε πριν καν αρχίσει και οι δύο πλευρές συνεχίζουν αυτόνομη πορεία.
Αν και τα «αγκάθια» για να προχωρήσει η συγκεκριμένη συνένωση είχαν κάνει την εμφάνισή τους από νωρίς, κυρίως από την πλευρά της ΜΕΒΓΑΛ,- της οποίας οι δύο μεγαλομέτοχοι που την ελέγχουν (Παπαδάκης- Χατζηθεοδώρου από τη μια και Συμεωνίδης- Χατζάκου από την άλλη), διαφωνούσαν για την πώληση της εταιρίας-, κρίσιμο ρόλο στο να… κόψει το γάλα του deal, διαδραμάτισε και η στάση των τραπεζών, η οποία «σκλήρυνε» όταν κλήθηκαν να συναινέσουν στην επισφράγιση της συμφωνίας.
Οι απαιτήσεις
Οι πιστώτριες τράπεζες, σύμφωνα με πληροφορίες, ανέβασαν τις απαιτήσεις τους σε σχέση με μια διετία νωρίτερα, λόγω και της επιδείνωσης των χρηματοοικονομικών όρων για σχεδόν όλες τις επιχειρήσεις. Οι νέοι όροι που έθεταν για να δώσουν το «πράσινο φως» επιβάρυναν κατά πολύ τον «λογαριασμό» που καλούνταν να πληρώσουν οι δύο εταιρίες και μάλιστα πριν ακόμη αρχίσει να αποδίδει καρπούς η συμφωνία, κυρίως από πλευράς συνεργειών.
Ποιοι ήταν αυτοί οι όροι; Μία εκ των πιστωτριών τραπεζών φαίνεται να έχει ζητήσει από το προς δημιουργία ενιαίο σχήμα να προχωρήσει σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου κατά 40 εκατ. ευρώ, ενώ άλλη απαίτησε να αποπληρωθούν τα δάνειά της μέσα σε χρονικό διάστημα πέντε ετών.
Δύο προϋποθέσεις πολύ δύσκολο να υλοποιηθούν στην πράξη, δεδομένης της κρίσης στην οικονομία και της επιδείνωσης των μεγεθών των δύο γαλακτοβιομηχανιών τα τελευταία 2- 3 χρόνια (αμφότερες ζημιογόνες στην τελική γραμμή).
Η αλήθεια είναι πως το χαρτοφυλάκιο και των δύο εταιριών βαρύνεται με δανειακές υποχρεώσεις της τάξεως των 465 εκατ. ευρώ- 375 εκατ. ευρώ η Vivartia και 80 εκατ. ευρώ η ΜΕΒΓΑΛ. Και οι δύο πλευρές από την αρχή των συζητήσεων είχαν αφήσει να διαφανεί πως υπήρχαν προβλήματα στην χρηματοδότηση του deal από τις τράπεζες, καθώς στα πλαίσια της συμφωνίας επρόκειτο να εκδοθούν μεγάλα ομολογιακά δάνεια για την «αιμοδότηση» τόσο της εξαγοράς από την Vivartia, όσο και της υλοποίησης του επιχειρησιακού σχεδίου από τις δύο υπό συγχώνευση εταιρίες.
Διάσταση απόψεων
Η επιδείνωση του οικονομικού περιβάλλοντος και κατ’ επέκταση του τραπεζικού αποτελεί τη μία όψη του νομίσματος, όπως υποστηρίζουν επιχειρηματικοί κύκλοι, για το «ναυάγιο» του deal ΜΕΒΓΑΛ- ΔΕΛΤΑ και έπαιξε ίσως τον πιο σημαντικό ρόλο. Η άλλη «όψη» και ταυτόχρονα αιτία του ναυαγίου, ήταν και η διάσταση απόψεων που υπήρχε όλο αυτό το διάστημα ανάμεσα στους μετόχους της ΜΕΒΓΑΛ.
Οι μεν Παπαδάκης- Χατζηθεοδώρου ήταν υπέρ της πώλησης στη Vivartia του ποσοστού τους (43%) έναντι 51,5 εκατ. ευρώ. Στο αντίπαλο «στρατόπεδο» ήταν η οικογένεια Συμεωνίδη- Νίκης Χατζάκου, η οποία ελέγχει ποσοστό 28,5% του μετοχικού κεφαλαίου της ΜΕΒΓΑΛ και από την πρώτη στιγμή είχε αντιδράσει στην συγχώνευση. Το κλίμα ήταν «έκρυθμο» στις τελευταίες γενικές συνελεύσεις με τον δικηγόρο της πλευράς Συμεωνίδη- Χατζάκου να ζητά περαιτέρω ενημέρωση για την πορεία της συμφωνίας και τις συζητήσεις με τις τράπεζες.
Και μπορεί το «ναυάγιο» να φαίνεται ως μια άτυπη «νίκη» για εκείνους, καθώς υλοποιήθηκε ο στόχος της μη ευόδωσης της συμφωνίας, όμως, χάνουν ερείσματα ως προς τις δυνατότητες λήψης αποφάσεων για το μέλλον της γαλακτοβιομηχανίας. Βάσει ρήτρας που υπήρχε στο αρχικό συμφωνητικό, η οικογένεια Παπαδάκη- Χατζηθεοδώρου θα βρεθεί τελικά με αυξημένο το ποσοστό της στο 51% της εταιρίας, αφού η Vivartia υποχρεούται να της πουλήσει το 8% των μετοχών (από 14,5% που ελέγχει συνολικά) έναντι περίπου 10 εκατ. ευρώ.
Σύμφωνα με τον όμιλο MIG, η ΔΕΛΤΑ θα διατηρήσει συμμετοχή της τάξεως του 6,5% στην βορειοελλαδίτικη γαλακτοβιομηχανία. Τα δύο μέρη θα έχουν δικαίωμα προτίμησης (right of first refusal) σε περίπτωση που οποιοδήποτε από αυτά θελήσει να μεταβιβάσει την συμμετοχή του σε τρίτο.
Κύκλοι της αγοράς πάντως, αφήνουν να εννοηθεί ότι ίσως στο τέλος οι δύο εταιρίες είχαν διαφωνία και για το τίμημα. Για την Vivartia η απόκτηση του 57,8% της ΜΕΒΓΑΛ θα κόστιζε συνολικά περί τα 71,1 εκατ. ευρώ.
Η επόμενη μέρα μετά το «ναυάγιο»
Η επόμενη μέρα του «ναυαγίου» της συμφωνίας με την ΔΕΛΤΑ βρίσκει τη ΜΕΒΓΑΛ να «ξεπαγώνει» σχέδια που είχε… παγώσει μέχρι να δει τι θα γίνει με το deal.
Ένα από αυτά είναι η μεγαλύτερη έμφαση στην εξαγωγή με παρουσία σε νέες αγορές, όπως η Ρωσία και η Σουηδία, ενώ δεν αποκλείονται και κάποιες νέες εμπορικές συνεργασίες για την εταιρία. Ορισμένοι επιχειρηματικοί κύκλοι δεν αποκλείουν ούτε και το ενδεχόμενο να υπάρξει μελλοντικά ένας νέος στρατηγικός επενδυτής , αφού πλέον η επιχείρηση ελέγχεται με 51% από τους Παπαδάκη- Χατζηθεοδώρου. Βέβαια και στο παρελθόν, πριν από την ΔΕΛΤΑ, είχαν γίνει δύο ακόμη κρούσεις για την εξαγορά της ΜΕΒΓΑΛ, οι οποίες όμως, έπεσαν στο… κενό.
Η Friesland στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας είχε προσπαθήσει να προσεγγίσει την οικογένεια Παπαδάκη για να αποκτήσει το 43%, αλλά δεν ευοδώθηκαν οι προσπάθειές της.
Η επόμενη ενδιαφερόμενη για την γαλακτοβιομηχανία ήταν η γαλλική Lactalis, αλλά ούτε αυτό το deal προχώρησε εξαιτίας του χαμηλού τιμήματος που προσέφερε.
