«Όχι», τουλάχιστον προσωρινά, στην επαναλειτουργία της ασφαλιστικής εταιρείας «EVIMA» είπε το Συμβούλιο της Επικρατείας. Το ΣτΕ, με τρεις αποφάσεις του απέρριψε το αίτημα αναστολής της απόφασης με την οποία ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας της εταιρείας, δεσμεύτηκε το σύνολο των στοιχείων του ενεργητικού της (το οποίο χαρακτηρίστηκε ως «ασφαλιστική τοποθέτηση») και τέθηκε σε καθεστώς ασφαλιστικής εκκαθάρισης.
Ειδικότερα, στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο προσέφυγαν η ασφαλιστική εταιρεία «EVIMA», η εταιρεία «ΕΒΗΜΑ Μεσίτες Ασφαλειών» και 78 εργαζόμενοι σ’ αυτήν.
Όλοι ζητούσαν την αναστολή της απόφασης της Επιτροπής Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων της Τραπέζης της Ελλάδος, με την οποία ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας των επίμαχων δύο εταιρειών.
Να σημειωθεί ότι η Τράπεζα της Ελλάδος είναι μέτοχος κατά 68,82% στην «ΕΒΗΜΑ Μεσίτες Ασφαλειών».
Η άδεια λειτουργίας ανακλήθηκε καθώς η ασφαλιστική εταιρεία, κατά παράβαση της νομοθεσίας (Ν.Δ. 400/1970), είχε έλλειμμα 34.079.730 ευρώ στο «Περιθώριο Φερεγγυότητας» (σύνολο περιουσιακών στοιχείων που πρέπει να διαθέτει η ασφαλιστική επιχείρηση, το οποίο πρέπει να είναι ελεύθερο από κάθε προβλέψιμη υποχρέωση).
Επίσης, η επίμαχη εταιρεία είχε κατά 10,6 εκατ. ευρώ ανεπαρκή «τεχνικά αποθέματα», ενώ παρουσίαζε κατά 11.093.972 ευρώ έλλειμμα στην «Ασφαλιστική τοποθέτηση».
Η αρμόδια διεύθυνση της Τραπέζης της Ελλάδος το δεύτερο δεκαήμερο του περασμένου Ιανουαρίου ζήτησε από την ασφαλιστική εταιρεία να καταβάλλει σε μετρητά μέρος του ελλείμματος (5.639.471 ευρώ) στο «Περιθώριο Φερεγγυότητας», κάτι το οποίο δεν έγινε.
Σύμφωνα με τις αποφάσεις του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου (68 – 70/2013) του Δ’ Τμήματος, η Τράπεζα της Ελλάδος ανακάλεσε την άδεια λειτουργίας της επίμαχης εταιρείας, αφού έλαβε υπόψη ότι «ο κίνδυνος που ενέχουν οι διαπιστωθείσες παραβάσεις για την ιδιωτική ασφάλιση και για τα συμφέροντα των ασφαλισμένων και των δικαιούχων ασφαλίσματος είναι σημαντικός ως προς το σύνολο των παραβάσεων».
Κατόπιν αυτών, η Επιτροπή Αναστολών του ΣτΕ, λαμβάνοντας υπόψη «το διαπιστωθέντα σημαντικό κίνδυνο κλονισμού της ασφαλιστικής πίστεως και διαταράξεως της λειτουργίας της ασφαλιστικής αγοράς, ήτοι την απειλούμενη σοβαρή βλάβη του δημοσίου συμφέροντος για την ομαλή και εύρυθμη λειτουργία της άνω αγοράς, το οποίο και προεχόντως προστατεύεται από τις διατάξεις του Ν.Δ. 400/1970, έκρινε εν όψει και του ότι η ασκηθείσα αίτηση ακυρώσεως δεν είναι προδήλως βάσιμη, ότι η αίτηση αναστολής πρέπει να απορριφθεί».
Τέλος, οι κύριες προσφυγές – αιτήσεις και των τριών προσδιορίστηκε να συζητηθούν στις 4 Ιουνίου 2013.