Οι μνηστήρες για τις αμυντικές βιομηχανίες
«ΕΑΣ» – «ΕΛΒΟ» – «ΕΑΒ» στο στόχαστρο και των ξένων
Τρεις σημαντικές ξένες εταιρείες βρίσκονται στην αφετηρία, για την εξαγορά του πλειοψηφικού ποσοστού 65% και φυσικά και του μάνατζμεντ της «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα» (ΕΑΣ), μιας από τις τρεις κορυφαίες κρατικές αμυντικές βιομηχανίες της χώρας μας. Πρόκειται, για την αμερικανική ΑΤΚ, τη γερμανική Rheinmental και την Ισραηλινή ΙΜΙ. Την ίδια ώρα, στην αναμονή για την εξαγορά ποσοστού της Ελληνικής Βιομηχανίας Οχημάτων (ΕΛΒΟ), πάλι είναι οι Γερμανοί της Rheinmetal και οι Ρώσοι της Rosoboronexport. Στην ΕΛΒΟ, ήδη, πλην του δημοσίου, μέτοχος με 43% είναι και ο όμιλος Μυτιληναίου, ο οποίος πριν λίγους μήνες επέστρεψε το μάνατζμεντ στο κράτος.
Εκεί όμως, που πράγματι αναμένεται πραγματική σφαγή είναι η περίπτωση της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας (ΕΑΒ), η οποία σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές προς το παρόν θα παραμείνει, υπό τον έλεγχο του δημοσίου, όμως θα αναζητηθεί εύρωστος και ικανός στρατηγικός επενδυτής. Κι ο πρώτος, από τους επίδοξους «μνηστήρες», ήδη εκδηλώθηκε και δεν είναι άλλος από τον αμερικανικό κολοσσό της Lockheed Martin, γεγονός που δημιουργεί αισιοδοξία στο Πεντάγωνο, αλλά και στο οικονομικό επιτελείο, ότι το ενδιαφέρον της θα κινητοποιήσει και άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές και αμερικανικές αεροπορικές βιομηχανίες.
«ΕΑΣ»: συναγερμος
Στην κυβέρνηση εξεπλάγησαν, καθώς με «το καλημέρα» της ανακοίνωσης, ότι η ΕΑΣ ιδιωτικοποιείται, εκδηλώθηκε σχεδόν ταυτόχρονα το ενδιαφέρον τριών αναγνωρισμένων εταιρειών. Κι αυτό, γιατί η ΕΑΣ, που προήλθε από τη συνένωση της… πανάρχαιας ΠΥΡΚΑΛ και της ΕΒΟ, έχει συσσωρευμένα χρέη 1,214 δισ. ευρώ, ενώ οι ζημίες της, κατ’ έτος κυμαίνονται από 140 – 168 εκατ. ευρώ τα τελευταία χρόνια, υπάρχει μεγάλος αριθμός εργαζομένων (1.670 περίπου) και έλλειψη προγραμμάτων. Κάθε ενδιαφερόμενη εταιρεία ωστόσο, έχει τους δικούς της επιχειρηματικούς λόγους. Σύμφωνα με πληροφορίες, η αμερικανική ΑΤΚ επιδιώκει την παραγωγή πυρομαχικών παλιότερου τύπου, που σήμερα πλέον δεν παράγονται στις ΗΠΑ, με σκοπό την εξαγωγή τους, όπως και πυρομαχικών για άρματα μάχης, ενώ θεωρεί εξαιρετική επενδυτική ευκαιρία το ακίνητο της ΠΥΡΚΑΛ στον Υμηττό. Οι Γερμανοί της Reihnmental, επιδεικνύουν ισχυρό ενδιαφέρον για επενδύσεις σε αμυντικές βιομηχανίες στην Ελλάδα. Εξάλλου, ειδικά για την ΕΑΣ θεωρούν ότι, η εξαγορά της θα αποτελέσει πρόκριμα για την ανάληψη εκ μέρους τους του προγράμματος προμήθειας των πυρομαχικών για τα άρματα μάχης του στρατού ξηράς, η πλειοψηφία των οποίων είναι τα Γερμανικά Leopard’s. Επίσης, οι Ισραηλινοί της ΙΜΙ βλέπουν την επένδυση στην ΕΑΣ, ως το εφαλτήριο για την είσοδό τους στην ευρωπαϊκή αγορά, την ώρα που ανησυχούν για την αστάθεια και ρευστότητα των πολιτικών εξελίξεων στην Αίγυπτο, όπου εδρεύει η αντίστοιχη πιο σημαντική εξωτερική επένδυσή τους.
«ΕΛΒΟ:» Γερμανοι και ρωσοι
Στα… πόδια της ΕΛΒΟ βρίσκονται δυο μεγάλες αμυντικές εταιρείες, η Γερμανική Reihnmental και η Ρωσική Rosoboronexport. Για παρόμοιους λόγους, η κάθε μια τους θεωρεί, πως έχει το προβάδισμα. Η μεν Reihnmental διασφαλίζοντας νέα προγράμματα από την Γερμανική αμυντική βιομηχανία, καθώς η ΕΛΒΟ θα μπορούσε να εμπλακεί στο έργο της συντήρησης των αρμάτων μάχης Leopard’s. Οι δε Ρώσοι, θέλουν διακαώς να μπουν στην ευρωπαϊκή αγορά, ενώ πασχίζουν για την εξασφάλιση της πώλησης των 450 BMP3 στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, όπως συμφωνηθεί από τους κ. Πούτιν και Καραμανλή και εγγυώνται νέα προγράμματα. Πάντως, η επιλογή του υπουργείου Οικονομικών να αναθέσει καθήκοντα χρηματοοικονομικού συμβούλου στην KPMG και το δικηγορικό γραφείο των κ. Φορτσάκη, Μυλωνογιάννη και Διακόπουλου, οι οποίοι δίνουν σχεδόν πάντα το παρών στα μεγάλα συμβόλαια που υπογράφει το ελ ληνικό Δημόσιο με τη Γερμανία, ερμηνεύεται από κύκλους της αγοράς, ως πρόκριμα υπέρ της γερμανικής πρότασης.
«ΕΑΒ»: το φιλέτο… Στο επικαιροποιημένο μνημόνιο του Δεκεμβρίου, προβλέπεται η αναδιάρθρωση της ΕΑΒ. Η εταιρεία έχει ζημιές περίπου 700 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων όμως τα 300 εκατ., αφορούν φόρους και μη επιστροφή ΦΠΑ, αλλά και συμβασιοποιημένα προγράμματα μέχρι το 2015, ύψους 1 δισ. ευρώ και περίπου 1.900 εργαζόμενους. Από αυτούς, οι 300 περίπου απασχολούνται στη συμπαραγωγή του F-16, όσον αφορά στην κατασκευή της ατράκτου (στην Τανάγρα κατασκευάζεται περίπου το 25%), όπως και στη συμπαραγωγή της ατράκτου του μεταγωγικού αεροσκάφους C-130J. Τα παραπάνω καθιστούν αυτομάτως την Lockheed Martin, που στην Ελλάδα εκπροσωπείται από τον Ντ. Πλέσσα, ως φαβορί για την είσοδο στρατηγικού επενδυτή στην ΕΑΒ, κάτι που επιθυμεί ο αμερικανικός κολοσσός, ενόψει και της μελλοντικής αγοράς μαχητικού αεροσκάφους τέταρτης γενιάς από την ελληνική Πολεμική Αεροπορία, αν και το πρόγραμμα αυτό, λόγω άδειων ταμείων θα καθυστερήσει. Για τον ίδιο όμως ακριβώς λόγο, να αποκτήσουν συγκριτικό πλεονέκτημα, ενόψει νέων ελληνικών αγορών, είναι δεδομένο ότι θα κινηθούν για την είσοδο στην ΕΑΒ και άλλοι κολοσσοί του κλάδου. Σίγουρα η Dassault, πιθανώς και η Boeing, ενώ αναμένεται και παρέμβαση της τετραμερούς ευρωπαϊκής κοινοπραξίας του Eurofighter.
Ανοίγουν σαμπάνιες στον Σκαραμαγκά
Το ακριβές μέλλον της ναυπηγοεπισκευαστικής αγοράς στην Ελλάδα δεν είναι ακόμα οριστικοποιημένο, ωστόσο ο πολυμήχανος νέος ιδιοκτήτης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά Ισκαντάρ Σάφα, εξασφάλισε ήδη το πρώτο θεματικό συμβόλαιο για τα ΕΝΑΕ. Πελάτης ο Μ. Καντάφι. Ο κ. Σάφα συμφώνησε με το υπουργείο Άμυνας της Λιβύης για την ανακατασκευή στον Σκαραμαγκά τριών κανονιοφόρων του πολεμικού ναυτικού της βορειοαφρικανικής χώρας. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι με την κίνησή του αυτή, που ενθαρρύνθηκε με διάφορους τρόπους στο παρασκήνιο από υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη, ο Άραβας μεγαλοεπιχειρηματίας έδωσε σήμα και προς άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής για την επανεκκίνηση τη λειτουργίας των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και την ανάληψη και νέων έργων. Η σημασία της συμφωνίας, γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, καθώς θα απασχοληθούν στην υλοποίησή της, εργαζόμενοι που βρίσκονται με το ένα πόδι εκτός εταιρείας, ενώ έρχεται σε μια στιγμή που πυκνώνουν οι πληροφορίες για αναβολή του προγράμματος κατασκευής των 4+2 Γαλλικών φρεγατών τύπου Fremm. Πρόγραμμα, στο οποίο φιλοδοξούσε διακαώς να μπει ο κ. Σάφα, ή μέσω αυτού να πετύχει τη συνένωση των ΕΝΑΕ με τα Ναυπηγεία Ελευσίνας της οικογένειας Ταβουλάρη και ήδη οι δυο πλευρές είχαν προχωρημένες συζητήσεις επ’ αυτού.
