Δίας και Σελόντα ήλθαν σε συμφωνία, με αποτέλεσμα το Νο2 και το Νο3 του κλάδου στην Ελλάδα (και δύο από τους ισχυρότερους ιχθυοκαλλιεργητικούς ομίλους στη Μεσόγειο) να ενώσουν την επιχειρηματική τους πορεία.
Σε άλλες εποχές, ένα τόσο μεγάλο deal θα συνοδευόταν από χαρές, πανηγύρια, συνεντεύξεις τύπου, βαρύγδουπες δηλώσεις και φυσικά… από ράλι στο ταμπλό του χρηματιστηρίου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τίποτε από αυτά δεν έγινε.
Ένας από τους λόγους είναι ότι -όπως λέγεται- ο «γάμος»… δεν έγινε ούτε από έρωτα, ούτε από συνοικέσιο, αλλά με το στανιό! Οι τράπεζες ήταν εκείνες που πίεσαν και τις δύο πλευρές για να υπογράψουν, αυτό που δεν υπέγραφαν εδώ και τόσο καιρό στις μεταξύ τους διαπραγματεύσεις. Μάλιστα, κύκλοι προσκείμενοι στο Linnaeus Fund (βασικού μετόχου της Δίας) υποστηρίζουν πως «πρόκειται για ένα deal ανάγκης για επιβίωση».
Ένας άλλος λόγος είναι ότι η συγχώνευση δύο ομίλων με μεγάλα δάνεια, δεν μπορεί παρά να οδηγεί σε έναν νέο όμιλο με ακόμη μεγαλύτερα δάνεια. Μιλάμε για ένα ενοποιημένο σχήμα με ετήσιες πωλήσεις 40.000 τόνων, με τζίρο γύρω στα 250 εκατ. ευρώ και με χρέος γύρω στα 300 εκατομμύρια.
Έτσι λοιπόν, μιλάμε για ένα ενοποιημένο σχήμα με ζημιογόνο αποτέλεσμα για το 2012, με υψηλό δανεισμό και με ίδια κεφάλαια λίγο πάνω από το ένα εκατομμύριο ευρώ.
Άλλωστε, ένα ακόμη αρνητικό σημείο για το deal είναι πως δεν προκύπτει -τουλάχιστον με τα όσα μέχρι σήμερα είναι γνωστά- «φρέσκο χρήμα», καθώς το Linnaeus Fund δείχνει να είναι απογοητευμένο από την επένδυσή του στην Ελλάδα και ιδιαίτερα διστακτικό για το μέλλον. Έτσι, το σενάριο του «κουβαρντά Γεωργιανού» που ήταν πρόθυμος να βάλει βαθειά το χέρι στην τσέπη, μπορεί να ίσχυε πριν από δύο χρόνια, φαίνεται όμως να μην ισχύει σήμερα.
Σύμφωνα μάλιστα με ξένο δημοσίευμα, πηγή προσκείμενη στο Linnaeus Fund φέρεται να έχει υποστηρίξει πως θα πάρει χρόνο μέχρις ότου να μπορεί το Fund να απαντήσει για το αν θα βάλει φρέσκο χρήμα, ωστόσο το Fund είναι τοποθετημένο στον κλάδο με μακροπρόθεσμη προοπτική.
Στο ίδιο επίσης δημοσίευμα του εξωτερικού, παρατηρητής του κλάδου υποστηρίζει πως το νέο σχήμα θα χρειαστεί τουλάχιστον 20 εκατ. ευρώ χρηματοδοτική ένεση, προκειμένου να διατηρηθεί σε εύρυθμη λειτουργία, σε μια περίοδο που οι ελληνικές τράπεζες έχουν τα δικά τους προβλήματα.
Το «σήμερα» καλύτερο απ’ το «χθες»
Παρόλα αυτά, τα πράγματα για το ενοποιημένο σχήμα Δία-Σελόντα φαίνεται να είναι καλύτερα σήμερα, απ’ ότι πριν από ένα μήνα.
Οι τράπεζες θα αναδιαρθρώσουν το δανεισμό τους, δίνοντας χρόνο και πιθανότατα χαμηλότερο επιτόκιο (εξοικονόμηση εκατομμυρίων ευρώ σε βάθος χρόνου). Επίσης, το ενιαίο πλέον management θα έχει την ευκαιρία να αποδείξει στην πράξη τα περί μεγάλων δυνατοτήτων για συνέργιες και οικονομίες κλίμακας.
Επίσης, μια από τις θετικές επιδράσεις θα έρθει από την αποφυγή ενός πολέμου τιμών στις τιμές των ψαριών. Παράγοντας του κλάδου -σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα- σημειώνει πως τις εβδομάδες που προηγήθηκαν της συγχώνευσης είχαν προηγηθεί «καταστροφικές τιμές», υπονοώντας πως εταιρείες έριχναν τις τιμές προκειμένου να εξοικονομήσουν ρευστότητα.
Γενικότερα, η υπερπαραγωγή ψαριών στην Τουρκία και τα προβλήματα ρευστότητας των ελληνικών εταιρειών θα μπορούσαν να ρίξουν τις διεθνείς τιμές κυρίως στην τσιπούρα και ενδεχομένως και στο λαβράκι, ωστόσο κάτι τέτοιο φαίνεται να αποφεύγεται μετά και το «κλείσιμο» του deal.
Και οι πιθανές «καραμπόλες»
Ζητούμενο τώρα είναι το αν και κατά πόσο η εξέλιξη αυτή θα επηρεάσει και την κατάσταση στην άλλη μεγάλη δύναμη του κλάδο, το Νηρέα.
Η ένταξή του στο σχήμα των άλλων δύο, επί του παρόντος τουλάχιστον, δεν είναι καν υπό συζήτηση, παρά το γεγονός ότι το Linnaeus Fund κατέχει σημαντικό ποσοστό και στην εταιρεία του κ. Αριστείδη Μπελλέ.
Θα προσπαθήσει να προσελκύσει στρατηγικό επενδυτή από το εξωτερικό;
Θα επιδιώξει να αναδιαρθρώσει το δανεισμό του με τις τράπεζες (με «όπλο» το θετικό EBITDA και το καλό cash flow του 2012) και να συνεχίσει μόνος του μέχρι νεωτέρας;
Θα εμπλακεί με κάποιο τρόπο στα deals και η τέταρτη σε μέγεθος εταιρεία του κλάδου, η Ανδρομέδα; Η τελευταία πρόκειται για «νοικοκυρεμένη» εταιρεία, η οποία κάποτε θα πρέπει να πουληθεί λόγω του ότι ελέγχεται από private equity.
