Για «χοντρά παιχνίδια με την πώληση» κάνει λόγο ο Σκιαδάς. Αντιδρά και η ΟΕΒΖΕ
Λίγο πριν… το νήμα για την πώληση του 82,23% της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, έντονες είναι οι αντιδράσεις που έχουν προκληθεί από τις καταγγελίες – φωτιά του κ. Κ. Σκιαδά και την οξεία αντίθεση της Ομοσπονδίας των Εργαζομένων της ζαχαροβιομηχανίας για την ιδιωτικοποίησή της.
Σήμερα είναι η καταληκτική ημερομηνία για την τελευταία φάση του διαγωνισμού της ΑΤΕ Bank που περιλαμβάνει την κατάθεση των δεσμευτικών οικονομικών προσφορών των υποψήφιων «μνηστήρων» που πέρασαν στην επόμενη φάση και αριθμούν τους εννέα.
Την «γλυκιά» αίσθηση όμως που δημιούργησε το αυξημένο τελικά ενδιαφέρον για την εταιρία -αρχικά οι προσδοκίες ήταν περιορισμένες- από ομίλους – κολοσσούς… χάλασαν οι «πικρές» αναφορές του αντιπροέδρου της ΠΑΣΕΓΕΣ.
Ο κ. Σκιαδάς καταγγέλλει ότι στην υπόθεση της ιδιωτικοποίησης της ΕΒΖ «παίζονται χοντρά παιχνίδια και κρύβονται υπόγειες διαδρομές», ενώ προσθέτει ότι «κάποιοι προσπαθούν να ιδιοποιηθούν μια εταιρία με τζίρο τουλάχιστον 250 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση, από την ζάχαρη, τη μελάσα και τα υποπροϊόντα τους, προσφέροντας… ψίχουλα της τάξης των 50-60 εκατ. ευρώ».
Όπως αφήνει να εννοηθεί ο ίδιος, πίσω από τα «παιχνίδια» κρύβονται οι μεγάλοι του κλάδου οι οποίοι και ελέγχουν την ευρωπαϊκή σακχαροβιομηχανία και θέλουν να επεκτείνουν την «δράση» τους, βάζοντας στο… χέρι και την ελληνική εταιρία.
Η δεύτερη «έκρηξη»
Εκτός από τις πολλαπλές «εκρήξεις» που προκάλεσε η… βόμβα Σκιαδά ενόψει και της σημερινής διαδικασίας υποβολής των δεσμευτικών προσφορών, «έσκασε» ακόμη μία, αυτή την φορά από την Ομοσπονδία των Εργαζομένων της Βιομηχανίας Ζαχάρεως Ελλάδος, «υποδαυλίζοντας» το θετικό κλίμα για τον εν εξελίξει διαγωνισμό.
Εκείνοι καταγγέλουν ότι στην διαδικασία πώληση της ΕΒΖ, οι υποψήφιοι ενδιαφερόμενοι επενδυτές -οι οποίοι μέχρι σήμερα έχουν επισκεφθεί την βιομηχανία- ενδιαφέρονται μόνο για το όνομα της ΕΒΖ, την αγορά της στον ελλαδικό χώρο και όχι για την παραγωγική διαδικασία. Ειδικότερα – όπως υποστηρίζουν οι ίδιοι τόσο η πολωνική Polski Cokier, όσο και η γαλλική Cristal Union, δύο από τους κυρίαρχους παίκτες για την πώληση της ΕΒΖ, φαίνεται ότι στοχεύουν μόνο στο να αυξήσουν την ποσότητα παραγωγής ζάχαρης φασόν (και οι δύο είναι βασικοί προμηθευτές ζάχαρης φασόν από τις χώρες τους στην ΕΒΖ τα τελευταία χρόνια) και όχι στην ενδυνάμωση της τευτλοκαλλιέργειας και της παραγωγής ζάχαρης στην Ελλάδα από τα τρία εναπομείναντα εργοστάσια στην χώρα μας.
«Δυστυχώς επαληθεύονται οι φόβοι των εργαζομένων της βιομηχανίας ότι οι υποψήφιοι αγοραστές ενδιαφέρονται μόνο και αποκλειστικά για την αγορά της Eλλάδας και σκοπεύουν να την καλύψουν με ζάχαρη φασόν από τις δικές τους χώρες, ενισχύοντας τους δικούς τους τευτλοκαλλιεργητές» τονίζουν χαρακτηριστικά, εφιστώντας την προσοχή τόσο στα υπουργεία Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης, όσο και στον ειδικό εκκαθαριστή της ΑΤΕ Bank.
Η «προίκα»
Μπορεί η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης να… πέρασε από σαράντα κύματα λόγω της οικονομικής κρίσης, όμως η «προίκα» που διαθέτει αποτελεί ισχυρό δέλεαρ για τους επενδυτές και την καθιστά «πολύφερνη νύφη».
Οι 3 παραγωγικές της μονάδες επί ελληνικού εδάφους, οι δύο θυγατρικές της στην Σερβία, ο ετήσιος τζίρος της πάνω από 250 εκατ. ευρώ, ο έντονα εξαγωγικός προσανατολισμός της και η επιστροφή σε κέρδη ύψους 2,9 εκατ. ευρώ στην τελευταία οικονομική χρήση (1/7/2011 – 30/6/2012) από ζημίες 9,3 εκατ. ευρώ την αντίστοιχη χρονική περίοδο του προηγούμενου έτους, αποτελούν τα «δυνατά της χαρτιά» που της προσθέτουν πόντους στην διαδικασία πώλησης.
Εξ ου και το ισχυρό επενδυτικό ενδιαφέρον που έχει εκδηλωθεί από 9 «μνηστήρες» -μεταξύ των οποίων ευρωπαϊκοί κολοσσοί και η ελληνική Eπίλεκτος του Ευριπίδη Δοντά- αν και στις αρχές υπήρχε η ανησυχία μήπως το ενδιαφέρον είναι περιορισμένο.
Υπάρχει ωστόσο και η άποψη που θέλει τα τιμήματα που είναι διατεθειμένοι ορισμένοι υποψήφιοι αγοραστές να προτείνουν, να είναι πολύ χαμηλότερα της πραγματικής αξίας της βιομηχανίας και των προοπτικών ανάπτυξης που παρουσιάζει. Κάποιοι εκ των επενδυτών εμφανίζονται επίσης έτοιμοι να αναλάβουν και δανειακές υποχρεώσεις ύψους 130 εκατ. ευρώ.
Οι διαφωνούντες με την πώληση της ΕΒΖ τονίζουν ότι πρόκειται για ένα ακόμη «ξεπούλημα» της πρώην θυγατρικής της ΑΤΕ, ενώ οι εργαζόμενοι… κρατούν μικρό καλάθι ως προς το αν ο νέος αγοραστής και ιδιοκτήτης διασφαλίσει όλες τις θέσεις εργασίας, αφού κανείς δεν τους έχει αναλύσει τον τρόπο με τον οποίο θα συμβεί αυτό.
Τα φαβορί και τα αουτσάιντερ
Σήμερα λήγει το χρονικό περιθώριο για τους ενδιαφερόμενους επενδυτές για να υποβάλλουν τους φακέλους με τις δεσμευτικές προτάσεις τους. Σήμερα θα φανεί και πόσοι τελικά από τους 9 «μνηστήρες» έχουν πάρει… ζεστά το θέμα εξαγοράς της ΕΒΖ, αφού η προϊστορία έχει δείξει ότι ο πραγματικός αριθμός που φτάνει… στον τερματισμό είναι μικρότερος σε σχέση με εκείνον των πρώτων φάσεων του διαγωνισμού.
Στα «φαβορί» της κούρσας, όπως όλα δείχνουν είναι οι Γάλλοι της Cristal Union οι οποίοι φέρονται να προσφέρουν 170-180 εκατ. ευρώ, αναλαμβάνοντας όμως και 130 εκατ. σε δάνεια. Δυνατά «παίζει» και το όνομα του προέδρου του ΠΑΟΚ, Ιβάν Σαββίδη με την Agrocom, αλλά και της Polski, της ελβετικής Louis Dreyfus και της βουλγαρικής Litex, οι οποίοι έδειξαν έντονο ενδιαφέρον και στο dara room.
Στα «αουτσάιντερ» συγκαταλέγονται η σερβική Sunoko (λόγω των εμπλοκών που έχει και με την Επ. Ανταγωνισμού της Σερβίας) και η ελληνική Eπίλεκτος καθώς φέρεται να μην ζήτησε ραντεβού για το due diligence.