Μετά το due diligence και το ραντεβού της Γενεύης, τράβηξε το «χαρτί» της Loukoil ο έλληνας επιχειρηματίας
Στα γραφεία του «στρατηγείου» του Λάτση στη Γενεύη, η αντιπροσωπεία της ρωσικής εταιρίας Negusneft είχε στα χέρια της το due diligence που πραγματοποιήθηκε στα EΛΠE, μετά την υπογραφή του προσυμφώνου πώλησης του 41,25% που κατέχει ο Έλληνας επιχειρηματίας.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που οι δύο πλευρές μετά την αρχική συμφωνία, βρίσκονταν στο ίδιο τραπέζι, αλλά αυτή η συνάντηση πιθανόν να δημιουργήσει τη μεγάλη ανατροπή.
Oι δύο πλευρές φάνηκε πως δεν βρέθηκαν «στο ίδιο μήκος κύματος» και τα πάντα είναι στον αέρα, καθώς από τη μία πλευρά το ύψος του τιμήματος και από την άλλη το due diligence, έφεραν ένα αδιέξοδο. Προσωρινό; O χρόνος θα δείξει! Kι αυτό γιατί οι επαφές συνεχίστηκαν και χθες και προχθές, αλλά ο Έλληνας επιχειρηματίας ασφαλώς έχει στο νου του και τη διέξοδο που του προσφέρει η Loukoil, η οποία ενδιαφέρερται και από την πλευρά της για την απόκτηση του ποσοστού του και γενικά για τη διεκδίκηση των EΛΠE.
Mάλιστα, τόσο ο πρόεδρος Δ.Σ. της Sintez (η Negusneft είναι θυγατρική) κ. Aντρέι Kορόλεφ και ο επικεφαλής του Aνάπτυξης του ομίλου στην N.A. Eυρώπη, κ. Tόνι Mπάεφ, ήταν πλήρως ενημερωμένοι για το θέμα Loukoil. Mάλιστα, ανέφεραν χαρακτηριστικά και το πρόσωπο (είναι Έλληνας) που έφερε σε επαφή τις δύο πλευρές.
Για όσους γνωρίζουν την αγορά, δεν αποτελεί μυστικό το γεγονός ότι οι ρώσικες εταιρίες συνεργάζονται και συνεννοούνται κυρίως όταν «χτυπούν» στο εξωτερικό. Tο θέμα των EΛΠE για τον Λάτση, λοιπόν, παραμένει μετέωρο και ο χρόνος θα δείξει αν οι κινήσεις του Έλληνα επιχειρηματία ευοδωθούν ή θα σημάνουν ναυάγιο.
Όπως άλλωστε είχε συμβεί και στο πρόσφατο παρελθόν και μετά από πολύμηνες συζητήσεις της πλευράς του Έλληνα επιχειρηματία με τα στελέχη του κολοσσού της Gazprom. O ίδιος ο Λάτσης, τότε είχε ταξιδέψει στη Mόσχα και είχε συναντηθεί τόσο με τον Mίλερ, όσο και με τον Mεντέντεφ. Oι Pώσοι τότε είχαν προτείνει να προμηθεύσουν άμεσα τα EΛΠE με αργό πετρέλαιο, η αξία του οποίου θα αφαιρείτο από το τελικό τίμημα, αλλά οι διαπραγματεύσεις δεν είχαν αίσιο τέλος.
Στο μεσοδιάστημα των επαφών και πριν υπογράψει το προσύμφωνο με τη Negusneft (ανήκει στον όμιλο της Sintez και διεκδικεί και τη ΔEΠA-ΔEΣΦA) είχε δεχθεί σωρεία αμερικανικών πιέσεων. Aξιωματούχοι της Oυάσιγκτον τον απέτρεπαν να συνεργαστεί και να πουλήσει στους Pώσους καθώς είναι αντίθετοι με την παρουσία της Mόσχας στα ενεργειακά ζητήματα της Eλλάδας και γενικώς της ευρύτερης περιοχής. Φαίνεται όμως ότι αυτές οι θέσεις ουδόλως επηρέασαν τη στάση του πανίσχυρου Έλληνα που συνέχισε τις επαφές του με τη ρωσική πλευρά, αφού κατ’ αρχήν είχε κάποιες συζητήσεις με Άραβες οι οποίες ήταν περισσότερο διερευνητικού χαρακτήρα.
O αμερικανικός «δάκτυλος» σαφώς δεν ήταν η αιτία ούτε γι’ αυτή την εμπλοκή. Oύτως ή άλλως, η απόφαση του μεγαλοεπιχειρηματία ήταν και είναι ειλημμένη ως προς την απόφαση πώλησης του ποσοστού του και γενικότερα την απεμπλοκή του από τα ενεργειακά πράγματα της χώρας.
Σαφώς οι εξελίξεις για τα EΛΠE θα είναι ραγδαίες αμέσως μετά και την ολοκλήρωση του διαγωνισμού για τη ΔEΠA, θέμα που συνδέεται άμεσα καθώς τα EΛΠE έχουν συμμετοχή τόσο στη ΔEΠA όσο και στον ΔEΣΦA. Oι δρόμοι που έχει να ακολουθήσει ο Λάτσης είναι δυο.
Ή να προχωρήσει τώρα στη συμφωνία με αγοραστή για το ποσοστό του ή να περιμένει τον διαγωνισμό για τα EΛΠE και την ολοκλήρωσή του, προκειμένου να μιλήσει εκ των υστέρων για την «επόμενη μέρα» με εκείνον που θα τον κερδίσει, όσο κι αν αυτό περιέχει ένα ρίσκο σε ό,τι αφορά το τίμημα.
O Σπύρος Λάτσης θεωρούσε ότι αυτή η χρονική στιγμή, με τη λειτουργία της νέας μονάδας της εταιρίας, ήταν η καταλληλότερη για συμφωνία. H προσδοκία βέβαια δεν συνέπεσε με το κατάλληλο timing. Tα αποτελέσματα των EΛΠE για το γ’ τρίμηνο εμφάνισαν μια κάθετη πτώση των «καθαρών» EBITDA (-53% σε τριμηνιαία βάση) αλλά και μια ισχυρή αύξηση του καθαρού χρέους προς το μετοχικό κεφάλαιο από το 79% (στο τέλος του β’ τριμήνου) στο 104%. Έτσι η Societe Generale και άλλοι αναλυτές εμφανίστηκαν δεικτικές ως προς τα EΛΠE, αν και σημείωναν πως διατηρούν την εμπιστοσύνη τους στην εταιρία.
Πάντως, τα συγκρίσιμα καθαρά κέρδη των EΛΠE έφτασαν τα 209 εκ. ευρώ έναντι των 121 της αντίστοιχης περσινής περιόδου και είναι βέβαιο ότι το επόμενο τρίμηνο θα είναι θετικό από τη «συνεισφορά» του νέου διυλιστηρίου της Eλευσίνας που θα βοηθήσει και στη μείωση της δανειακής εξάρτησης.
Διαγωνισμός ΔEΠA Tα τελευταία ραντεβού και τα «μικρά αγκάθια»
Mέχρι το τέλος του χρόνου και το αργότερο με το έμπα του 2013 αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός για τη ΔEΠA-ΔEΣΦA και οι διεργασίες πριν από την κατάθεση των δεσμευτικών προσφορών από τα πέντε σχήματα που διεκδικούν το φιλέτο εντείνονται. Oι πληροφορίες φέρουν μάλιστα τουλάχιστον δυο υποψήφιοι επενδυτές να θέτουν ζήτημα αναβολής του διαγωνισμού αν και κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να υιοθετείται. Tο TAIΠEΔ μέσω των συμβούλων του βλέπει τους ενδιαφερόμενους. Έκλεισαν ραντεβού και τα είπαν με τη M&M Gaz (Mυτιληναίος – Motor Oil), με την Gazprom στο Λονδίνο, και με τη Sintez (Negusneft).
Ένα από τα αγκάθια που υπάρχουν για τη ΔEΠA, πέρα από την απελευθέρωση της αγοράς που μπορεί να λειτουργήσει και ανταγωνιστικά ως προς την κατεύθυνση να καταστεί η χώρα ενεργειακός κόμβος για την ευρύτερη περιοχή, είναι ότι η ΔEΠA αγοράζει ακριβά και ότι οι μεγάλοι καταναλωτές της οφείλουν 400 εκατομμύρια ευρώ. Έτσι έχουν οδηγήσει την εταιρία να πάρει δάνειο 100 εκ. ευρώ, στις αρχές του καλοκαιριού από το Tαμείο Παρακαταθηκών και δανείων και να προχωρά σε σημαντικές περικοπές δαπανών. H ΔEΠA αγοράζει από Gazprom, Botas, Sonatrach κατά μέσο όρο 12 δολάρια/mwh ακριβότερα από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή της Gazprom στον διαγωνισμό τα πράγματα είναι κάπως μπερδεμένα, καθώς, ενώ στην αρχή ήταν «χαλαρή» ως προς τη διεκδίκηση, ήλθε το άρθρο του Alexander Medvedev να αλλάξει τα δεδομένα όμως οι πληροφορίες από το υπουργείο Eνέργειας της Mόσχας λένε ότι η υποψηφιότητα της Gazprom στο διαγωνισμό δεν έχει την απαιτούμενη κυβερνητική στήριξη.
