Αν το Mall στο Μαρούσι κριθεί αυθαίρετο από το ΣτΕ…
Kατεδάφιση ή ιλιγγιώδες πρόστιμο είναι η «ποινή» για το μεγαθήριο της Lamda, αν δε δικαιωθεί
Η «τύχη» του μεγαλύτερου εμπορικού κέντρoυ της ΝΑ Ευρώπης, του “The Mall Athens”, συμφερόντων Σπύρου Λάτση κρίνεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας εκτός απροόπτου την 1η Μαρτίου, μετά την αναβολή που πήρε η εκδίκαση της υπόθεσης την περασμένη Παρασκευή.
Ή που θα συνεχίσει να αποτελεί πόλο έλξης 1 εκατ. επισκεπτών σε ετήσια «πηγή» κερδών για την εταιρία και το «σπίτι» για τις 200 επιχειρήσεις που λειτουργούν στο χώρο του, αν η διαχειρίστρια εταιρία Lamda Development δικαιωθεί ή που θα κριθεί ως το «μεγαλύτερο αυθαίρετο κτίριο της Ευρώπης» και το τίμημα που θα κληθεί να πληρώσει ο Σπύρος Λάτσης θα είναι «βαρύ».
Και αυτό επειδή στην συγκεκριμένη περίπτωση, το mall είτε θα πρέπει αυτομάτως, με εντολή της Πολεοδομΐας να κατεδαφιστεί ή η υπηρεσία να επιβάλει (πράγμα και πιο πιθανό) ιλιγγιώδη πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης. Πρόστιμα τα οποία θα οριστούν, όπως υποστηριζουν νομικοί κύκλοι, βάσει των αντικειμενικών αξιών, των τετραγωνικών μέτρων του κτίσματος – μαμούθ, του αρχικού κόστους της επένδυσης και υπολογίζεται πως θα ανέλθει σε πολλά εκατομμύρια ευρώ.
Την απόφαση για το εμπορικό κέντρο, εκτός από τον Έλληνα μεγιστάνα και την διοίκηση της Lamda Development αναμένουν με αγωνία και το σύνολο των επαγγελματιών και επιχειρήσεων που στεγάζονται στο “The Mall Athens”, καθώς αν κριθεί αυθαίρετο, υπάρχει και η ενδεχόμενη «ποινή» της ανάκλησης των αδειών κατατημάτων, πολλές από τις οποίες ίσως και να μην μπορέσουν να ανανεωθούν.
Την περιμένυν και όσοι διατηρούν τα μαγαζιά τους σε γύρω περοχές, για τους οποίους το εμπορικό κέντρο δεν έπαψε ποτέ να αποτελεί τον μεγάλο ανταγωνιστή τους.
Την περιμένουν κυρίως όμως και όσοι από την πρώτη στιγμή είχαν σταθεί ενάντια στα σχέδια του Λάτση, όπω η «Παρέμβαση Πολιτών Αμαρουσίου» με επικεφαλής τον κ. Δορύλαο Κλαπάκη που υποστήριζαν ότι η κατασκευή του συγκεκριμένου mall αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά, οικονομικά και οικολογικά σκάνδαλα της σύγχρονης ιστορίας.
Η συγκεκριμένη κίνηση πολιτών έχει καταθέσει περίπου 250 προσφυγές στο Δικαιοσύνη, με την πρώτη πριν από μια δεκαετία. Με αυτήν ζητείται να ακυρωθεί ο νόμος του 2003 περί «Ολυμπιακής Προετοιμασίας», με τον οποίο χορηγήθηκε ειδική οικοδομική άδεια για το εμπορικό κέντρο των 75.000 τ.μ. και για ένα κτίριο γραφείων 17.000 τ.μ. Οι εγκαταστάσεις είχαν χαρακτηριστεί ως Ολυμπιακές και ζητείται να κριθούν ως αυθαίρετες και κατεδαφιστέες.
Βέβαια, κανείς δεν μπορεί να προδικάσει την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, με δεδομένο ότι και η ιδιοκτήτρια εταιρία του mall, η Lamda Development μπορεί να αντιδράσει σε μια απόφαση δυσμενή για εκείνη, νομικά και να δώσει συνέχεια στο θέμα.
Το γεγονός και μόνο όμως ότι πρόκειται για μία πολύκροτη υπόθεση που χρονίζει εδώ και 10 χρόνια, έχει σημείο αναφοράς έναν από τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη και πολιτικούς που με «ευνοϊκές» υπουργικές αποφάσεις -όπως καταγγέλλουν πολίτες και άλλοι φορείς του Αμαρουσίου- άνοιξαν… δρόμο στον όμιλο Λάτση για να κατασκευάσει το εμπορικό κέντρο – μεγαθήριο, είναι αρκετό για να συγκεντρώσει τα «βλέμματα» πάνω της.
Σημειώνεται ότι η υπόθεση αρχικά είχε ανατεθεί στο Ε’ Τμήμα του ΣτΕ και τελικά παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια λόγω της σοβαρότητας των κρινόμενων ζητημάτων. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα κρίσεις του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, το σίγουρο είναι ότι ελέγχεται ως το μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης».
Πολιτικές διαστάσεις
Η εκδικαζόμενη υπόθεση ξεπερνάει βεβαίως τα όρια μιας μεγάλης πολεοδομικής και κτιριακής υπέρβασης. Η Δικαιοσύνη τελικώς θα κρίνει επιλογές, αποφάσεις και νομοθετικές πρωτοβουλίες, που φέρουν βαριές υπογραφές πρωταγωνιστών της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Υπάρχει το αποτύπωμα δύο πρωθυπουργών.
Επί θητείας Κ. Σημίτη την περίοδο 2000-2004 δρομολογήθηκαν και υλοποιήθηκαν οι επίμαχες εγκαταστάσεις. Η διοίκηση δεν «συμμορφώθηκε» με απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ (2003), που είχε κάνει δεκτή προσφυγή των κατοίκων, ακυρώνοντας υπουργικές αποφάσεις και δύο νόμους του ΥΠΕΧΩΔΕ για την ανέγερση των εγκαταστάσεων στο Μαρούσι. Αντιθέτως, η δικαστική απόφαση υπερκεράστηκε με τη νομοθετική πρωτοβουλία του Ευ. Βενιζέλου, που έδωσε το 2003 με νόμο οικοδομική άδεια.
Το «αποτύπωμά» του άφησε και ο Κώστας Καραμανλής, που τότε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είχε καταγγείλει στη Βουλή ως «μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο» την ανέγερση του «φαραωνικού» mall, χωρίς όμως να δώσει συνέχεια επί πρωθυπουργίας του. Ρόλο – κλειδί είχε επίσης, ο τοπικός δήμος Αμαρουσίου. Η Lamda Development, έπειτα από πλειοδοτικό διαγωνισμό (2001-2002) εξαγόρασε σχεδόν το σύνολο (95%) της δημοτικής εταιρίας του δήμου Αμαρουσίου, με την επωνυμία ΔΗΜΕΠΑ, που είχε ιδρύσει ως εταιρία αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του δήμου ο τότε δήμαρχος Π. Τζανίκος.
Αυτή η εταιρία είχε αναλάβει χωρίς διαγωνισμό την κατασκευή του Δημοσιογραφικού Χωριού στο Μαρούσι, στο οποίο όλως παραδόξως περιλαμβανότα και η δημιουργία εμπορικού κέντρου, αρχικά επιφάνειας 25.000 τ.μ. αλλά με τις αλλεπάλληλες νομοθετικές πρωτοβουλίες η επιφάνειά του αυξήθηκε στα 75.000 τ.μ. Εναντίον του κ. Τζανίκου εκκρεμούν ακόμη προσφυγές των κατοίκων.
Οι αναβολές και οι προσφυγές κατά της Βουλής
Στα δέκα χρόνια που διαρκεί η «τρικυμία» για το mall της Lamda Development στο Μαρούσι, η εκδίκαση της υπόθεσης και λήψης οριστικής απόφασης από το ΣτΕ έχει πάρει αναβολή τουλάχιστον τρεις φορές.
Νομικοί κύκλοι αναφέρουν ότι αυτές είναι αποτέλεσμα και της πολυπλοκότητας του ζητήματος. Τοπικοί φορείς του Αμαρουσίου ωστόσο «βλέπουν» πίσω από αυτές «εσκεμμένη κωλυσιεργία» από ορισμένους για να μην θιγούν τα συμφέροντα του Σπύρου Λάτση.
Πάντως η «Παρέμβαση Πολιτών Αμαρουσίου» έχει προσφύγει και κατά της Βουλής για «χαριστικές νομοθετικές ρυθμίσεις» που κατά καιρούς ψηφίζουν, ευνοώντας τους επιχειρηματίες και χωρίς αυτές να ελέγχονται από τα δικαστήρια.
Τοπ διακύβευμα για το ΣτΕ είναι λοιπόν και το κατά πόσο επιτρέπεται με ατομικό νόμο να αφαιρείται το δικαίωμα του πολίτη για δικαστική προστασία από αποφάσεις της Βουλής και της εκτελεστικής εξουσίας, που ελέγχονται εάν προστατεύουν το Δημόσιο συμφέρον και το περιβάλλον.
Και κατά πόσο ο νόμος του 2003 που έδινε οικοδομική άδεια στο mall προάσπισε ή όχι το Δημόσιο συμφέρον.
