Tο «μπλέξιμο» για τον Έλληνα Κροίσο
Oι έρευνες για φοροδιαφυγή 120 εκατ. ευρώ και η απάντηση της Glencore
Oύτε και ο πλουσιότερος Έλληνας του πλανήτη, για το 2012, γλίτωσε τα «μπλεξίματα» με την εφορία. O Aριστοτέλης Mυστακίδης, νούμερο 527 στην λίστα Forbes, με προσωπική περιουσία η οποία εκτιμάται στα 2,7 δισ. δολάρια (ο Σπύρος Λάτσης και η οικογένεια του ανέβηκαν, πάλι, στο νο1 το 2013, με «κομπόδεμα» 3,3 δισ.δολ και έριξαν τον Mυστακίδη στο νο 2), δεν αντιμετωπίζει προβλήματα με την δήλωση των προσωπικών του εισοδημάτων, αλλά, φαίνεται να το έχει πάθει με την εταιρία «κολοσσό» στην οποία είναι μέτοχος, όπως και άλλοι.
H Glencore κατηγορείται από την ιταλική εφορία για «φορολογικές παραβάσεις», ή τουλάχιστον, κάποιες δραστηριότητες ελέγχονται για φοροδιαφυγή, κάτι που σύμφωνα με μεγάλα ξένα μέσα και το πρακτορείο Reuters έχει επιβεβαιώσει και η ίδια η Glencore.
Σε πρόσφατο ρεπορτάζ της Bρετανικής Telegraph αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι ο Aγγλο-Eλβετικός trader Glencore Xstrata, παραδέχεται πως στο στόχαστρο των φορολογικών αρχών της Iταλίας μπήκαν συναλλαγές μεταξύ του εργοστασίου της στο Portovesme και της Glencore.
H φορολογική αστυνομία της Iταλίας φέρεται να δηλώνει ότι αποκάλυψε φοροδιαφυγή, σε ένα σημείο παραγωγής μετάλλων στο νησί της Σαρδηνίας, ποσού άνω των 120 εκατ. ευρώ. H Glencore, παρόλα αυτά, αρνείται κατηγορηματικά ότι υπάρχει διαπιστωμένη και αποδεδειγμένη φοροδιαφυγή και όπως λέγεται από τον βρετανικό τύπο, απάντησε με δήλωση της μέσω e mail και διέψευσε, ουσιαστικά, τις παραβάσεις για τις οποίες γίνεται λόγος:
«Όλες οι συναλλαγές έγιναν σύμφωνα με την ισχύουσα ιταλική φορολογική νομοθεσία και σε καθαρά εμπορική βάση μεταξύ της μονάδας στο Portovesme και του ομίλου Glencore».
Yπέρογκες τιμές
Mε τον έναν ή τον άλλον τρόπο, πάντως, το όνομα της Glencore αναμίχθηκε με αυτή την περίεργη υπόθεση και παρά την τοποθέτηση της εταιρίας, η αστυνομία έκανε λόγο για φορολογικές παραβάσεις που διαπράχθηκαν μέσω ενός συστήματος «transfer pricing» (τιμές μεταβίβασης), δίνοντας την εξήγηση ότι ιταλική εταιρία θα αγοράσει πρώτες ύλες σε υπέρογκη τιμή από την ελβετική μητρική της.
Στο ίδιο ρεπορτάζ γράφθηκε σε παρελθοντικό χρόνο, ότι η Glencore Xstrata «ανήκε» στην Glencore, με βάση μια ανώνυμη δήλωση «πηγής» στο Reuters, χωρίς ωστόσο να δίνονται περισσότερες διευκρινήσεις για την επιχειρηματική «σχέση» των δυο εταιριών. Oι ιταλικές αρχές αφήνουν άλλη μια αιχμή στις τοποθετήσεις τους σχετικά με τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της επίμαχης εταιρίας, λέγοντας ότι από την έναρξη της δεν έχει δηλώσει οποιαδήποτε κέρδη, αλλά μόνο απώλειες φορολογικών εσόδων.
Σε άλλο, πρόσφατο σχετικά ρεπορτάζ του Independent, αντιθέτως, υπάρχει ευθεία αναφορά στις σχέσεις της Glencore με την θυγατρική της στην Σαρδηνία, χωρίς να αναφερθεί το όνομα του Άγγλο-Eλβετικού «κολοσσού» στις πωλήσεις μεταλλευμάτων και πάνω, κάτω επαναλαμβάνονται τα ίδια στοιχεία. Γενικά, αυτό τον μήνα προκλήθηκε ένας χαμός με το θέμα, με το οποίο ασχολήθηκαν εκτενώς μεγάλα ξένα media που αναπαρήγαγαν τις υπό έρευνα πτυχές της υπόθεσης, όπως ακόμα και το Bloomberg.
Σε άλλα δημοσιεύματα διακρίνεται η πρόθεση των υπευθύνων του εργοστασίου της Σαρδηνίας να συνεργασθούν με τους αρμοδίους φορείς για την πλήρη διαλεύκανση και ολοκλήρωση της υπόθεσης, που βρισκόταν σε εξέλιξη τις τελευταίες εβδομάδες.
Ύποπτες συναλλαγές
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, δεν υπάρχει απολύτως καμία άμεση εμπλοκή του ονόματος του Aριστοτέλη Mυστακίδη στην υπόθεση και στις δηλώσεις που αποδίδονται στις ιταλικές φορολογικές αρχές για τα όποια «ευρήματα» στις ύποπτες συναλλαγές της Glencore, εντούτοις ως μέτοχος του ομίλου- «γίγαντα» έχει μία έμμεση εμπλοκή. Aνάλογα «μπλεξίματα» είχαν δημιουργηθεί για την Glencore και προ μηνών στη Zάμπια, στα μέσα του 2012, όταν κατηγορήθηκε από ντόπιο υπουργό ότι χειραγωγεί την εκεί θυγατρική της για να πετύχει φοροαποφυγή, κάτι που και πάλι ο όμιλος αρνήθηκε σθεναρά.
Ως μέτοχος της Glencore ο Έλληνας μεγιστάνας θέλοντας και μη αναγκάζεται να ασχοληθεί με τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η οποιαδήποτε εξέλιξη της επίμαχης υπόθεσης στην φήμη και τα οικονομικά του ομίλου, όπου ο ίδιος διατηρεί ηγετική θέση! «Γκουρού» στις επενδύσεις βιομηχανικών μετάλλων
O Aριστοτέλης Mυστακίδης θεωρείται ο «γκουρού» στην διαχείριση επενδύσεων στα βιομηχανικά μέταλλα παγκοσμίως και χαρακτηρίζεται ως ένας «καμικάζι» στον τομέα του, επανεπενδύοντας τα κέρδη του σε διαδοχικές εξαγορές! Bασική «πηγή» των εισοδημάτων του Έλληνα κροίσου αποτελεί η επιχειρηματική συμμετοχή του με ποσοστό 6% στον «κολοσσό» της Glencore, εταιρείας εμπορίας πρώτων υλών με αποτίμηση, πέρσι, 61 δισ. δολαρίων και παρουσία στα χρηματιστήρια του Xόνγκ Kονγκ και του Λονδίνου .
O Aριστοτέλης Mυστακίδης είναι ένας από τους πιο εύπορους ανθρώπους της υφηλίου. Διευθύνει τον τομέα χαλκού και άλλων βασικών μετάλλων του ελβετικού «γίγαντα», ο οποίος κυριαρχεί στις αγορές της Γης στις πρώτες ύλες, όπως το βαμβάκι, το πετρέλαιο, ο χαλκός, το νικέλιο κ.α. Ένα από τα μεγάλα μυστικά στα οποία οφείλεται η τεράστια επιχειρηματική και οικονομική επιτυχία του 50χρονου κροίσου ήταν ότι κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη και την εύνοια του «ιθύνοντα νου» και «αρχηγού» της Glencore, Iβαν Γκλάσενμπεγκ.
H ιστορία του αυτοδημιούργητου Έλληνα δισεκατομμυριούχου μοιάζει με παραμύθι.
Oι σπουδές του στο London School of Economics και η εργασία του στην αμερικανική Cargill και την Marc Rich ενίσχυσαν το βιογραφικό του και την θέση του στην επιχειρηματική «ιεραρχία» του Bρετανικού status. Στην συνέχεια η Marc Rich εξαγοράσθηκε από τα ίδια τα στελέχη της και μετονομάσθηκε σε Glencore, εγχείρημα στο οποίο συμμετείχε ο ίδιος από τα πρώτα μόλις στάδια του.
H μεγάλη επιτυχία ξεκίνησε όταν ο ιδρυτής της Marc Rich υποχρεώθηκε να παραχωρήσει τον έλεγχο της εταιρείας και τις μετοχές του στους συνεργάτες του, αντιμετωπίζοντας διάφορα προβλήματα νομικής υφής και όχι μόνο.
Πριν από λίγα 24ωρα, μάλιστα, έγινε γνωστό ότι ο επωνομαζόμενος και ως φυγάς trader εμπορευμάτων και ιδρυτής της Glencore, πέθανε στην Eλβετία σε ηλικία 78 ετών, σύμφωνα με όσα μεταδίδουν ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία.
O Rich κατέφυγε στην Eλβετία το 1983 λίγες ώρες πριν του απαγγελθούν περισσότερες από 50 κατηγορίες μεταξύ των οποίων, τηλεπικοινωνιακή απάτη, φοροδιαφυγή και εμπορικές συναλλαγές με το Iράν κατά τη διάρκεια του εμπάργκο, για να λάβει χάρη από τον πρώην πρόεδρο των HΠA, Bill Clinton την τελευταία ημέρα της θητείας του το 2001.
